help me tell my parents im pregnant
hi, mejo stressed ako this past few weeks. di ko alam panong way ko sasabihin sa parents ko na im pregnant. ang hirap idisapoint sila. lalo na malaki expectations nila sayo. sobrang lungkot ko lang pag naiiisip ko kung gaaano kalaking judgement ang sasampal sakin pag nalaman na nila ?? fresh grad po ako last year po. but im working already but still i know its too early. pero aalagaan ko mabuti ang baby ko. ?
Hello. I am 23 yo and working. I had that experience too. The moment i knew i was pregnant (6weeks pregnant) i’ve been thinking of ways on how am i going to tell my parents. Everytime umuuwi ako from Bicol (bicol based ang work ko) iniisip ko anong kwento ko and i attempted to tell them so many times kasi gusto ko malaman nila ng early. Then, when i was on my 3rd month na the tummy’s getting a little bigger na so everytime na umuuwi ako they kept on asking me if i’m pregnant (kasi mom knows ano ang figure ng prego) and i’ll keep silent lang and will not answer them. To the point that they’ve been telling me na “if my laman tiyan mo, ok lang naman sbhn mo na habang maaga, wala na tayo magagawa diyan” “kung walang tatay ok lang” but still.... wala pa rin ako guts to answer them. Till i’m on my 5th month of pregnancy na, hindi ko pa rin nasasabi sa parents ko kasi wala yung dad ng baby ko. They keep on asking me pa rin and i didn’t what pushed me to answer na yes and i was crying. Mom just told me to stop crying kasi may effect daw ito sa baby and wag na daw ako mag-isip. They didn’t get mad at all. Ofcourse, a bit disappointed. But now mas excited pa sila kesa sa akin. Hindi ako nahirapan to tell them kasi they’ve been asking. Sasagot lang ako ng yes or no. 😅
Magbasa paSis, been there too.. i was 3months preg ng malaman ko na preg na pala ako coz irreg mens ko at normal lng skin na nwalang dalaw tlga minsan ng ilang months. But, back to the topic. Its was really hard. Pero need mo iface talaga head on.. First, nilapitan ko mama ko. Sa knya ko unang sinabi.. nagulat sya actually sa age ko na 30 na ha.. panganay din ako at syempre malaki expectations nila andoon na yun.. but im already stable na with what i have in life na.. pero gnun p.din hehe disappointed padin si mader hehe.. masakit pero need mo lng tanggapin lahat ng sasabihin.. tapos ayun d ko na agad pinatagal.. nagpunta na kami both ni partner sa haws to talked to my papa.. ayun kala ko magkakagulo pa.. pero hindi.. nag iyakan tatay at partner ko kasi nagkaroon sila ng kasunduan na aalagaan ako iingatan at mamahalin kasi nag iisa lang daw akong prinsesa ng tatay ko hehe.. After nun ok n.. need mo lng harapin. D ko din alam paano ggawin noon.. khit 30 na ako hehe mtanda na.. nasa edad na.. :) but i made it saka ng partner ko.. Kaya kayang kaya mo yan.. laban lang girl.. they need to know. At sa una lng mahirap.. after nyan excited na yan sila.. lalo na pag lumabas baby mo.. totoo un.. pawi lahat ng anu mang sinabi o naramdaman nila sau hehe good luck sis.. happy preg journey
Magbasa pacall ka through phone Mama: yes nak? ikaw: Ma (sisinghot singhot na parang paiyak) Mama: bakit anak anong nangyari? ikaw: (patayin mo yung call) mama: (kakabahan mama mo, kaya magko call agad sya) ikaw: (umiiyak) mama: anak, ano ba yun? anong nangyayari sayo, sabihin mo na kay Mama ikaw: eh kasi Ma, ( iyak, maya maya patayin mo ulit call) mama: (tatawag ulit Mama mo) anak ano bang nangyayari asan ka? ikaw: sa bahay po(iyak, as in hagulgol) Mama: nak, ano yun? (alalang alala na) ikaw: hindi ko na po kasi alam gagawin ko Ma, suko na po ako (hagugol) mama: anak naman, andito lang si Mama, kahit ano pa yan, lagi lang akong nandito.. . mahal na mahal ka ni Mama, sabihin mo na kasi ayokong nagkakaganyan ka ikaw: kase...... (iyak) mama: ano? ikaw: buntis ako oooooppps ma wala nang bawian hah, sabi mo ok lang haha😂 HINDI! BIRO LANG BESH, alam mo kung paano mas mapapadali ang pag-amin mo? ISIPIN MO LANG NA BLESSING SAYO NA ISA KA NANG MOMMY AND READY KA TO TAKE THE RESPONSIBILITY OF BEING A MOTHER.. . in that way kahit gaano kasakit ang mararanasan mo sa pag-amin, buo pa rin ang loob sa pagiging ina, always remember na your family needs you but when you become a mother, YOUR BABY WILL BE YOUR PRIORITY, at lahat ng bagay ay dadali sa angel na nasa tiyan mo😊
Magbasa paDon't stress yourself Mommy. Makakasama yan kay Baby. We're like on the same situation (somehow) when I found out na pregnant ako. I kept it for three months kase hindi ko rin alam kung pano ko sasabihin sa kanila. My Dad and I are not okay for 6yrs just saying hahaha and my Mom cried rivers when she found out. Di naman kase nila alam na may boyfriend ako tapos biglang one day buntis na ako. But then she still managed to take care of me habang buntis ako. 😇 As for my Dad, he went fuming mad nun sinabi ko na sa kanya na buntis ako dami nyang sermon. Ako lang kase inaasahan niyang makakatulong sa kanya. House rental, bills, school expenses, daily expenses and so on. Yung 6yrs naming di pagpapansinang dalawa ? Nadagdagan ng extrang ilang buwan pa. 😂 But the time has come. I gave birth to the most awesome boy in my world. He's such a blessing. Kase when he came ? My Dad and I suddenly clicked. As in parang di kami naglagpasan ng ilang taon kahit nasa iisa kaming bahay. Ngayon sobrang spoiled na baby ko sa kaniya. I never imagined him to accept me again together with my child pero he did. Kaya wag ka matakot to tell it to your parents kase eventually, matatanggap ka rin nila lalo na yang magiging baby mo. 😘 It's a blessing. 😇❤️😊
Magbasa paI can feel you I been stressed nung hindi ko pa nasasabi sa parents ko na buntis ako. Kasi malaking disappointment ako sa kanila kung malaman nila, hindi ako nagkamali dahil nalulungkot at nagalit sila I even thought na pagbubuhatan ako ng kamay pero luckly wla. Advice ko lang ikaw ang nakakakilala sa parents mo you know how could they react to a problem kung may history sila ng pananakit then Its not adviceable for you to say it alone dapat nandyan yung partner mo. Ako kc nag usap kami ng partner ko na we should both talk to them, para makita din ng mga parents mo na nabuntis kaman hindi ka pababayaan ng taong nakabuntis sayo for a self respect din and your parents respect. Now I'm 2 months preggy accept na nila yung situation ko but not totally pero I still have there support at ngayon susundin ko muna lahat ng mga gusto ng mga parents ko para sakin sakana kami magsesettle ng partner ko for good kc nag aaral plang ako ngayon and hopefully matapos ko ang aking course this year. Advice ko lang din po always pray kc Prayers are the most powerful weapon kung pinanhihinaan ka ng loob.
Magbasa paSame po tayo pero 10 weeks of pregnancy ko alam na ni mama (8 weeks ako nung nagpa-checkup) then sinabi nya sa dad ko (which is stepdad ko), sya kinalakihan kong tatay at sobrang blessed ako sa kanya but still sobrang disappointed talaga sya sakin nun ang dami pa nya kasing pangarap for me (at sobrang taas din ng expectations nya sakin) tapos di ko natupad panganay pa ako btw degree holder na po ako ha hehe starting palang kasi ako matupad mga dreams nya para sakin e kaya yun hirap makapag-moveon, mga 1 or mag-2 months nya rin ata ako hindi kinikibo (kikibuin lang kapag nandyan bf ko kasi nagtatanong sya kung anong plano namin). Masakit sa part ko na di nya agad natanggap at di nya ko pinapansin pero naiintindihan ko kasi may sala ako e, tayo pa nga dapat magpakumbaba. Lakasan mo rin po loob mo na sabihin sa kanila, nakakatakot talaga sa una at nakakaiyak pero nandyan na yan e, soon lahat sila magiging excited sa baby, baka agawin pa nila sayo baby mo sa sobrang tuwa nila hehe. Good luck momsh and congrats 😊
Magbasa paate maging honest ka lang po, maiintindihan ka nila oo magagalit cla andun yung sasama loob mo sa sobrang sakit ng mga paratang nila sayo ganun tlga tanggapin mo nlng kc tau ang nagkamali mawawala din yan ng paunti onti :) yung nga taong cold sakin dati dahil sa pagbubuntis q at d nla matanggap ngayon cla pa mas nag aalaga sa anak q nagbabago emosyon ng tao ma's magagalit sila kung maglilihim ka po, hanap ka ng tamang time na kasama mo parent mo and then confess sabihin mo may sasabihan ka ganun lang po wag ka matakot mag pray ka muna before mo gawin yun. God has a plan for you wala ka sa kalagayan na yan kung d yun ginusto ni lord na mangyari yan sau :) God bless po and congratulation :) welcome to the club first time mom din AQ and trust me nabuntis lang AQ madaming nagalit pero tiwala lang !!!! ;*
Magbasa pawhen I found out na preggy ako last year 23 yrs old na dn ako. working na pero nd ako nakaapgtapos I had to stop , financial issue kahit 4th yr medtech student na ko nun, but I support my fam din since I was 20 yrs old. una kong ginawa is sinabi ko sa partner ko which is asawa ko na now, kung ano gagawin kasi nahihiya ako na preggy na ko. what he did is sinabi nya muna sa parents nya and then saka namin both sinabi sa parents ko. akala ko magagalit only to find out matagal na pala hinihintay 😅. akala ko din madidisappoint sila but I was wrong both sides are happy kasi magkaka apo na sila. so kalma lang po. mas maganda malaman nila agad kaysa ilihim mo ng matagal ndi mo maeenjoy ung pagbubuntis mo . let them know asap di ka naman teenager na maagang nabuntis para magalit sila.
Magbasa paSame scenario here. Last yr nabuntis ako and tinago ko kasi 2017 palang nung grumaduate ako. Nasabi ko sa mama ko 5months na tyan ko. Sbrang nasaktan ko mama ko pero sabi nya mas maskit na ang tagal ko daw sinabi. Nagalit sya pero tinanggap.nya padin kmi. Alam ko sobrang disappointment un for her kasi single parent sya. 😔 And ako na sana ung unang tutulong skanya. 2 lng kmi magkapatid . ung bunso eh 5th yr engineering. Sobrang nahirapan ako sabhin bec of that same reason pero prinomise ko sakanya na babawi ako at magiging responsable ako na ina katulad nya. Almost a month din na di nya ako pinansin kasi manila ako and sya nasa bicol . Ang hirap pero kailangan sabihin. I know maiintindihan ka nya. Kasi ina sya. Kaya mo yan. Mas magandang sabhn ng maaga 😘
Magbasa paGnyang ganyan ako non nung nagbuntis ako sa baby ko. iniisp ko marrmdaman nla kasi napakalaki ng expectations nla sakn lalo pa at panganay ako. pero iniisp ko nmn na bat kelngan itago ang blessing na nasa tyan ko? NEVER KO INISIP ANG SSABHN SAKN NG KAPITBAHAY NAMN, na iyon ang inaalala ng mama at papa ko para sakn ang tingn at sasabhn ng iba lalo pa at Teacher ang tinapos ko. snsbi sakn ng mama ko: "di kaba mahihya o matatakot sa sasabhn ng iba?" sinsabi ko lang sa knla. " Anak ko to ma, bat ako mahihiya? hindi namn sla bumubuhay sakn at hndi ako nabubuhay para sa knla, masaya ko sa nangyayare sakn eh kng mapanghusga sla wala nako magagawa don" ayun nung lumabas si kian yung mga tao na nanghuhusga sakn sla pa ang mas concern sa ngyyre samn ng baby ko ♥🤗
Magbasa pa
Excited to become a mum