Warning: Emotionally dramatic; Long story

All I ever wanted was a happy family. Though happy naman kami ng sarili kong pamilya ang tinutukoy ko is yung side ko. Since the day na nabuhay ako wala na akong narinig na maganda sa parents ko and siblings. I don't like to be judged by them nor other people. even though family ko sila there are times na parang hindi nila ako kilala. starting from my sister and brothers down to my own parents. May sarili na akong family ngayon pero ramdam ko pa rin ang mga negative vibes nila. Though nakatira pa rin ako sa family and still not independently living by my own family , unemployed and still under-graduate may karapatan pa rin silang tapakan ako. Parehas ba tayo ng situation? Yung tipong bawat araw nalang na pag gising mo bunganga ng nanay mo naririnig mo. Konting galaw mapapansin na agad kahit maliit na bagay. Lagi ka pang sasabihan na "bobo" "tanga" pero hindi ko nagawang umiyak. hindi ko alam siguro dahil wala nanga akong iiyak. Masyado na kasing malamig ang puso ko sa kanila. masama ba ako? dahil, Sinasagot ko sila hindi dahil gusto kong maging tama ako at kaya kayanin sila gusto ko lang marealize nila na mali sila na mali ang ginagawa nila. Everytime laging may nasasabi hindi lang sa akin pati sa asawa ko na tanga daw ang asawa ko tamad at bobo. though nag tatrabaho ang asawa ko at hindi naman kami umaasa sa kanila. ngayon lang na nakikitira kami dahil sa ayaw nilang mags sarili dahil hindi ko raw kaya. Nasasaktan ako. nasasaktan ako sa mga sinasabi nila sa asawa ko at minsan sa anak ko. Okay na sana na ako nalang pero asawa ko at anak ko wag na. Sorry kung napahaba. salamat sa oras mo.