Postpartum Depression

Akala ko nung buntis ako panganganak na ang pinakahirap na pagdadaanan ng isang ina. Nung nanganak na ako pagkalipas ng dalawang linggo dun ko lng narealize na di pla panganganak ang dpat mong ktakutan kundi ang pagiging isang ina. Dumating ako sa point na ntanong ko sarili ko kung kaya ko ba tlga maging ina? Sa tuwing iiyak c baby at di ko mapatahan pati ako iiyak nalang din bigla. Sa gabi naman gustong gusto mo pang matulog pro di ka pwdeng matulog kc gising pa c baby or kailangan mi pa xa padedehin tpos padede papaburp mo pa. May time pa na iyak xa ng iyak kakadede lng nya un pla gusto lng nya magpakarga pag nilapag mo xa iyak na naman kya wla ka tlga matinong tulog cmula nung pinanganak mo xa. Sa araw naman masarap sana tulog nya pro di ka nmn pwede matulog kc anjan na ung mga gawaing bahay mo. May pasaway ka pang panganay na bantayin din. Buti nalang anjan ung mama ko pra tulungan ako sa mga anak ko. Pag iyak ng iyak c bunso kinukuha nya sakin. Sa araw nmn inaalagaan nya panganay ko kung wla xa nalamang nabaliw na ako ngaun. Sa mga mommies jan na nkaya mag isa mag alaga mga anak nla mag isa bilib tlga ako sa inyo. Sna kasing tatag nyo ako. Sna makaya ko din ung mga ginagawa nyo at makapag adjust na ako at malagpasan ko na tong postpartum depresion ko.