458 ตอบกลับ
เป็นค่ะช่วงท้องแรกๆ จะกังวลไปสะทุกเรื่อง แต่อย่าบ่อยนะคะ แบบทุกวันนี้ไม่โอเคร เพราะจะส่งผลให้น้องเมื่อเกิดมาอาจมีภาวะซึมเศร้าค่ะ ที่ต้องเลี่ยงค่ะ (คิดมาก เครียดกับเรื่องอะไรมากๆ คิดไปเองและร้องไห้เอง )
เป็นเหมือนกันค่ะ หาคนคุยนะคะ แม่หรือพ่อ หรือพี่ หรือน้องก็ได้ ส่วนเราคุยกับแม่ แม่เราให้กำลังใจค่ะ กว่าจะหาย เล่นกังวลเป็นเดือน คือกังวล นอย ร้องไห้ เครียด กับทุกเรื่อง คิดลบมากด้วยค่ะ ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว
บ้านนี้เป็นค่ะ...แต่ทำได้แค่ดูแลตัวเอง ร้องไห้เอง น้อยใจเอง...ก็ต้องหายเองค่ะ จนตอนนี้จะ 32 วีคแล้ว...ชินแล้วค่ะ อยู่คนเดียวได้แล้ว ปัจจุบันแยกกันอยู่แล้ว...กำลังเตรียมพร้อมเป็นซิงเกิ้ลมัมค่ะ
จากเดิมทีที่ขี้น้อยใจอยู่แล้ว ก็ขี้น้อยใจมากกว่าเดิมค่ะ พูดอะไรไม่เข้าหูนิดหน่อย ก็ร้องไห้แล้ว แค่โดนดุก็ร้องไห้แล้ว เก็บเอาไปคิดด้วย แต่สามีน่ารักค่ะ พยายามพูดเพราะ ไม่ดุ แล้วก็เอาใจเราค่ะ
มันเป็นอาการของคนตั้งครรภ์ที่มักจะมีอารมณ์อ่อนไหวง่าย เพราะฮอร์โมนในร่างกายมีการเปลี่ยนแปลงค่ะ อย่าเพิ่งคิดมากเลยค่ะเด๋วจะส่งผลต่อเจ้าตัวน้อยในครรภ์นะคะ คุณแม่ต้องอดทนหน่อยนะคะช่วงนี้
บ้านนี้บ่อยมากค่ะ ขี้น้อยใจ ขัดใจก็ร้อง บางทีก็ไม่ยากกินอะไรด้วยจนปวดท้อง สงสารลูกมากตอนนี้ แม่ชอบน้อยจนเครียดอาจส่งผลถึงลูกได้ เราพยายามแล้วแต่ไม่ได้สักทีที่จะไม่น้อยใจ
ของเราไม่เป็นนะ ไม่อยากให้คนรอบข้าง ต้องเป็นห่วง กลัวเขาเหนื่อยกับเรา อยากอยู่ด้วยกันแบบสบายใจ อะไรปล่อยได้ก็ปล่อย บางทีครอบครัวอาจเครียดไปกับเรา แค่เขาไม่แสดงออกแต่นั้น
เป้นค่ะ คืนหนัยสามีไม่เอามือมาลูบท้องและคุยกะลูกในท้อง ก่อนนอนเป็นอันต้องร้องให้แบบไม่ได้หลับไม่ได้นอน จนสามีต้องลุกขึ้นมาลูบท้องและคุยกับลุกในท้องถึงจะเลิกร้องให้
เป็นเหมือนกันคะ บางทีรู้สึกไม่อยากอาหารเลย มันนอยมันเซง ความรู้สึกดิ่งมาก พยายามฟังเพลงโมสาทบ่อยๆคะ หาหนังสืออ่าน ออกไปเดินเล่นข้างนอก เจอคน ช่วยได้เยอะมากคะ
เป็นค่ะ แต่กลับกันแฟนจะเป็นคนหาเรื่องให้เราอารมณ์เสียตลอดเวลา แปลกตอนไม่ท้องเค้าไม่เป็นคนแบบนี้เลยย ยิ่งเราหงุดหงิดง่าย ทะเลาะกันบานปลายตลอด