ใกล้คลอดแต่ร้องไห้บ่อย เพราะกลัว เครียด กังวลไปหมด

ใกล้คลอดแล้วค่ะแต่เรายังต้องไปทำงานอยู่ งานบ้านก็ยังต้องทำ นอนก็ไม่ค่อยหลับเพราะความรู้สึกไม่สบายตัวและไม่สบายใจ ทั้งกลัวเรื่องคลอดและกังวลเรื่องงาน เรายังจำเป็นต้องหาเงินเลี้ยงพ่อแม่ตัวเองและกินใช้ในบ้านด้วย เราตั้งใจว่าจะคลอดเองก็เลยไม่รู้ว่าจะคลอดเมื่อไหร่ มีแต่คนตื่นเต้นอยากให้คลอดลูกเร็วๆ อยากเห็นหน้าหลานเร็วๆ แต่เราแอบน้อยใจว่าไม่มีคนห่วงเรา ดูแลเราบ้าง เรามีอาการเท้าบวมแต่ก็ยังต้องดูแลตัวเอง ยังต้องทำงานบ้านเอง และบ่นไม่ได้ แม่สามีย้ายมาอยู่ด้วย ก็ว่าห้ามบ่นเป็นคนท้องก็ต้องมีอาการของคนท้อง เราแค่อึดอัดอยากระบายน่ะค่ะ ร้องไห้ก็เป็นห่วงลูก สามีก็ไม่ชอบเวลาที่เราเล่าความรู้สึกแบบนี้ให้ฟัง เราไม่รู้จะระบายกับใครเลยค่ะ เลยขอมาเล่าในนี้ ขอบคุณที่รับฟังนะคะ