ทำยังไงกับชีวิตดีคะ!!! เเม่ๆท่านไหนเลิกกับสามีตอนลูกเล็กๆกันบ้าง(ซิงเกิ้ลมัม) เราเลิกกับสามีเมื่อวานค่ะ เขาไล่เรากับลูก ตบเรา พอลูกเห็นเขาก็ร้อง ร้องเห็นพ่อตบเรา ยังไม่พอ ยังจะอ้ามือจะตบลูกเราอีก ลูกเราเพิ่งจะ11เดือนกว่า เหตุผลที่เราถามเขาคือ เขาเบื่อ เขาอยากโสด เขาไม่ค่อยสนใจลูกกับเรา ติดเพื่อนติดโทรศัพท์ วันๆจับโทรศัพท์มากกว่าจับลูกซะอีก คบกันมา4ปี เขายังทำกับเราได้ เหนื่อย อึดอัดใจ อยากจะระบาย อยากร้องไห้ 4ปี ที่อยู่ด้วยกันมาเรารักเขาไม่เคยน้อยลง เเต่ก็ต้องจำใจเก็บของออกมาจากชีวิตเขา ตอนนี้เรามาอยู่กับเเม่เรา เเม่เราบอกว่า(จะกลัวอะไรลูกสองคนกูก็เลี้ยงมาตัวคนเดียวกูไม่เห็นจะเป็นไรเเปปเดียวก็โต) เราจะสู้เพื่อลูก จะเข้มเเข็ง เเต่ไม่รู้อีกนานเท่าไรเราถึงจะลืม ขอบคุณค่ะที่อ่าน พิมพ์ไม่รู้เรื่องบ้าง เเค่อยากระบาย

สู้ค่ะ การเลี้ยงลูกคนเดียว โดย ไม่มีพ่อที่มีพฤติกรรมใช้ความรุนแรง น่าจะดีกว่าลูกมีพ่อที่มีพฤติกรรมรุนแรงให้ลูกเห็นนะคะ เราโตมากับการเห็นภาพความรุนแรวแบบนั้น พอเริ่มโตเราถึงกับต้องพูดกับแม่ว่า ไปหย่าเถอะ ไม่ต้องห่วงเรา เราทนไม่ได้จริงๆ ครั้งสุดท้ายที่ทำให้พ่อไม่ตีแม่อีกเลยคือ เราเอามีดจี้ตัวเองค่ะ ทุกวันนี้พ่อกับแม่เราแยกกัน แต่แม่เราแฮปปี้มีความสุขกว่าตอนอยู่กับพ่อค่ะ สู้นะคะ อนาคตคุณกับลูกจะมีความสุข

เลิกเถอะค่ะ ตบคุณก็ว่าแย่มากแล้ว ยังหันไปจะตบลูกที่อายุแค่ 11 ด นี่คือหมดความเป็นคนไปแล้วนะ อย่าอยู่ให้เจ็บตัวเจ็บใจ ชีวิตมีค่ากว่าที่ตะต้องทน แล้วอย่าเพิ่งเหงาจนไปมีใครใหม่นะคะ เพราะคนใหม่เค้าไม่รักลูกเราเท่าเราหรอก ขนาดพ่อแท้ๆยังไม่รัก อย่าคาดหวังว่าใครจะรัก อดทน สู้กับสถานการณ์ที่แย่ๆนึ้ แล้วมันจะผ่านไป คุณจะเป็นคุณแม่ที่แกร่ง ที่พร้อมปกป้องลูก และดูแลเค้าให้เป็นคนดีด้วยสองมือคุณนี่แหละค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ....แค่คุณกล้าเดินออกจากชีวิตเค้า ก็นับว่าเก่งมาก ดิฉันว่าดีกว่าที่ต้องทนทรมาน ถ้าตบตีครั้งแรกได้ ก็ต้องมีครั้งต่อไป ถ้าเค้าถึงกับจะลงมือกับลูก ก็นับว่าเป็นพ่อที่แย่มาก ดีแล้วค่ะที่ออกมา อาจจะเจ็บแทบตายกับความรู้สึกที่กำลังเป็นอยู่ ไม่นานหรอกค่ะ มันจะผ่านไป ตั้งต้นขีวิตใหม่ ตั้งสติ และคิดดี ทำดี คิดถึงลูกให้มาก ทำหน้าที่ของแม่ให้ดีที่สุด และทุกอย่างจะดีเอง

ยังดีค่ะ สุ้ๆนะคะ เราเลี้ยงเองตั้งแต่รุ้ว่าท้องเลยค่ะ ผช ไม่เอา จะให้ไปเอาออก เครียดมากจนจะฆ่าตัวตาย ตอนนี้ผ่านมาได้ ด้วยความอดทนมากๆ หาเงินเองทุกบาท อยุ่กับตัวเองและเพื่อนบ้าง คิดเอง เก็บไว้คนเดียว พ่อแม่ไม่รุ้ มารุ้ตอนจะคลอด เหนื่อยมาก สุ้จนตอนนี้น้อง 2 เดือนกว่าแล้ว เครียดเรื่องเดรยวคิือเงินมากกว่าไม่มีพีอเลวๆค่ะ สุ้ๆนะคะ คนที่แย่กว่าเรายังมี เข้มแข็งนะคะ

ในเมื่อเค้าใช้กำลังกับเราต่อหน้าลูก ไม่เป็นอันดีแน่ถ้ายื้อเพื่อจะอยู่ต่อ อาจจะเป็นยุญของเราแล้วที่เลิกกับเค้านะคะ เราจะได้หลุดพ้นจากบ่วงกรรมนั้น ก็ถือว่าเราทำบุญร่วมกันมาแค่นี้ เราต้องเดินหน้าต่อไปเพื่อลูกนะคะ เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ปัจจุบันมีเยอะค่ะ ส่วนใหญ่ก็มีความสุขมากกว่าจะต้องทนทุกข์กันต่อไป เป็นกำลังใจให้นะคะ มั่นใจว่าคุณแม่ทำเพื่อลูกได้ทุกอย่างค่ะ

เข้ามาให้กำลังใจนะคะ อยากให้คุณเข้มแข็งเข้าไว้ ถ้าสามีอยากไป ต้องปล่อยเค๊าไปก่อน เวลานี้คนอยากจะไปยื้อยังไงก็คงไม่กลับ เอาเวลาหันมาดูแลตัวเองและลูกดีกว่าค่ะ วันนึงถ้าเค๊าคิดได้ เค๊าจะกลับมาแน่นอน ถึงตอนนั้นเป็นอยู่ที่คุณที่จะตัดสินใจ รักตัวเองให้มากๆ นะคะ รักเค๊าก็ต้องรักตัวเองด้วย คุณมีค่ามากพอต่อตัวเอง ต่อลูก ต่อพ่อแม่ และครอบครัวของคุณ ยิ้มเข้าไว้นะคะ

^^ ขอยกมือขึ้นเปนกำลังใจอีกคนนะคะเราเองเลิกกะพ่อเด็กตอนลูกได้5เดือน แบบเดียวกันเลยค่ะ แต่ก็ผ่านพ้นทุกอย่างมาได้ ลูกมีแม่อยู่และแม่มีความสุขกับการได้อยู่กับลูก ทุกๆวันจะเป็นวันที่ดีที่สุดค่ะ อย่าไปคิดถึงเรื่องของอะไรที่ผ่านไปแล้ว จดจ่อกับการเลี้ยงลูกได้เห็นเค้าโตขึ้นในทุกๆวันคือกำลังใจและเเรงใจเลยนะคะ สู้ๆนะคะ คุณจะเป็นผู้หญิงที่แกร่งแน่ๆค่ะ

เป็นกำลังใจให้คะอย่าคิดมากและอย่าคิดสั้นด้วยคะดูแลลูกดีๆๆและถ้าอยากให้เขากลับมาลองดูนะคะสวดมนต์แผ่เมตตาให้เขามากเอ่ยชื่อนามสกุลเขาแล้วเขาจะกลับมาดีเองคะต้องทำต่อเนื่องกันทุกๆๆวันคะแต่ถ้าไม่ต้องการเขาแล้วอยากจะลืมเขาให้ได้ก็นึกถึงสิ่งที่เขาทำไม่ดีกับเราบ่อยๆจะลืมเอาเองคะตัดสินใจเองคะว่าจะเลือกอย่างไหนขอโทษนะคะแนะนำเสียยาว

สู้ๆนะคะแม่ ชีวิตต้องดำเนินต่อไปเพื่อลูก ตอนแรกแม่เราก็พูดแบบแม่คุณเลยเพราะตอนนั้นสามีติดเพื่อนมากถึงขั้นเลิกกับเรา แต่สุดท้ายก็ต้องกลับมาคืนดีกัน เพราะเขาบอกว่าอารมณ์ชั่ววูบ เพราะมีคนยุให้เลิก แต่แม่บ้านนี้สวดยับเลยค่ะตอนนี้ก็ทำตัวดีขึ้น เป็นกำลังใจให้นะคะแม่ เราเชื่อว่าทุกคนต้องมีปัญหาแบบนี้กันทุกคนและสามารถผ่านมันไปได้ค่ะ

อันนี้ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ คือ เดินออกมาจากชีวิตเค้าเลยค่ะ บนโลกนี้ มีคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวเยอะมากค่ะ และทุกคนล้วนมีชีวิตที่ดีขึ้นทั้งนั้น เพราะมีลูกเป็นกำลังใจให้มีแรงฮึดสู้มากกว่าเดิมเป็น 2 เท่า เพราะลูกมีเราคนเดียว ที่สำคัญ ลูกจะไม่ต้องมาเห็น พ่อแม่ ต้องตีกันทะเลาะกัน ให้เป็นปม หรือ มีพฤติกรรมเลียนแบบด้วยค่ะ