ความรู้สึกในใจ 20+6w ความกังวลต่างๆ
เหนื่อยจังเลยค่ะ ไม่อยากพูดถึงแฟนในแง่ลบ แต่ระบายกับใครไม่ได้เลย บางที เวลาทะเราะกัน จะพูดแย่ใส่กันขนาดไหน ก็ไม่เข้าใจ ทำไมต้องพูดว่าให้แท้งไปเลย บางทีก็แค่ต้องการความใส่ใจเล็กน้อยบ้างก็แค่นั้น แค่ทำกับข้าว รอกินข้าวพร้อมกัน แต่เขาก็ไม่กิน สุดท้ายก็ทะเราะ แล้วใครจะไปกินข้าวลง เหนื่อย แอบมานั่งในห้องน้ำคนเดียว ปวดท้องก็ปวดเพราะหิวจนท้องร้อง แต่ก็กินไม่ลงแล้ว นึกถึงลูกนะคะ แต่อดใจไม่ไหวจริงๆ เพราะอยากคิดอะไรคนเดียว อยู่ไกล้ๆก็จะมีแต่ฟึดฟัดใส่กันเปล่าๆ เวลาพูดอะไรไม่นึกถึงใจกันเลยสักนิด อิจฉา อายคนอื่น ที่เขามีแฟนพ่อของลูกที่ดีเอาใจใส่เหลือเกิน หันกลับมามองที่ตัวเอง พูดไม่ออก น้ำมันล้นอยู่ในปากตัวเอง อะไรก็นึกถึงลูกอยู่คนเดียว จะคลอดรพ.ไหน ใช้สิทธิ์อะไรได้บ้าง ต้องเก็บเงินไว้กี่บาท เครียดไปต่างๆนาๆ แต่เขาไม่เคยถามไถ่ เหนื่อยจังเลยค่ะ จัดการความรู้สึกของตัวเองกันยังไงบ้างหรอค่ะ
