ทำยังไงกับภาวะเครียดดีคะกับการมีแนวคิดการเลี้ยงลูกต่างกับคนในบ้าน
เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวค่ะเลี้ยงคู่กับป้าและย่า คือเราอยากให้ลูกได้ลองค่ะการออกไปข้างนอกการหัดทานข้างแบบblw เรื่องการออกนอกบ้านคือมี2เรื่องค่ะ 1.การติดคาร์ซีทเราแนะนำที่บ้านให้ติดจะออกไปใกล้หรือไกลก็ควรติดเพื่อความปลอดภัยของลูก แต่ป้าเราค่ะบอกว่าไม่จำเป็นเนื่องจากไม่ได้ไปบ่อยไปใกล้ติดทำไม เราเถียงสู้แล้วค่ะแต่มันเหนื่อยมากค่ะ 2.เราอยากให้ลูกไปสัมผัสพบเจอผู้คนบ้างเพราะถ้าไม่เคยเลยจะเกิดการตื่นตระหนกหรือกลัว รอบข้างเรามีเด็กที่ออกพร้อมกันค่ะเขาทำแบบที่เราคิดเลยซึ่งน้องดูร่าเริงมากแต่ป้าเราบอกว่าเชื้อโรคไปทำไมอันตรายค่ะ เราเครียดมากค่ะจำทำจะแนะนำอะไรก็โดนปฏิเสธแต่พอไม่คอดไม่ทำกลับโดนตำหนิ ลุงป้าท่านอื่นในครอบครัวแนะนำให้เราทำแบบที่คิดค่ะบอกให้สู้เถียงเอาแตาเราเหนื่อยท้อมากค่ะเลี้ยวตามหมอเรื่องการกินเราโดนด่ากลับมาว่าตอแหลค่ะบางทีเราทนไม่ได้จึงสวนกลับไปว่าป่วยมาไม่ใช่หมอหรอรักษาถึงไม่ใข่หมอแต่สมัยนี้ไม่ใช่อดีตค้นง่าย ส่วนเรื่องการกินลูกเรากินนมเสร็จใหม่ๆเราจะขอพักช่วงไว้10 นาทีค่ะแต่ที่บ้านจะยัดให้กินน้ำกับผลไม้เลยบางทีร้องอาเจียนค่ะแต่เราก็เถียงไม่เคยสู้เลยควรทำยังไงดีคะ
Mama bear of 1 active boy