ขอพื้นเล่าเรื่อง ระบายค่ะ ตอนนี้ท้อง7เดือนกว่า เครียดมากทะเลาะกับสามีบ่อยมาก

เราอายุ22 สามี25 เราเป็นคนที่ไม่มีอะไรครอบครัวแตกหักตั้งแต่ยังเด็ก เราหาเลี้ยงตัวเองตั้งแต่อายุ16ทำงานอย่างจริงจังหาเลี้ยงตัวเองและก็ส่งน้องชายเรียน เราคบกับแฟนได้6ปีตัดสินใจแต่งงาน เพราะเราอยากมีคนดูแล อยากมีครอบครัวดีๆมีความสุข จนตัดสิ้นใจแต่งงาน พออยู่ด้วยกันรู้จักกันมากขึ้น สามีเราเป็นคนขี้โมโห ใช้อารมณ์เป็นหลัก เราต้องคอยรองรับอารมณ์เขาตลอด โดนด่าโดนว่าแรงมากๆหรือถึงขั้นลงไม้ลงมือทำร้ายเรา ตั้งแต่แต่งงานจนตอนนี้ท้องได้7เดือนกว่า เราก็ไม่ค่อยจะตอบโต้ เราจะเงียบสะมากกว่า บางทีก็รู้สึกทนไม่ไหวแล้ว แต่ก็นึกถึงลูกในท้อง อดทนทุกวัน ร้องไห้เกือบทุกวัน ไม่ใช่แค่เขาขี้โมโห เขายังเป็นคนที่ไม่รู้จักทำอะไร ที่บ้านเขาค่อนข้างมีฐานะ วันๆก็เล่นพนันบอล เอาเงินไปเสียกับบอล แล้วยิ่งกัญชากระท่อมถูกกฎหมาย ไม่เหลือ.. ทุกวันนี้เสียเงินไปกับอะไรพวกนี้ พอเขาเสียพนัน หรือไม่ได้กินได้ดูด เขาก็จะอารมณ์ไม่ดี พาลทุกอย่าง ซึ่งเป็นเราที่ต้องคอยรองรับอารมณ์เขา เราเคลียดมากๆ เสียเงินไปแบบไร้ประโยชน์ไม่เคยซื้ออะไรเข้าบ้านหรือซื้ออะไรให้เรากิน แถมเขายังไม่เข้าใจเรา ไม่รู้จะทำยังไง😭 บางทีก็อยากฆ่าตัวตายมากๆ แต่ก็ยังนึกถึงลูกในท้อง รู้สึกว่าเป็นผู้หญิงคนนึงที่เลือกคู่ชีวิตผิดและเป็นคนที่โชคร้ายมากๆ. .อยากจะเดินออกจากจุดนี้แต่ก็กลัวจะไปต่อไม่ได้ เพราะกลัวเลี้ยงลูกคนเดียวไม่ไหว ถ้าเรามีครอบครัวมีพ่อแม่เราคงกลับไปอยู่กับที่บ้าน แต่นี่เรามีแค่เขา และเรายังมีน้องชายที่ต้องดูแล เราเลยไม่มีทางเลือก นอกจากต้องอดทน. ไม่รู้ว่าจะทนไหวไหม ?? เราต้องอยู่กับคนแบบนี้ไปตลอดชีวิตหรือ😔

2 ตอบกลับ

รักกันไม่ควรทำร้ายกันค่ะ ยิ่งคบกันมากเท่าไหร่ยิ่งต้องใส่ใจกัน เป็นเราจะไม่ทนค่ะการที่เราทนเขาอาจจะคิดว่าเขาเหนือกว่าเรา เราไม่ใช่ที่รองรับอารมณ์ของใคร ลูกเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเรา เราเชื่อว่าคนเป็นแม่เลี้ยงลูกได้อยู่แล้วค่ะ สามีเลิกไปมันก็คือคนอื่น แล้วถ้าวันหนึ่งน้องโตขึ้นมาแล้วอยู่ครอบครัวที่มรพ่อทำร้ายร่างกายแม่ต่อหน้าลูก แม่คิดเอานะคะน้องจะเป็นยังไง เราเชื่อว่าน้องไม่ทีความสุขแน่นอน เรารู้ค่ะว่าการที่มีพ่อแม่ลูกมันคือครอบครัวที่สมบูรณ์แบบแต่จะทนทำไมคะ เราเองครอบครัวก็แตกร้าวเหมือนกันแต่เราเข้าใจพ่อและแม่ค่ะทุกคนล้วนมีเหตุผลตัวเองเสมอ แม่ลองถามเขานะคะลองให้เขาปรับตัวดูไหมเพื่อลูกถ้าทำไมได้ก็คงต้องถอยค่ะ

อยู่ด้วยกันแร้วต้องใช้คำว่าอดทนแนะนำค่ะอย่าทนไห้เสียสุขภาพจิตค่ะความอดทนสักวันมันคงหมดไปเดี๋ยวพอถึงเวลาที่เราทนไม่ได้เราก้อต้องไปยุดีแร้วจะทนอยู่ไห้เสียเวลาชีวิตทำไมค่ะอาจจะทนอยู่ไห้ถึงคลอดไห้ลุกแข็งแรงสักนิดแร้วค่อยคิดหาวิธีไปดีกว่าค่ะอย่ากลัวสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้นค่ะอนาคตวันข้างหน้าอาจจะดีกว่าที่อดทนอยู่แบบทุกวันนี้ก้อได้ค่ะอย่ากลัวที่จะก้าวผ่านความเลวร้ายค่ะเพราะทางข้างหน้าอาจจะสวยงามกว่านี้ก้อได้

คำถามที่เกี่ยวข้อง

คำถามยอดฮิต

บทความเกี่ยวข้อง