เราจะเป็น ซึมเศร้าหลังคลอดไหม
เรา เพิ่งคลอดน้องได้8วันมาอยู่บ้านแม่ตัวเองเพื่ออยู่ไฟอยู่เดือนตามผู้ใหญ่บอก เราไม่ได้แอนตี้โบราณนะฟังได้ปรับได้ แค่บางครั้งรู้สึกว่าเคไม่ไหวละ ขนาดอุ้มลูกเช็ดตูดลูกเรารู้น้ำหนักมือเราดีแต่บางทีผู้ใหญ่ก็ชอบว่าทำไมทำแรงทำไมอุ้มแบบนั้น จนเราเถียงว่าพอทีเถอะทำไรไม่ถูกละจะประสาทแล้ว นี้รู้แรงตัวเองดีถ้าเขาเจ็บเขาร้องแล้ว แต่ตั้งมาอยู่เรารู้สึกหงุดหงิดอึดอัดขึ้นทุกวัน 2-3วันที่ผ่านมาเริ่มมีน้ำตา เพราะรู้สึกว่าตัวเองเลี้ยงลูกไม่ได้เลย ที่บ้านญาติพี่นี้หรือคนรู้จักที่มีประสบการณ์มีลูกมักจะค่อยบอกว่าต้องแบบนั้นต้องแบบนี้แม่เราเองก็ชอบ บอกทำไมไม่ให้กินน้ำทำไมจังลูกแบบนั้น(ขนาดเราให้หมอมาคุยกับแม่โดยตรงเขาก็เหมือนจะฟังแต่พอกลับบ้านเหมือนเดิม ล่าสุดพี่ชายมาบอกเพื่อนเขาบอกห้ามลูกกนอนแปลจะติดแปล เราก็บอกไม่ได้หลอกพ่อเขาซื้อมาแล้วจะไม่ให้ลูกเขาใช้ของพ่อเขาเลยหรือไงและก็เป็นการเถียงการซักพักแม่เราเลยตัดบท ให้พี่ออกไป แม่บอกเขาหวังดีเราก็หลุดเถียง เขาว่า พวกเขาทำให้เราเครียดจนเราทำไรไม่ถูกแล้วทำไรผิดไปหมด เป็นแม่เป็นพ่อจะไม่ให้เลี้ยงแบบตัวเองบ้างเลยหรือไง ซึ่งแม่เราก็อึ้งละเงียบออกไป เราก็เสียใจนะที่ทำให้เขารู้สึกไม่ดีแต่ อารมณ์เราตอนนั้นมันไม่โอเคจริงๆ (ซึ่งตอนท้องเราก็เรียนรู้ศึกษาตอนคลอดเราก็ฝึกจากร.พ อ่านศึกษาในแบบแพทย์ปัจจุบันเอามาปรับใช้ในแบบที่เราว่าโอเคแม้แต่โบราณ หลังๆเรารู้สึกเสียใจอึดอัดมีน้ำตาตลอดเหมือนเรารู้สึกไม่โอเคกับคำพูด เหมือนว่านี้เราเป็นแม่ที่แย่ขนาดที่เลี้ยงลูกแบบตัวเองไม่ได้เลยเหรอ ทั้งๆที่แต่ก่อนเราเป็นคนชัดเจนไม่ใช้เราก็เถียงยึดตามตัวเอง แต่พอรอบนี้เรารู้สึกไม่อยากคุยไม่อยากยุ่งกับคนในบ้าน อยากกลับบ้านตัวเอง รู้สึกแย่รู้สึกท้อแบบบอกไม่ถูกถึงแม้จะรู้ว่าทุกคนหวังดี แต่มันข้ามเส้นเรามากเกินไป เราไม่ชอบความรู้สึกตัวเองในตอนนี้ เลยเราเหนื่อยเหมือนเราโดนลุมเราสู้เราปกป้องสิทธิความเป็นแม่อยู่คนเดียว #ขอบคุณล่วงหน้านะคะ #ท้องแรกคะ #ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ
