478 ตอบกลับ
นี่อายุ17เเม่เลี้ยงเดี่ยวค่ะ ถ้าถามมันยากไม ยากค่ะ เเต่ถ้าเเรกกับความสุข เราว่าคุ้มค่ะ สู้ๆนะคะคุณเเม่
ไม่ยากค่ะเห็นหน้าลูกก็หายเหนื่อยละค่ะอย่าเครียดทำใจให้สบายนะคะเตรียมพร้อมที่จะเจอหน้าลูกดีกว่าค่ะ
คนไม่มีความรับผิดชอบดูแลใครไม่ได้หรอกไปหาพ่อแม่ค่ะสู้ๆนะคะแรกๆมันอาจจะยากเดี๋ยวมันก็ผ่านไปสู้ๆค่ะ
ไม่ยากค่ะ นึกถึงลูกไว้นะคะ ของเราโดนทิ้งตั้งแต่ท้องได้เดือนแรก แรกๆลำบากหน่อยนะคะ เดี๋ยวก็ชิน สู้ๆค่ะ
สู้ๆนะคะเราก้เปนแม่เลี้ยงเดี่ยวเหมือนกันเข้าใจความรู้สึกนี้มากเลยคะอย่างไงก้สู้เพื่อตัวเล็กนะคะ
คุณแม่พยายามอย่าเครียดนะคะ(ถึงแม้ว่ามันจะทำยากก็ตาม) ให้คิดไว้เสมอว่าความสุขเรารออยู่ตรงหน้าแล้ว
สู้ๆค่ะ นึกถึงลูกให้มากๆ ลูกคือกำลังใจที่ดีที่สุด แล้วเราจะผ่านไปได้ ไม่เครียดนะคะมันส่งผลต่อลูก
สู้ๆนะค่ะ เดียวทุกอย่างมันก็ผ่านไปได้ค่ะ เดียวก็ได้เห็นหน้าแก้วตาดวงใจแล้ว สู้ไปกับลูกนะคะ ✌️✌️
มันเหนื่อยมากค่ะ แต่มันกะสุขใจที่ได้เห็นลูกเติบโต เห็นพัฒนาการของเขา สู้นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
พอคุณแม่คลอด ลูกจะเป็นทุกอย่างของคุณแม่ค่ะ เราจะลืมทุกเรื่องร้ายลูกจะเป็นกำลังใจที่ดีที่สุดค่ะ
กาญจนา คำแก้ว