รีบปรึกษาคุณหมอค่ะแม่ อย่าปล่อยไว้ ถ้าเป็นขึ้นมามันอันตรายค่ะ
เป็นที่ฮอโมนค่ะ สักพักก็จะดีขึ้นเองจ้า
ไม่เป็นค่ะตื่นเต้นอยากเห็นหน้าลูกไวๆ
ไม่ค่ะกลัวลูกไม่แข็งแรง
สู้ๆนะคะแม่
ของคุณมากๆค่ะ มันมาเป็นช่วงเลยค่ะ บางช่วงแฮปปี้ บางช่วงซึม ตามอารมณ์ตัวเองไม่ทันเลยค่ะ
เราเป็นค่ะ. ที่หนักที่สุดคือเราร้องไห้ จนหายใจไม่ออกแล้วหมดสติ ผลกระทบคือออกซิเจนเกือบเข้าถึงลูกไม่พอ เกือบเสียเค้าไป เข้าใจนะคะ ว่ามันหยุดร้องไม่ได้ แต่อยากให้คิดว่า ขอเวลาในช่วงนี้ให้มีความสุขฃองให้โอกาสตัวเองทั้งกับตัวแม่และลูก คิดแบบนี้นะคะ สมมุติ ชม. นี้เราดิ่งมาก ให้กำลังใจตัวเองค่ะ อีก10 นาที อาจจะมีเรื่องดี เกิดขึ้นก็ได้ วันนี้แย่ พรุ่งนี้อาจสดใส ให้โอกาสตัวเองดูค่ะ หรือเวลา เศร้าปุ๊ป จดค่ะลงสมุดว่าเศร้าเรื่องอะไร ทำไม และที่สำคัญเลยค่ะ แม่ต้องพบจิตเวช 😊 สู้ๆ นะคะ เราเองกำลังลองให้โอกาสตัวเองอยู่เหมือนกัน ให้โอกาสตัวเองเผื่อวันนึงเราจะเจอความสุขให้โอกาสลูกน้อยได้มาเจอน่าเรา ได้มารับความรักจากเรา 😊
เป็นตอนตั้งครรภ์ได้4เดือนจนตอนนี้7เดือนแล้วค่ะบ้านนี้พบจิตแพทย์ทุกเดือน
แม่บ้านนี้เคยเป็นค่ะ อาการเดียวร้องไห้เดียวคิดมากเพราะมาอยู่บ้านสามี แต่สิ่งที่ทำได้คือดูอะไรเพลินๆฟังเพลงช้าๆสบายหู ถึงจะช่วยได้ไม่มากแต่ก็ทำให้ดีขึ้นมาบ้างในเวลาที่คิดมากๆ
Dolsiree Punsakd