แม่โมโหร้าย

คุณแม่ลองปรึกษาคุณหมอจิตแพทย์ด้วยดีมั้ยคะ คำแนะนำต่างๆอาจจะช่วยให้คุณแม่สบายใจและใช้ชีวิตให้มีสติมากขึ้นค่ะ ใจเย็นๆให้มากที่สุดเพื่อลูกเรานะคะ ปัญหาเรื่องเด็กมีปมด้อย หากเด็กอยู่ในสภาวะที่ผู้ใหญ่ทะเลาะกัน ไม่อบอุ่น หรือมีหารใช้คำรุนแรงส่งเสียงดังในครอบครัว แบบนี้ส่งผลระยะยาวแน่ค่ะ ถึงลูกยังเล็ก แต่วัยนี้เค้าจะต้องได้รับความปลอดภัยความอบอุ่นจากเรามากที่สุดนะคะ ในเมื่อสภาวะอารมณ์เรายังไม่คงที่ อีกทั้งสภาพแวดล้อมมีแต่คำรุนแรง เด็กจะระแวงและอาจจะผวาตื่นตัวตฃอดเวลาค่ะ

ทำไมไม่แยกกันอยู่คะเข้าใจนะคะว่าแม่จะพูดเสียดแทงใจให้มากที่สุดจนทำให้เรามีอารมร่วมกับเขาแต่ถ้าแยกกันอยู่ก็จบปัญหาค่ะคิดง่ายๆถ้าคุณยังอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ทำใจจิตใจมันแย่ลงต่อไปคุณก็ไม่ต่างไรจากแม่คุณและลูกคุณก็ไม่ต่างไรจากคุณ อันนี้คุณไม่ได้ผิดนะคะแต่สภาพแวดล้อมมันสำคัญจริงๆค่ะถ้าอยู่กับคนใจเย็นก็จะเป็นคนใจเย็นอยู่กับคนใจร้อนก็จะเป็นคนใจร้อน

ถ้าสามารถออกมาอยู่เองได้ แนะนำให้พาตัวเองและลูกออกมาจากสภาพแวดล้อมที่ไม่ดีค่ะ นอกจากมันจะมีผลกระทบต่อคุณเองแล้ว มันจะส่งผลถึงลูกคุณด้วย เด็กจะค่อยๆ ซึมซับสิ่งต่างๆ ไปทีละนิด ตอนนี้ลูกคุณยังเล็ก ถ้าเป็นวัยกำลังซน กำลังดื้อ งอแงล่ะ คุณต้องใช้ความอดทนกับทั้งแม่ทั้งลูก คุณจะไม่ยิ่งโมโหร้ายกว่านี้เหรอคะ

ช่วงนี้เขาอาจจะยังไม่รุ้เรื่องที่ร้องอาจจะเพราะตกใจค่ะ แต่ถ้าปล่อยให้อยู่ในสภาพแบบนี้ไปจนโต น้องมีปัญหาแน่ค่ะ ควรพาแม่ไปหาหมอนะคะ และตัวเราเองก็ควรพบจิตแพทย์ด้วย ทางที่ดีแยกกันอยู่กับแม่ค่ะ นานๆทีไปมาหาสู่กันก็พอ

สู้ๆนะคะคุณแม่ ใจเย็นๆนะคะ ถึงแม้จะมีอารมณ์หลุดใส่ลูกแต่เราไม่ได้ตั้งใจ เราก็ต้องเรียกสติกลับมาให้เร็ว และขอโทษลูกนะคะ

หือรุ้แกประสาททนไม่ไหวออกมาสงบสติแต่ทิ้งลูกไว้กะแกใครประสาทกันแน่