น้อยใจแต่พูดอะไรไม่ได้

เป็นคนท้องที่ไม่คอยมีคนเอาใจใส่เท่าไร ท้อง1ท้อง2ไปหาหมอเองตลอดตอนคลอดโน้นแหละที่ไม่ได้ไปเอง แต่เราก็เข้าใจนะเพราะว่าทำงานไม่เหมือนการคงเป็นเพราะเวลา แต่บางทีเราก็คิดว่าเราเข้มแข็งเกินไปหรือเปล่า เลยไม่มีใครสนใจเราเท่าไร ก็ดีที่ไม่แพ้ท้องทะเลาะกับสามีบ่อยบางทีเราก็อยากให้เขาเข้าใจเรานะแต่ตรงกันข้ามพอสามีเวลาหน่อยก็เหมือนเดิมคำพูดคำจาทำให้น้อยใจอยู่เรื่อย เราเป็นคนท้องที่ทำงานบ้านงานเรือนปกติ ทำงานด้วยเลี้ยงลูกไปด้วยไม่มีพี่เลี้ยงใดๆ คนโต5ขวบ คนหนึ่งก็อยู่ในท้อง น้อยใจทุกอย่างแต่ก็ไม่มีสิทธิ์น้อยใจ หลายครั้งที่ร้องไห้ว่าทำไมเราไม่คอยมีคนใส่ใจดูแล แต่เป็นคนที่ร้องให้แล้วก็กับมาเข้มแข็งง่ายบางทีร้องไห้เพื่อคายความเครียดเท่านั้นเอง ทุกวันเหมือนเหมือนโดดเดียวมากดีที่มีลูก มองหน้าลูกกอดลูกก็รู้สึกดีแล้วตอนนี้อดทนเพื่อลูกอย่างเดียว