อยากระบายค่ะ

เบื่อค่ะเบื่อ ตั้งแต่ท้อง มาอยุ่บ้านสามี ก็เจอเลยค่ะ แม่ผัวลูกสะไภ้ แรกๆแพ้ท้อง ก้หาวาเราสำออยไม่อยากทำงาน ที่บ้านมีทุเรียน ก็ไม่ยอมให้กินบอกว่าเดี๋ยวร้อนใน ไอ้เราก้อยากกินมาก ไปหาชื้อกินที่ตลาด. สักพักมาเราเริ่มนอนกลางวันวันละ1ชม. ก็บ่นกับคนข้างบ้านว่าลูกสะไภ้ไม่ทำอะไร มีแต่กินแล้วก็นอน ช่วงท้ายๆมา ท้องใหญ่เดินลำบาก ทำอะไรอุ้ยอ้ายก็โดนบ่น ไอ้เรานี่เงียบนะไม่เคยตอบโต้ คืออดทนสุดๆ อยากจะกลับไปอยุ่บ้านตัวเองนะ แต่นี่ก้ใกล้คลอดแล้ว 39+1วีค ฝากพิเศษที่คลีนิค แกก้หาว่าสิ้นเปลือง ทั้งที่เงิน ก้เงินเรานะ หมอบอกว่าลุกตัวใหญ่ หนัก3600กรัมแล้ว แม่อาจจะคลอดอยาก แกก้พูดอีก คลอดยากสิ วันๆไม่ทำอะไร กินโน้นกินนี่แล้วก้นอน คือแบบ อยากสวนกลับนะ แต่อดทนมาขนาดนี้แล้ว ทนอีกนิด ปรึกษากับแม่ตัวเอง แม่ก้บอกว่าคอยดูว่าคลอดลุกแล้ว แกจะเล่นกับหลานไหม ถ้าไม่ก้กลับไปอยุ่บ้านตัวเอง สามีเราก็ไม่พูดอะไร เข้าข้างแม่ตัวเอง เหมือนเราอยุ่ตัวคนเดียว อยากไห้ลุกเกิดมามีพ่อ ต้องอดทนขนาดนี้เลยหรอ ??

119 ตอบกลับ
undefined profile icon
เขียนข้อความตอบกลับ

บ้านนี้เหมือนกันคะ ยิ่งปู่กะย่าเป็นครูด้วย บ้านต้องสะอาดทุกมุม ผ้าก็ต้องซัก กับข้าวก็ต้องทำให้ ผ้าก็ต้องรีด พอลูกออกมา ไม่ให้เรานอนด้วยนะ ถ้าลูกนอนตัวเเม่ก็ต้องทำงานบ้าน ไม่ให้นอน คนเป็นแม่ลูกอ่อนมันเหนื่อยนะเลี้ยงคนเดียว อดทนแล้วก็เเล้ว ยิ่งไม่พูดเเกก็หาว่าเรา พูดด้วยไม่ตอบ (ตอนนี้ทนมาได้5ปีแล้ว แข้วก็ทนต่อไป

อ่านเพิ่มเติม
คำถามที่เกี่ยวข้อง