ซิงเกิลมัม

เราก็เป็นซิงเกิลมัม เป็นมา 3 ปีเต็มแล้ว ตอนนี้ลูกเรา 5 ขวบ อยู่กันมา 2 คนแม่ลูก สนุกทุกข์เหนื่อยบ่นๆกันไป ทุกวันที่ผ่านไปเราได้เห็นพัฒนาการของลูก ได้ความรักจากลูกที่ไม่มีเงื่อนไข ไม่มีวันหมด ความรักที่บริสุทธิ์ แค่นี้ก็หายเหนื่อยแล้ว เราทำงานหาเงินเลี้ยงลูกเอง100% เหนื่อยสุดๆแต่ก็มีลูกเป็นแรงให้เรา ผญ สมัยนี้เยอะค่ะทำงานเลี้ยงลูกเองคนเดียว เหนื่อยกายเดี๋ยวก็หาย แต่เหนื่อยใจมันทรมาน ทำให้สุขภาพจิตใจแย่ การที่เด็กขาดพ่อไม่ใช่ประเด็นสำคัญๆที่เราจะสอนเค้ายังไงมากกว่า การเตรียมรับมือคือดูความสามารถของตัวเองดังนี้ 1. การเงิน เราทำงานเองหาเงินเองได้รึป่าว ใช้จ่ายเรากับลูกพอรึป่าว 2.ใครช่วยเลี้ยงลูกตอนเราไปทำงาน ข้อนี้ยังไงเราต้องหาทางออก เพราะต้องทำงานหาเงิน เช่น ฝากตายาย ฝากเนสเซอรี่ที่ไหน เป็นต้น ถึงจะฝากใครเลี้ยงแต่ลูกต้องอยู่ใกล้เราให้เค้าได้นอนกับเราทุกคืนนะ เพื่อไม่ให้เค้ารู้สึกขาดไปมากกว่านี้ ขาดพ่อแล้วยังขาดแม่ไม่ดีนะ 3. ที่อยู่ ถ้าอยู่บ้านเดี๋ยวกับสามี เรามีที่อยู่อื่นรึป่าว เช่น บ้านตัวเอง บ้านพ่อแม่เรา กลับไปอยู่ได้รึป่าว ถ้าทำได้ทั้ง 3 นี้วันนี้เลย ออกมาเลยค่ะ แต่ถ้ายังทำไม่ได้ ทนต่อไปก่อน แล้วค่อยทำ 3 ข้อให้ได้ แล้วออกมาค่ะ เราเชื่อว่าแม่เป็นได้ทั้งพ่อและแม่อยู่แล้ว แม่ยิ่งใหญ่ทำเพื่อลูกได้ทุกอย่างอยู่แล้วสู้นะ ลืมค่ะ หาทีมของเราค่ะ เช่น พ่อแม่เรา พี่น้องเรา เพื่อนสนิท มาเป็นทีมของเรา ค่อยช่วยค่อยให้กำลังใจค่อยให้คำปรึกษารับฟังค่ะ จะช่วยให้เราผ่านไปได้ค่ะ กอดลูกแน่นๆ แล้วจะผ่านมันไปได้ด้วยกันนะ

หืมมมม?? ขาดพ่อนี่คือ ลูกหรือแม่คะ เราเลิกกับผู้ชายที่ทำเราท้อง ตั้งแต่รู้ว่าท้องได้2เดือนเลย ไม่รักก็คือไม่รักไง แม่ไม่เข้าใจอะไรตรงไหนคะ อันดับแรกแม่ยอมรับความจริงก่อนเนาะ ถ้าเขาทำแบบนี้ตอนเราท้องนี่คือไม่ได้รักจริงๆค่ะ อยากอยู่กับคนที่เขาไม่รักเราหรอคะ อยู่แล้วจะมีความสุขมั้ยคะหรือว่าจะทุกข์มากกว่าเดิม เราเลือกที่จะเดินออกมาคิดเสมอว่าไม่มีพ่อไม่เป็นไร ดีกว่ามีพ่อไม่ดีสงสารลูกมากกว่าอีกค่ะ ยิ่งอยู่ยิ่งทรมานลองตัดสินใจใหม่ดูนะคะ

ออกมาเถอะค่ะยิ่งอยู่ยิ่งรั้งก็ยิ่งทุกข์ ไม่สงสารตัวเองก็สงสารลูกในท้องนะคะ ถ้าแม่เครียดลูกก็เครียดตาม เราก็แม่เลี้ยงเดี่ยว ผ่านเรื่องนี้มาแล้วค่ะ ลูกออกมาคิ้วขมวดทั้งวันเลย แม่ยอมให้ลูกไม่มีพ่อดีกว่าให้ลูกเกิดมาในครอบครัวที่ไม่อบอุ่นค่ะ แรกๆก็จะเศร้าหน่อย ผ่านไปสักพักเราจะรู้สึกว่าเลิกกันมันดีกว่า เพราะเราไม่ต้องเหนื่อยพยายามทำให้เค้ารัก สู้ๆนะคะ🥰

เปลี่ยนความคิดแล้วชีวิตจะดีขึ้นค่ะ - คุณต้องรักตัวเองให้เป็น ตอนนี้คุณต้องการเขาจนลืมรักตัวเอง และคงใช้คำว่ารักเขาไม่ได้เพราะยังรักตัวเองไม่มากพอ - ลูกจะไม่รุ้สึกว่าขาดใคร ถ้าเราให้ความรัก ความเอาใจใส่ที่เพียงพอ แต่ลูกจะรู้สึกขาดพ่อเมื่อแม่ไม่มั่นคง - เป็นแบบอย่างที่ดีให้ลูกนะคะ ฝึกรักตัวเองให้เป็น เป็นคนที่มั่นคง เข็มแข็งและพึ่งพาได้สำหรับลูกค่ะ

คุณรักเค้า อย่าเอาลูกมาอ้างค่ะ ถ้าคุณเลี้ยงเค้าได้ดีพ่อ คำว่าพ่อลูกเค้าไม่ต้องการหรอกค่ะ แล้วคุณไม่คิดหรอว่าถ้ายังอยู่กับเค้า ลูกเกิดมา แล้วเค้าไม่สนใจ เค้าตบตีลูกคุณ คุณจะเสียใจไหม คนไม่รักคือไม่รัก จะเอาลูกมารั้งไว้ก็ไม่มีประโยชน์ แล้วเสี่ยงด้วยถ้าวันนึงเลิกกันเค้าเอาลูกไว้กับเค้า คุณจะยอมเสียลูกให้เค้าไหมหล่ะคะ

ถ้าเค้าไม่รักเราแล้ว เราก็ต้องถอยมาตั้งหลักและรักตัวเองค่ะ ส่วนเรื่องลูกขาดพ่อ ถ้าเค้ายังรักและอยากดูแลลูก เราก็ให้เค้าดูแลในฐานะพ่อได้ค่ะ แต่ความรู้สึกระหว่างสามีภรรยามันอาจจะถอยห่างออกไป เหลือแต่ความสัมพันธ์แบบ พ่อแม่ลูกค่ะแม่ แม่อย่าคิดมากนะคะ ✌️

แม่จะยื้อไว้ทำไมคะ เสียใจเปล่าๆ อยู่คนเดียว โฟกัสลูกดีกว่าค่ะ การที่ลูกมีแต่แม่ บางทีดีกว่า การที่มีกันครบ แต่พ่อกับแม่ต่างคนต่างอยู่หรือลูกต้องมาเห็นพ่อแม่ทะเลาะกันนะคะ คิดให้ดีค่ะ ว่าทำแบบนี้เพื่อลูก หรือแม่ทำเพื่อตัวเอง

เราก็เป็นค่ะ ส่วนตัวเราคิดว่าคนจะไปก็ให้เค้าไปเถอะค่ะ ดีกว่าอยู่แล้วไม่เห็นค่ากัน สงสารลูก กลัวลูกเกิดมาแล้วรู้ว่าพ่อไม่ต้องการนี่เจ็บมากอ่ะค่ะ อดทนนะคะ เศร้าได้แต่เดี๋ยวมันก็ผ่านไปค่ะ คิดถึงลูกให้มากๆ

เป็นแม่บ้านนี้คงไม่ทนอยู่ค่ะ ที่ทนอยู่ เพื่อตัวเองมากกว่าไหมคะ (ขออภัย หากขัดใจ) เพราะอนาคตยังมองไม่เห็น ลูกอาจจะไม่รู้สึกขาดก็ได้นะคะ อยู่กับคนที่เขาไม่ต้องการอยู่กับคุณ ยังไงก็ไม่มีความสุขค่ะ

ออกมาเถอะค่ะ ไม่อยากให้ลูกขาดพ่อ กับพ่อไม่ได้ต้องการลูกคุณคิดว่าลูกจะมีความสุขได้มั้ยคะ เราเป็นทั้งพ่อและแม่ให้เค้าได้ค่ะเราสามารถทําให้เค้าไม่รู้สึกขาดได้ ดีกว่าอยู่กับพ่อที่ไม่ต้องการเค้า