143 ตอบกลับ
ส่วนตัวเราว่าน่าอายค่ะ ถ้าเรามีลูกสาวเราก็อับอายที่ลูกเราอายุยังน้อยยังไม่ประสบความสำเร็จอะไรเลยแต่กลับท้อง หรืออาจเป็นเพราะสังคมที่เราอยู่ ทุกคนเรียนจบแล้ว มีอาชีพแล้ว เลี้ยงดูพึ่งพาตนเองได้แล้ว โดยใช้ชีวิตวัยรุ่นอย่างสวยงามตามช่วงอายุเท่าที่จะทำได้ พร้อมแล้วค่อยตั้งครรภ์เราว่าถึงจะน่าภาคภูมิใจที่สุด ดังนั้น เราเลยรู้สึกว่าการท้องด้วยอายุเท่านี้ที่เรายังไม่ประสบความสำเร็จซักอย่างมันค่อนข้างน่าตกใจและผิดหวัง จะสังเกตได้ว่าส่วนใหญ่ที่ตอบไปในทิศทางเดียวกันว่าไม่น่าอายคืออายุน้อยๆทั้งนั้นเลย แต่ก็ในเมื่อมีลูกแล้ว ท้องขึ้นมาแล้ว สำคัญคือทำหน้าทึ่แม่ให้ดี อย่าทิ้งให้เป็นภาระปู่ย่าตายาย ไม่งั้นจะน่าอายกว่านี้ค่ะ
ถ้าเราสามารถเป็นแม่ที่ดีจริงๆได้ อบรมสั่งสอนลูกให้เป็นคนดีของสังคมได้ ให้อนาคตที่ดีกับเค้าได้ ส่งเสียให้เค้าเรียนหนังสือจนจบปริญญาได้ ดูแลให้เค้ามี"คุณภาพชีวิตที่ดี"ตั้งแต่เค้าเกิดมาในท้องจนวินาทีสุดท้ายของชีวิตได้ ถ้าทำสิ่งเหล่านี้ได้ด้วยตัวเราเอง ***โดยที่ไม่ต้องรบกวนคุณพ่อคุณแม่ของเรา ไม่ผลักให้เป็นภาระหน้าที่ของพวกท่าน*** ไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ ก็ไม่น่าอาย และกลับกันคือน่าชื่นชมค่ะ แต่ถ้าทำไม่ได้ มันก็ไม่ใช่เรื่องความอายหรอกค่ะ แต่มันใหญ่กว่านั้นมาก เพราะมันส่งผลเสียทั้งต่อตัวเอง ต่อตัวลูก และต่อสังคมค่ะ
อย่าไปคิดแบบนั้นนะ มองในมุมคนหัวโบราณเรื่องอายุเค้าก็ซีเรียสกันก็เพราะไอ่คำว่าต้องประสบความสำเร็จแหละ ฉะนั้นพอมีเค้าแล้ว ก็ดีมากแล้วที่ไม่เอาเค้าออก เราต้องรู้ตัวเองดีว่าเราจะเลี้ยงเค้าให้โตมาแบบไหน ต่อให้อายุพอที่จะมีน้องได้ เลี้ยงไม่ดี ก็เป็นภาระสังคมได้อยู่ ดี แม่เรามีเราตอนอายุ17-18 ทำไมเราโตมา 26-27ละ เค้าก็ยังไม่ได้พร้อมอะไรมากมายแต่เราคิดได้ และคิดเสมอว่าจะพร้อมไม่พร้อมมีเร็วมีช้าเลี้ยงให้เป็นดีเถอะแค่นั้นพอ ✌🏼✌🏼
ขอบคุณทุกเม้นเลยนะคะ🙏🙏🥰✌️ตอนนี้คุณแม่อายุ19จะเข้า20แล้วคะลูกชาย11เดือน10วันคะน้องแข็งแรงดีคะเหมือนก่อนอายคะแต่ตอนนี้ม่คะมีพร้อมทุกอย่างค่ะบ้าน รถ เงิน งาน เหลืออีก1ปีเดียวก็จบแล้วคะแต่ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวไห้ลูกโตก็คะเดี๋ยวกับไปเรียกคะตอนนี้คุณแม่ทำงานเป็นผู้จัดการออฟฟิศส่วนคะ ไม่ดาม่านะคะ🙏🥰 ที่โฟสเพื่ออยากรู้ว่าผู้หญิงทุกคนเค้ามีความคิดเห็นกันยังคะ🥰🥰✌️🙏🙏
หนึ่งชีวิตที่เกิดมาสวยงามและน่ายินดีเสมอ ไม่ว่าจะท้องตั้งแต่อายุน้อย ถ้ารับผิดชอบดูแลเด็กได้ดี ให้เขาโตมาเป็นคนดีถือว่าน่าชื่นชม หรือยุติการตั้งครรภ์ที่ไม่พร้อม ก็ยังถือว่าน่าชื่นชม ไม่ใช่ความน่าอาย การปล่อยให้เด็กเกิดมาโตอย่างไม่มีคุณภาพน่ะ เราว่าบาปมากกว่าอีก สิ่งที่น่าอายคือการปล่อยให้เด็กเกิดและโตมาแบบไม่มีคุณภาพ เป็นภาระสังคม
มันอยู่ที่สถานภาพทางสังคมค่ะ ถ้าคิดว่าเราพร้อมในเรื่องงาน เรื่องเงิน เรื่องครอบครัว มีความรู้ความสามารถที่จะดูแลตัวเองและลูกได้ดี มีความภาคภูมิใจในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่โดยที่ไม่ต้องเดือดร้อนใคร แบบนั้นก็ไม่น่าอาย ถามตัวเองในฐานะที่กำลังจะเป็นแม่ว่าอยากให้ลูกเป็นแบบเราไหมนั่นแหล่ะค่ะเป็นคำตอบที่ดีที่สุด เป็นกำลังใจให้นะคะ ✌️
เห็นด้วยจ้า
มันอยู่ที่คนรอบข้างจะปากหมาขนาดไหนเราแค่18แฟน26ตอนนี้กำลังมีลูกด้วยกันทำกันเองก็เลี้ยงกันเองได้มีปัญญาเลี้ยงไม่ได้ขอให้คนอื่นมาเลี้ยงให้สักหน่อยถามว่ามีลูกตั้งแต่อายุยังน้อยมันหน้าอายมันหน้าอายแต่พลาดไปแล้วจะเอาออกก็ไม่ได้สงสารตั้งใจหรือว่าไม่ตั้งใจก็ควรเลี้ยงเขาให้สมบูรณ์ก็ควรดูแลเขามีแรงสี้กันก็มีปัญญาเลี้ยงเองได้#สู้ๆนะคะ✌️👶
เอาจริงๆถ้าพร้อมสามารถเลี้ยงได้ไม่น่าอายค่ะ แต่ถ้าไม่พร้อมต้องลำบากคนในครอบครัวเลี้ยงสำหรับเราน่าอายค่ะ เราท้องตอนอายุ21 คลอดน้องตอนอายุ 22 แต่เราทำงาน มีรายได้มีบ้านมีรถแล้ว เราเลี้ยงลูกเอง ถ้าไม่มีคนเลี้ยง ก็จ้างคนอื่นที่ไว้ใจได้ แต่เราไม่ให้ทางบ้านลำบากเลยค่ะ จริงๆอายุไม่เกี่ยว ขึ้นอยู่กับความาับผิดชอบ+ความพร้อม
บ้านนี้ก็17 จะคลอดตอน18 29กพนี้กำหนดคลอด แฟนอายุเท่ากันตัดสินใจออกมาเรียนกศนและจะต่อปวสทีหลัง ตอนนี้แฟนทำงานหาเลี้ยงทั้งเราและแม่เค้าไม่กินเหล้าสูบบุหรี่ ขยันทำงาน ไม่น่าอายถ้าไม่เป็นภาระใครค่ะแม่ แต่อย่างหนึ่งการที่ผู้หญิงอย่างเราจะท้องเราต้องดูให้ดีสามีเราสามารถเป็นผู้นำได้ดีมากน้อยแค่ไหนนั้นแหระค่ะ
ไม่น่าอายจ้า ถ้าสถานภาพทางการเงินพร้อม สภาพความเป็นอยู่พร้อมดูแล... บางครอบครัวยังไม่มีจะกินด้วยซ้ำ หลังคาบ้านยังผุๆพังๆ กันฝนยังไม่ได้ อดมื้อกินมื้อ... แต่ปากบอกว่าพร้อมเลี้ยงดู พร้อมเป็นแม่คน แบบนั้นละคะ จะเป็นภาระของสังคมต่อๆไป มันขัดต่อความเป็นจริงในชีวิตที่จะต้องเจอกันทุกๆคน.... หนูเป็นแบบไหนคะ
โคตร โบราณ