ปสก. คลอดธรรมชาติ แบบไม่มีอาการ มูกเลือด น้ำเดิน เจ็บถี่

อยากแชร์ ปสก. คลอดธรรมชาติของเราค่ะ เพราะเราไม่มีอาการอะไรเลย เผื่อแม่ๆจะรับไว้พิจารณาเคสของตนเอง ปล. เราคลอดมาหลายเดือนแล้วนะคะ คิดแล้วคิดอีกว่าจะโพสต์ดีไหม แต่ฝากเคสเราไว้กับแม่ๆหลายคนด้วยค่ะ -เราฝากคลินิก กำหนดคลอด 15 ธ.ค. 63 -วันที่ 5 ธ.ค. ก็ไปซาวด์ตามนัดธรรมดา หมอก็ตรวจๆเสร็จจะให้กลับบ้าน นัดวันซาวด์รอบต่อไปมาให้ -แต่วันนั้นเราไปกับแม่นะคะ ปกติไปกับสา แต่สาไม่ว่าง -เราเคยบ่นกับแม่ว่ามีอาการเตือนๆแล้ว แบบ เดินๆสักพักท้องแข็งแล้วคลายไม่ได้ถี่ ปวดมดลูกบ้าง แต่ไม่ถึงขนาดทนไม่ไหว ก็คืออาการเจ็บเตือนปกติแบบที่เราๆศึกษากันมา -ก่อนจะออกจากห้องตรวจ แม่เลยเล่าอาการเราให้หมอฟัง เพราะเราไม่ได้เล่า ไม่ได้คิดอะไร ท้องแรก ลูกก็ดิ้นปกติ -หมอนิ่งไปสักพักหนึ่ง แล้วเริ่มซักอาการ เราก็ตอบๆไปเหมือนข้อ 4 -หมอขออนุญาตตรวจปากมดลูก ปรากฏว่าเปิด 2 ซม. จึงบอกว่านัดต่อไปไม่ต้องมา จะทำใบส่งตัวไป รพ. ให้ -หมอบอกว่า จะไปพรุ่งนี้เลยไหม (คือวันที่ 6 ม.ค.) -เราปฏิเสธ เพราะไม่อยากไปนอน รพ. เร็ว แล้วก็ไม่แน่ใจว่าจะคลอด คิดในใจ ไหนบอกว่าต้องมีสักอาการดังกล่าวก่อน 1 ใน 3 อาการข้างต้น แถมเรายังจัดของไม่ครบด้วย -สรุปหมอส่งตัววันที่ 7 ม.ค. เราเลยกลับบ้านมาจัดของ แล้วพอถึงวัน ก็ให้แม่และสาขับรถไปส่ง -จอดรถเสร็จก็เดินไปหน้าห้องรอคลอดเลย พยาบาลก็ถามนะคะ มีอาการอะไรถึงมา มีแบบ 1 ใน 3 อาการนั้นไหม ก็บอกว่าไม่มีค่ะ แต่มดลูกเปิด 2 ซม. แล้วหมอก็ให้มา -พยาบาลก็งงๆ แต่ก็เรียกไปซักประวัติ เสร็จแล้วเรียกไปเปลี่ยนชุดขึ้นเตียงเพื่อโกนขนจิมิ กับสวนก้น จะได้ถ่ายให้หมดก่อนคลอด -พอถ่ายเสร็จแล้ว ก็เดินเข้าห้องรอคลอด ให้ยาเร่งคลอด รอหมอมาตรวจปากมดลูกอีกที ปรากฏว่า เป็น 4 ซม. แล้ว เร็วมาก -ยาออกฤทธิ์ เริ่มปวดถี่ แต่ทนได้ ก็เหมือนปวดท้องเมนส์ จน 3 ชม. หมอมาตรวจ ตอนนี้เป็น 7 ซม. แล้ว หมอมาเจาะน้ำคร่ำด้วย เราว่าไม่เจ็บนะ -ช่วงนี้คือทรมานมาก ร้องโอดโอยตลอด พยายามไม่ร้องเพราะกลัวโดนบ่น แต่โชคดีไม่รู้ว่าฝากพิเศษหรือเปล่า เลยไม่โดนดุ แถมการหายใจเข้าออกลึกๆที่ศึกษามา ทำไม่ได้จริงเลยค่ะ555555 เพราะร้องครวญครางอยู่ ไม่มีสติ -จำได้ว่าไม่นาน น่าจะไม่เกิน ชม. เรารู้สึกว่ามีลมเบ่ง จนหัวลูกจะออกมาแล้ว เลยเรียก พยาบาลคะไม่ไหวแล้ว แต่ก็ไม่มีใครสนใจ เพราะพึ่งตรวจปากมดลูกไป คงคิดว่าเราคิดไปเอง -จนเราตะโกนเลยค่ะ หมออออ! ไม่ไหวแล้ว! คือเราขมิบไม่ให้น้องออกมาหลายครั้งแล้ว จนพยาบาลก็ไปเรียกหมอมาดู คือเห็นหัวน้องนิดหนึ่งแล้ว ละมาบอกว่าย้ายเตียงเร็ว -มีผู้ช่วยเข็นอีกเตียงมาให้เราย้าย เพื่อจะเข็นไปห้องทำคลอด เราก็แบบในใจ ตอนเรียกไม่เชื่อ ตอนนี้ขยับแทบไม่ไหว จะให้ย้ายเตียง ก็พยายามลุกให้ได้ เพราะอยากคลอดแล้ว ทรมาน -เราเบ่งไป 2 ครั้งแรก พยาบาลบอกให้กลั้นเสียงไว้จะได้มีแรง แต่คือเราหิว ไม่ได้กินอะไรแต่เช้า ไม่คิดว่าจะคลอด ไม่รู้ว่าเดินเข้าไปแล้วจะไม่ได้ออกมากิน ท้องแรก -หมอตัดสินใจกรีดแผลเล็กๆให้น้องออกง่าย ครั้งที่ 3 เลยกลั้นใจ เบ่งลงก้น เหมือนคนปวดอึแล้วเบ่งอึอะไรแบบนี้ สรุปน้องออกมา -หมอก็เอาออกมาวางอกไม่กี่วิแล้วเอาไปดูดน้ำคร่ำตีให้ร้อง โล่งเลยค่ะ ดีใจ ตื้นตัน แล้วก็หายปวดท้อง สรุปตัวเล็กออกมาวันที่ 7 จ้า แม่ไม่ได้ทรมานข้ามวันข้ามคืน แถมเบ่งไม่กี่ทีก็ออก -ตอนแรกหมอจะไม่กรีด เพราะน้องออกเองได้ ไม่ได้ตัวใหญ่ แต่เราดันหมดแรงเอง เจ็บแผลไปสิคะ *ขอเล่าแต่เพียงเท่านี้นะคะ สงสัยอย่างอื่นถามได้ค่ะ ตอนนี้น้องก็ 4 เดือนกว่าแล้ว ถือเป็นการรอคลอดที่งงๆมากสำหรับเรา ขอบคุณแม่ทุกคนที่เข้ามาอ่านจ้า*