อยากระบายค่ะ 😢

หนูอายุแค่15ปี ท้อง5เดือน หนูรู้ว่าท้องตั้งแต่2เดือนแต่หนูเก็บเด็กไว้ เพราะตอนนั้นหนูยังคบกับแฟนอยู่ ครอบครัวรับรู้และผิดหวังในตัวหนูมากๆค่ะ หนูโดนไล่ออกจากบ้านตอนนี้มาอยู่บ้านที่เป็นบ้านไม้พังๆกับยาย2คน เพราะยายสงสารหนูเลยมาอยู่เป็นเพื่อน+ผิดหวัง+ด่าพอท้องเข้าเดือนที่3หนูเลิกกับแฟนค่ะ แฟนบอกให้ไปเอาออก แต่ลูกหนูเป็นตัวแล้วหนูรู้สึกรักหนูทำไม่ลง และเขาบอกจะรับผิดชอบแต่จนทุกวันนี้ก็ไม่ส่งอะไรมาช่วยเหลือเลย ส่วนครอบครัวทางบ้านแฟนรับรู้ แต่ก็ไม่ติดต่ออะไรสักอย่าง พอเข้าเดือนที่4หนูเริ่มมีงานทำ ทำงานขายของที่ตลาดทำตั้งแต่ตี1:30 จนถึง09:00 หนูฝืนร่างกายมากค่ะ คนท้องควรผักผ่อนให้เพียงพอ หนูทำได้2-3อาทิตย์ หนูแพ้ท้องทำงานก็ปวดหัวก็จะอ้วก จนทำไม่ไหว หนูเลยหยุดทำ พอทำงานหนูมีเงินเก็บนิดหน่อย หนูก็ใช้กินใช้จ่ายทุกวันจนเงินหมด จนปัจจุบันท้อง5เดือนหนูก็เกาะยายกิน เงินก็ขอยาย ทุกอย่างอยู่กับยาย หนูผิดหวังกับตัวเองมากค่ะ เสียใจร้องไห้ทุกวัน ไม่อยากมีชี วิ ตอยู่ต่อ หนูคิดสั้ น แต่หนูก็นึกถึงลูก ตอนนี้หนูก็หางานทำไม่ได้หนูแค่15ปี หนูหมดหนทาง หนูนอนคิดทุกวันถ้าหนูคลอดลูกมาหนูจะหาเงินมาเลี้ยงลูกได้ยังไง เกาะยายกินก็ไม่ได้ลำพังยายก็กินวันชนวันแล้ว หนูเสียใจมากค่ะกับสิ่งที่หนูทำ ถ้าเอาออกตอน5เดือนเป็นไรไหมคะ แต่หนูไม่อยากเอาออก หนูรักลูก แต่หนูไม่มีหนทางเลี้ยงเขาเลย หนูจำจนวันตา ย ผิดพลาดครั้งหนึ่งชีวิตพังจนไม่เหลือ (หนูกับแม่ไม่ถูกกันไม่พูดคุยกันนานแล้วค่ะ)