เชื่อว่าคุณแม่ทุกคนเป็นเหมือนกันค่ะ

สั้นๆได้ใจความนะคะ ลูกเราดิ้นแต่นอนมากวันนึงไม่ถึง10ครั้งต่อวัน จนวันนี้เราไปหาหมอมาเสียงหัวใจอะไรปกติหมด พอกลับมาบ้านเราก็กินข้าวอีกรอบ อาบน้ำแล้วก็นอนลูบท้องคุยกับลูกว่าทำไรอยู่ทำไมไม่ดิ้นเลย นอนหรอคิดถึงแล้วนะคะลูกขยับให้แม่รู้สึกบ้างสิลูก ซักพักลูกก็ดิ้น แล้วดิ้นแรงกว่าเดิมด้วยค่ะ จนเรารู้สึกดีใจมากที่ลูกกลับมาดิ้นอีกครั้งทั้งๆที่รพ.บอกปกติ แต่ลูกเราไม่ดิ้นแล้วอะไรคือปกติคะ เาาก็รีบอัดคลิปส่งให้แฟนแล้วโทรไปบอกว่าลูกดิ้นแล้ว เค้าดีใจมากแล้วก็บอกว่าลูกแลลูกดิๆนะพี่ก็เครียดอยู่ ซื้อประเด็นเลยค่ะคุณแม่ แฟนเราเป็นคนติดผญ.ติดเบียร์มาก แล้วเค้าก็ไม่เคยสนใจอะไรเาาเลยคือเป็นคนแบบอยากดีด้วยก็ดีไม่อยากดีด้วยก็กวนประสาททะเลาะกันได้ตลอด แต่สิ่งที่เรารู้สึกว่าเค้ารักเรากับลูกคือ ไม่ว่าเค้าจะหาผญ.คนไหนหรือกินเบียร์ยังไง สุดท้ายคนที่แต่งงานอยู่กับเค้าจนมีครอบรรัวก็คือเรากับลูก เพราะเราคยบอกเค้าว่าถ้าคิดว่าเอาผญ.พวกนี้มาเป็นภรรยาแล้วเข้าบ้านคุณเจอแม่คุณได้ก็เชิญ(เราไม่ได้ดูถูกอาชีพเค้านะคะแต่เรากำลังสื่อถึงผญ.ที่รู้ว่าเค้ามีลูกมีภรรยาแล้วแต่ยังยุ่งอยู่แบบนี้อะคะ) จนวันนี้เราได้ยิ่งออกมาจากปากเค้าว่าดูแลลูกดีๆเรารู้สึกว่าเค้ายังมีความเป็นพ่ออยู่ทั้งๆที่เค้าพูดเสมอว่าเด็กในท้องไม่ใช่ลูกเค้า เค้าคิดว่าเราไปมีไรกับคนอื่นจนเราบอกเค้าว่าไม่รับก็ไม่ต้องเจอหน้าเด็กคนนี้ อยากตรวจดีเอ็นเอก็ตรวจแต่ถ้ารับแเต็มปากว่าไม่ใช่ลูกก็ไม่ต้องเจอหน้าเค้าก็ไม่ยอม จนวันนี้แหละคะทำให้เรารุ้สึกดีมากๆทั้งเรื่องลูกและแฟน^^