หม่ามี้รีวิวการผ่าคลอด วิธีบล็อกหลังค่ะ

สวัสดีค่ะแม่ๆ เมื่อวันที่ 25-10-2564 หม่ามี้ ได้ทำการผ่าคลอดลูกชาย ด้วยวิธีบล็อกหลัง ออกมาอย่างราบรื่น ปลอดภัยค่ะ หม่ามี้เลยขอพาลูกชาย มาฝากเนื้อฝากตัว และ รีวิวการผ่าคลอดแบบบล็อกหลัง ของ รพ.พญาไท3 ค่ะ น้องเจย์วิน น้ำหนักแรกคลอด 3410 กรัม ความยาว 51 ซม. วันเสาร์ที่23 หม่ามี้กับปะป๊า มาตรวจโควิดที่รพ. วันอาทิตย์ที่24 ช่วง 2 ทุ่ม ก็มาแอดมิทค่ะ โดยหม่ามี้ได้ทำการติดเครื่อง NST เป็นเวลาครึ่งชั่วโมง ก่อนที่จะขึ้นห้องพัก และ เจาะสายน้ำเกลือที่หลังมือซ้าย ด้วยเข็มไซส์ใหญ่ เป็นการเปิดเส้น เผื่อมีเหตุฉุกเฉินระหว่างผ่าคลอดค่ะ จากนั้นก็ต้องงดน้ำงดอาหารตั้งแต่เที่ยงคืนเลย ช่วงตีห้าครึ่ง หม่ามี้ก็ลุกมาอาบน้ำ แต่งหน้า จัดเต็ม รอไว้เลย ราวๆ เกือบ 6 โมงเช้า มีพยาบาลเข้ามาจัดการโกนขนตรงหัวหน่าว (ซึ่งหม่ามี้ได้เลเซอร์ออกไปแล้ว ทำให้เหลือน้อยมาก โกนง่าย) สวนถ่าย และ ทำการแปะยาชาที่แผ่นหลัง บริเวณที่จะฉีดยาบล็อกค่ะ พอได้เวลา 8โมงครึ่ง ก็ลงไปที่ห้องคลอด ได้รับยาฆ่าเชื้อ 1 ขวด ระหว่างนั้นพยาบาลก็จะมาถามว่า อยากเปิดเพลงอะไรระหว่างผ่าตัดทำคลอด ซึ่งปะป๊าเลือกเพลง I knew I loved you ของ Savage Garden พอยาฆ่าเชื้อหมด หม่ามี้ก็ถูกเข็นเข้าห้องคลอด ทำการฉีดยาบล็อกหลัง โดยคุณหมอวิสัญญี จะให้หม่ามี้นอนตะแคง งอเข่าให้เหมือนกุ้ง แล้วฉีด ด้วยความที่แปะยาชามานาน เลยไม่รู้สึกเจ็บอะไรค่ะ นอกจากเย็นๆ เวลาที่ยาเดิน แล้วก็ค่อยๆ มีอาการชาๆ หม่ามี้ค่อยๆ รู้สึกเหมือนเป็นเหน็บชา แล้วก็โดนใส่สายสวนปัสสาวะ ไม่เจ็บเลยค่ะ เพราะไม่รู้สึกอะไรที่ท่อนล่างแล้ว เหมือนไม่มีขาเลยด้วยซ้ำ พยาบาลก็นำป้ายชื่อมาให้หม่ามี้ตรวจสอบชื่อนามสกุลว่าถูกต้อง และที่รพ. จะมี security band ใส่ที่ข้อเท้าลูก กับที่ข้อมือของหม่ามี้ (ตามรูปที่3) ซึ่งถ้าลูกถูกอุ้มออกไปจากพื้นที่ๆ กำหนด ก็จะมีการส่งสัญญาณเตือนที่ข้อมือของหม่ามี้ และที่เคาน์เตอร์พยาบาลของวอร์ดค่ะ พอทุกอย่างเตรียมพร้อม ปะป๊าก็เข้ามาในห้องคลอด ตอนที่คุณหมอจะควักลูกออกมา คุณหมอจะบอกว่า รู้สึกจุกๆ หน่อยนะ แต่เอาจริงๆ หม่ามี้ไม่รู้สึกจุกเลยค่ะ เพราะลูกชายออกมาได้แค่หัว ก็ส่งเสียงร้องดังมากทันที ขำกันทั้งห้องคลอด ปะป๊าอยู่กับหม่ามี้ จนคุณหมอเด็กรับลูกไปตรวจความสมบูรณ์เบื้องต้น และถ่ายรูปครอบครัวรูปแรกด้วยกัน จากนั้นปะป๊าก็จะตามลูกไปห้องเด็กแรกเกิด หม่ามี้ก็จะถูกทำให้หลับ ระหว่างที่คุณหมอคลอดรก เย็บแผล เสร็จแล้ว หม่ามี้ก็ถูกย้ายไปห้องพักดูอาการราวๆ 1 ชม. มีการตรวจเช็คอาการตกเลือด การบีบตัวของมดลูก การแพ้ยา และอื่นๆ พอครบเวลาก็ถูกย้ายขึ้นห้องพักค่ะ ให้นอนราบ แต่สามารถตะแคงซ้าย-ขวาได้ และ เริ่มจิบน้ำได้ในเวลา 6 โมงเย็น ส่วนลูก ก็จะยังอยู่ที่ห้องเด็กแรกเกิด ราวๆ 4-6 ชม. ถ้าไม่มีปัญหาอะไร ก็จะถูกพามาที่ห้องพัก ได้กอดได้จุ๊บกันนิดหน่อย แล้วลูกจะถูกพากลับไปที่ห้องเนอสเซอรี่ เพื่อให้แม่ได้พัก ก่อนที่ลูกจะถูกพามาดูดกระตุ้นน้ำนม ในอีก 4 ชม.ถัดมา ลูกชายดูดเก่งมาก ยอมใจความจ้ำม่ำของเค้าเลยทีเดียวค่ะ คืนแรกทางเนอสเซอรี่จะเลี้ยงลูกให้ จนกว่าหม่ามี้จะได้ถอดสายสวนปัสสาวะ กับได้รับอนุญาตให้ลุกเดินค่ะ พอยาบล็อกหลังหมดฤทธิ์ทุกอย่างแล้ว หม่ามี้รู้สึกเจ็บแผล คล้ายปวดประจำเดือนแรงๆ แค่นั้นเอง แต่คุณหมอก็ได้สั่งยาแก้ปวด ยาแก้คัน และยานอนหลับอ่อนๆ ให้ เพื่อได้พักผ่อนเต็มที่ ผ่าคลอดไม่น่ากลัวอย่างที่มโนไปเองจริงๆ ค่ะ หลังยาหมดฤทธิ์ก็เจ็บแผลแบบทนได้ แต่พอเจอลูก มันหายเป็นปลิดทิ้งเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้แม่ๆ ทุกท่านนะคะ