แชร์​ประสบการณ์​ภาวะแท้งคุกคาม

วันนี้​ขออนุญาต​มาแชร์​ประสบการณ์​ภาวะแท้งคุกคาม จนต้องสูญเสียลูกน้อยในครรภ์​เพียง 9w โพสต์​นี้ยาวหน่อยนะคะ 22 ตค. 63 เราไปฝากครรภ์​ตอน 6w5d (รีบไปฝากเพราะคิดว่าตัวเองและสามีเป็น​พาหะ​ธารัส​ซี​เมีย กลัวว่าจะมีผลกระทบกับลูก คุณหมออัลตร้าซาวด์​เห็นหัวใจน้องเต้นปกติ)​ เย็นวันเสาร์​ ที่ 24 ตค. 63 เราเริ่มมีอาการเลือดออกทาง​ช่อง​คลอด​เหมือนเป็นประจำเดือน แต่มีสีน้ำตาล ออกมานิดหน่อยพอเปื้อนกางเกงชั้นใน (อายุครรภ์​ 7w) ทีแรกก็คิดว่าคงไม่เป็นไร อาจจะเป็นเลือดล้างหน้าเด็กที่ใครๆ เค้าพูดถึง เลยยังไม่ได้ไปหาหมอ แต่ก็รู้สึกกังวล เพราะรู้สึกว่าคนท้องไม่ควรมีเลือดออก คงมีอะไรผิดปกติแน่ๆ เช้าวันจันทร์​ที่ 26 ตค. 63 จึงตัดสินใจไปหาหมอโรงพยาบาล​ที่เราฝากครรภ์​ คุณ​หมออัลตร้าซาวด์​ก็ยัวเห็นหัวใจน้องเต้นปกติ และไม่ได้แจ้งอะไรเพิ่มเติม แค่สั่งยาให้ แต่พอเราเห็นผลวินิจฉัย​ในใบรับรองแพทย์​หมอระบุว่า "ภาวะแท้งคุกคาม และให้หยุดพัก 7 วัน" เราเลยเดินกลับเข้าไปถามคุณหมอว่าเราควรดูแลตัวเองอย่างไร มันอันตราย​กับลูกมั้ย คุณหมอแจ้งแค่ว่าให้นอนนิ่งๆ ห้ามเดิน ขยับตัวให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ นอนติดเตียงได้ยิ่งดี เราก็หยุดพัก​ตามหมอสั่ง และนอนติดเตียง ขยับ ลุกเดินแค่ตอนมาเข้าห้องน้ำ และนั่งทานข้าว วัน​จันทร์​ที่ 26 ตค. 63 ต้องไปทำงานทั้งๆ ที่เลือดก็ยังออกอยู่ จนรู้สึกกังวลเลยตัดสินใจยื่นใบลาพักผ่อน ขอหยุดพักอีก 1 สัปดาห์​ ทำเรื่องลางานเสร็จขอหัวหน้ากลับทันที (เราต้องนั่งมอไซด์ไปทำงาน ห้องพักอยู่ชั้น 4 เดินขึ้นลงบันได ไม่มีลิฟต์)​ ผ่านมา 5วันจนวันที่ 31 ตค. 63 ตอนเย็นมีเลือดออกมาเยอะขึ้นและมีสีแดงจางๆ และค่อยๆ เข้มขึ้นเรื่อยๆ จนเป็นเหมือนประจำเดือน เริ่มรู้สึกกังวลและจิตตก เริ่มหาข้อมูลทุกอย่างในเน็ต พูดคุยสอบถามกับเพื่อนๆ พี่ๆ ที่เคยท้อง ว่าเค้ามีอาการแบบนี้มั้ย จนจันทร์​ที่ 2 พย. 63 ต้องไปหาหมออีกรอบด้วยความกังวล หมอก็อัลตร้าซาวด์​หัวใจน้องก็ยังเต้นปกติ รอบนี้หมอสั่งยากันแท้งมาให้ทาน และกลับมาพักที่บ้าน เราหยุดงานยาวจนถึงวันพฤหัสบ​ดี​ ที่ 5 พย. 63 ตอนกลางคืนเราเริ่มมีอาการปวดท้องเหมือนเป็นประจำเดือน และมีเลือดออกเป็นลิ้มเลือด รู้สึกตกใจและกังวลจนร้องไห้ กลัวลูกเป็นอะไร เราก็ชะล่าใจ​เกินไป ไม่ได้ไปหาหมอในตอนนั้นเลย เรารอจนถึงเช้าวันที่ 6 พย. 63 ตัดสินใจไปหาหมอแต่มันไม่ทันแล้ว หมออัลตร้าซาวด์​อีกรอบ คราวนี้หมอหันจอแสดงผล​มาให้ดู พร้อมกับแจ้งว่า "คุณ​แม่คะ หัวใจน้องหยุดเต้นแล้วนะคะ หมอเสียใจด้วยนะคะ น้องเสียแล้วคะ" วินาทีนั้นไม่มีคำพูดใดๆ จะบรรยาย​ความรู้สึกของคนเป็นแม่ ที่รอคอยลูกมา 7ปีเกือบจะ 8ปี ได้ หมอแจ้งว่าน้องจะหลุดออกมาเองตามธรรมชาติภายใน 2-3วัน หลังจากนี้​นะคะ ถ้าน้องหลุดออกมาก็นำตัวน้องมาหาหมอเพื่อตรวจหาสาเหตุอีกทีนะคะ วันที่ 7 พย. 63 ประมาณ​ตี 4 เราเริ่มมีอาการปวดท้องหนักมาก มดลูกบีบตัวทุกๆ 5 นาที ปวดแต่ละครั้งกินเวลา 1 นาที กินยาแก้ปวดก็ช่วยไม่ได้ ถุงน้ำร้อนก็เอาไม่อยู่ ทรมานอย่างบอกไม่ถูก วินาทีนั้นเข้าใจลึกซึ้งถึงความเจ็บปวดของแม่ตอนคลอดเราออกมาเลย ปวดท้องอยู่แบบนั้นจนถึงเวลา 14.30น. รู้สึกได้ว่าเหมือนเลือดจะหลุดออกมาเยอะมาก ต้องลุกไปเปลี่ยนผ้าอนามัย พอลุกเข้าห้องน้ำไปเท่านั้นแหละ น้องก็หลุดออกมา ร้องไห้หนักมาก สงสารลูก สามีรีบเข้ามาดู(สภาพ​คือยืนร้องไห้หนักมากทั้งคู่)​ และก็เอาตัวน้องใส่ถุงใส่กล่องแช่น้ำแข็ง​และมาหาหมอ หมอตรวจภายใน และแจ้งว่า น้องแท้งออกมาสมบูรณ์​แล้ว ไม่ต้องขูดมดลูกนะคะ ช่วงนี้ก็ให้พักอีก 1 สัปดาห์​ เพราะกลัวว่าจะตกเลือดซ้ำ และให้รอผลตรวจของน้องอีก 2 สัปดาห์​(นัดฟังผลตรวจ 23 พย. 63) กว่าจะรวบรวมพลังใจให้เข้มแข็ง​มากพอ ที่จะมาแชร์​ประสบการณ์​แบบนี้ได้ มันทำใจได้ลำบากมากๆ คะ พิมพ์​ไปร้องไห้ไป แต่เราก็หวังว่า มันจะมีประโยชน์​กับแม่ๆ มือใหม่ ที่กำลังมีอาการคล้ายๆ เราได้บ้าง จำไว้นะคะว่า "คนท้องไม่ควรมีเลือดออกระหว่างการตั้งครรภ์" อาการผิดปกติที่เกิดขึ้นกับเราควรรีบไปหาหมอนะคะ ปล.ถึงไปแล้วจะโดนพยาบาล​บ่น ด่า หาว่าเราคิดมากก็ตามแต่ ไปเถอะคะ คิดถึงความปลอดภัย​ของลูกไว้ก่อน อย่างน้อยๆ ก็อุ่นใจ ไม่ต้องคิดเอง ตอบเอง ปล. ผ่านมาแล้ว 12 วันที่ไม่มีเจ้าตัวเล็กอยู่ในท้อง พยายามฟื้นฟู​ร่างกาย จิตใจ ให้แข็งแรง เตรียมตัว​ต้อนรับเจ้าตัวน้อยอีกครั้ง หวังว่าเราจะได้พบกันในอีกไม่นานนี้