แชร์ประสบการณ์ภาวะแท้งคุกคาม
วันนี้ขออนุญาตมาแชร์ประสบการณ์ภาวะแท้งคุกคาม จนต้องสูญเสียลูกน้อยในครรภ์เพียง 9w โพสต์นี้ยาวหน่อยนะคะ 22 ตค. 63 เราไปฝากครรภ์ตอน 6w5d (รีบไปฝากเพราะคิดว่าตัวเองและสามีเป็นพาหะธารัสซีเมีย กลัวว่าจะมีผลกระทบกับลูก คุณหมออัลตร้าซาวด์เห็นหัวใจน้องเต้นปกติ) เย็นวันเสาร์ ที่ 24 ตค. 63 เราเริ่มมีอาการเลือดออกทางช่องคลอดเหมือนเป็นประจำเดือน แต่มีสีน้ำตาล ออกมานิดหน่อยพอเปื้อนกางเกงชั้นใน (อายุครรภ์ 7w) ทีแรกก็คิดว่าคงไม่เป็นไร อาจจะเป็นเลือดล้างหน้าเด็กที่ใครๆ เค้าพูดถึง เลยยังไม่ได้ไปหาหมอ แต่ก็รู้สึกกังวล เพราะรู้สึกว่าคนท้องไม่ควรมีเลือดออก คงมีอะไรผิดปกติแน่ๆ เช้าวันจันทร์ที่ 26 ตค. 63 จึงตัดสินใจไปหาหมอโรงพยาบาลที่เราฝากครรภ์ คุณหมออัลตร้าซาวด์ก็ยัวเห็นหัวใจน้องเต้นปกติ และไม่ได้แจ้งอะไรเพิ่มเติม แค่สั่งยาให้ แต่พอเราเห็นผลวินิจฉัยในใบรับรองแพทย์หมอระบุว่า "ภาวะแท้งคุกคาม และให้หยุดพัก 7 วัน" เราเลยเดินกลับเข้าไปถามคุณหมอว่าเราควรดูแลตัวเองอย่างไร มันอันตรายกับลูกมั้ย คุณหมอแจ้งแค่ว่าให้นอนนิ่งๆ ห้ามเดิน ขยับตัวให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ นอนติดเตียงได้ยิ่งดี เราก็หยุดพักตามหมอสั่ง และนอนติดเตียง ขยับ ลุกเดินแค่ตอนมาเข้าห้องน้ำ และนั่งทานข้าว วันจันทร์ที่ 26 ตค. 63 ต้องไปทำงานทั้งๆ ที่เลือดก็ยังออกอยู่ จนรู้สึกกังวลเลยตัดสินใจยื่นใบลาพักผ่อน ขอหยุดพักอีก 1 สัปดาห์ ทำเรื่องลางานเสร็จขอหัวหน้ากลับทันที (เราต้องนั่งมอไซด์ไปทำงาน ห้องพักอยู่ชั้น 4 เดินขึ้นลงบันได ไม่มีลิฟต์) ผ่านมา 5วันจนวันที่ 31 ตค. 63 ตอนเย็นมีเลือดออกมาเยอะขึ้นและมีสีแดงจางๆ และค่อยๆ เข้มขึ้นเรื่อยๆ จนเป็นเหมือนประจำเดือน เริ่มรู้สึกกังวลและจิตตก เริ่มหาข้อมูลทุกอย่างในเน็ต พูดคุยสอบถามกับเพื่อนๆ พี่ๆ ที่เคยท้อง ว่าเค้ามีอาการแบบนี้มั้ย จนจันทร์ที่ 2 พย. 63 ต้องไปหาหมออีกรอบด้วยความกังวล หมอก็อัลตร้าซาวด์หัวใจน้องก็ยังเต้นปกติ รอบนี้หมอสั่งยากันแท้งมาให้ทาน และกลับมาพักที่บ้าน เราหยุดงานยาวจนถึงวันพฤหัสบดี ที่ 5 พย. 63 ตอนกลางคืนเราเริ่มมีอาการปวดท้องเหมือนเป็นประจำเดือน และมีเลือดออกเป็นลิ้มเลือด รู้สึกตกใจและกังวลจนร้องไห้ กลัวลูกเป็นอะไร เราก็ชะล่าใจเกินไป ไม่ได้ไปหาหมอในตอนนั้นเลย เรารอจนถึงเช้าวันที่ 6 พย. 63 ตัดสินใจไปหาหมอแต่มันไม่ทันแล้ว หมออัลตร้าซาวด์อีกรอบ คราวนี้หมอหันจอแสดงผลมาให้ดู พร้อมกับแจ้งว่า "คุณแม่คะ หัวใจน้องหยุดเต้นแล้วนะคะ หมอเสียใจด้วยนะคะ น้องเสียแล้วคะ" วินาทีนั้นไม่มีคำพูดใดๆ จะบรรยายความรู้สึกของคนเป็นแม่ ที่รอคอยลูกมา 7ปีเกือบจะ 8ปี ได้ หมอแจ้งว่าน้องจะหลุดออกมาเองตามธรรมชาติภายใน 2-3วัน หลังจากนี้นะคะ ถ้าน้องหลุดออกมาก็นำตัวน้องมาหาหมอเพื่อตรวจหาสาเหตุอีกทีนะคะ วันที่ 7 พย. 63 ประมาณตี 4 เราเริ่มมีอาการปวดท้องหนักมาก มดลูกบีบตัวทุกๆ 5 นาที ปวดแต่ละครั้งกินเวลา 1 นาที กินยาแก้ปวดก็ช่วยไม่ได้ ถุงน้ำร้อนก็เอาไม่อยู่ ทรมานอย่างบอกไม่ถูก วินาทีนั้นเข้าใจลึกซึ้งถึงความเจ็บปวดของแม่ตอนคลอดเราออกมาเลย ปวดท้องอยู่แบบนั้นจนถึงเวลา 14.30น. รู้สึกได้ว่าเหมือนเลือดจะหลุดออกมาเยอะมาก ต้องลุกไปเปลี่ยนผ้าอนามัย พอลุกเข้าห้องน้ำไปเท่านั้นแหละ น้องก็หลุดออกมา ร้องไห้หนักมาก สงสารลูก สามีรีบเข้ามาดู(สภาพคือยืนร้องไห้หนักมากทั้งคู่) และก็เอาตัวน้องใส่ถุงใส่กล่องแช่น้ำแข็งและมาหาหมอ หมอตรวจภายใน และแจ้งว่า น้องแท้งออกมาสมบูรณ์แล้ว ไม่ต้องขูดมดลูกนะคะ ช่วงนี้ก็ให้พักอีก 1 สัปดาห์ เพราะกลัวว่าจะตกเลือดซ้ำ และให้รอผลตรวจของน้องอีก 2 สัปดาห์(นัดฟังผลตรวจ 23 พย. 63) กว่าจะรวบรวมพลังใจให้เข้มแข็งมากพอ ที่จะมาแชร์ประสบการณ์แบบนี้ได้ มันทำใจได้ลำบากมากๆ คะ พิมพ์ไปร้องไห้ไป แต่เราก็หวังว่า มันจะมีประโยชน์กับแม่ๆ มือใหม่ ที่กำลังมีอาการคล้ายๆ เราได้บ้าง จำไว้นะคะว่า "คนท้องไม่ควรมีเลือดออกระหว่างการตั้งครรภ์" อาการผิดปกติที่เกิดขึ้นกับเราควรรีบไปหาหมอนะคะ ปล.ถึงไปแล้วจะโดนพยาบาลบ่น ด่า หาว่าเราคิดมากก็ตามแต่ ไปเถอะคะ คิดถึงความปลอดภัยของลูกไว้ก่อน อย่างน้อยๆ ก็อุ่นใจ ไม่ต้องคิดเอง ตอบเอง ปล. ผ่านมาแล้ว 12 วันที่ไม่มีเจ้าตัวเล็กอยู่ในท้อง พยายามฟื้นฟูร่างกาย จิตใจ ให้แข็งแรง เตรียมตัวต้อนรับเจ้าตัวน้อยอีกครั้ง หวังว่าเราจะได้พบกันในอีกไม่นานนี้
นู๋น้อยกลับมาแล้วจ้าาา???