บ้านนี้แม่แฟนก้เก็บบัตรค่ะ แม่จะเป็นคนจัดการเรื่องเงินของลูกชายทุกอย่าง เป็นครอบครัวคนจีนค่ะ มีพี่สาวแฟน น้องสาวแฟนก้แยกย้ายไปมีครอบครัวกันหมดค่ะ ทางบ้านฐานะดีมีธุรกิจส่วนตัวกันหมด ตัวแฟนเราเป็นลูกชายที่ค่อนข้างติดแม่ค่ะ รักแม่กับป๊ามาก เงินเดือนออก2รอบรวมๆแล้วเกือบ5หมื่นบาท ทุกวันหยุดต้นเดือนจะต้องกลับบ้านค่ะ กลับไปแม่ก้จะเป็นคนดูแลอาหารการกินทุกอย่าง แม่เป็นใหญ่ในบ้านค่ะไม่มีใครกล้าหือเลย 😆 เวลาจะไปเดินห้าง ไปไหนมาไหนก้จะต้องมีแม่ไปด้วยค่ะทุกทีทุกครั้ง ก่อนกลับแม่ก้จะให้เงินมามากสุดก้2หมื่น ที่เหลือแม่จะกันไว้จ่ายค่ารถ ค่าบัตรเครดิต ส่วนที่เหลือก้เก็บค่ะ ไม่เคยเอาของลูกมาใช้จ่าย ทุกวันนี้แม่ก้ยังเก็บบัตรและดูแลเรื่องเงินของแฟนเราอยู่ค่ะ เราก้ไม่ได้ทำงานค่ะทุกวันนี้แค่อุ้มท้องก้อุ้ยอ้ายแล้วค่ะ แรกๆเรากับแม่แฟนก้เหมือนจะเข้ากันไม่ค่อยได้เท่าไหร่ เพราะครอบครัวเรากับเขาการเติบโตการใช้ชีวิตต่างกันมาก เราจะบ้านๆออกแนวชาวบ้านบ้านนอกเลยค่ะอึดๆถึกๆ ส่วนเขาจะเป็นแบบสังคมคนในเมือง เลี้ยงลูกแบบทำให้ลูกทุกอย่าง โอ๋ลูกมาก แฟนเรา40แล้วเวลาอยุ่กับแม่ยังอ้อนแม่เป็นลูกน้อยเลยค่ะ เรางงมากค่ะแม่ 😆พอดีเราท้องลูกชายทางบ้านแฟนเค้าก้อยากได้ผู้ชายด้วย ซึ่งโชคดีมากค่ะ จากที่เคยแบบไม่ค่อยถูกใจเรา กลายเป็นดูแลเราอย่างดีทั้งอาหารการกิน เอาจริงๆคงห่วงหลานในท้องเราน่ะค่ะ สู้ๆนะคะคุณแม่ ตอนแรกเราก้อึดอัดไม่อยากมาเหยียบบ้านแฟนเลยค่ะ แต่พอมีหลานชายให้เค้าแล้วเค้าก้เปลี่ยนมาดีกับเรามากๆ ขอให้แม่สามีและสามีของคุณแม่เข้าใจและยอมเปลี่ยนแปลงอะไรหลายๆอย่างเพื่อคุณแม่กับน้องในท้องนะคะ ✌️✌️😊
ใช่คะ เราโตมาเเบบถึกมาโตมาเองหาเงินเอง เลยเป็นผู้ใหญ่ค่อนข้างสูง ซึ้งผิดกับสามีเลยคะเหมือนเด็กน้อย เหมือนมีลูกมากกว่ามีสามี เคยลองให้เขาไปเอาบัตคืนคะ มีปันหา ปะชด ประชันคำพูดคำจา แบบ ต่อไปนี้ลูกหากินเองนะ นุ่นนี่นั่น ซักผ้าเองนะ คำว่าหากินเองคือตัวเราด้วย ซึ่งรถยนเราขับไม่เป็นร้านค้ายุไกล บ้านเเฟนไม่ใช่บ้านเกิดเราที่เราหากินเองได้คล่องตัว เหมือนตัดเเขนตัดขาเราไปอีก เอฟเเฟค มาโดนเราเเน่นอน เพราะเขารุ้ว่าลูกเขาหัวอ่อน คิดเรื่องเเบบนี้เองไม่ได้ถ้าไม่ได้มาจากเมีย ยิ่งเเฟนเราด้วย หากินเองไม่เป็นเลยคะ เราถึงจะชวนเขากลับบ้าน ทำหน้าที่ดูเเลเขาเองทุกอย่าง เพราะบ้านเกิดเรา เดินออกมาก็เจอ ตลาด คือ ไม่อดตายเเน่ๆอะคะ ถ้ายุนี้ค่อยข้างจะชนบทสำหรับเรา คือต้องเราเขาพาออกอย่างเดียว ยังไงเป็นอะไรที่ลงตัวอยากมาก พูดเรื่องขอบัตคือ ทำหน้านอย เเบบเหมือนลูกทิ้งเเม่ อะคะ เเล้วพูดว่า เขาจะออกมาไปหางานทำ ขนาดไปตลาด สาระพัดที่จะบ่นว่า เเม่เวียนหัว แม่ไปเปนลมที่ตลาดบ้าง อะไรบ้าง คล้ายๆให้ลูกห่วงเขามากๆอะคะ
อันนี้น่าจะอยู่ที่พ่อแม่เลี้ยงดูมานะคะถึงเป็นแบบนี้. ของเรา เราก็ต้องขอเงินทางแม่เรามาใช้กินเหมือนกัน. เงินเดือนแฟนก็จ่ายค่าบ้านค่ารถค่านั้นนี้. เราก็แถบไม่ได้เงินจากเค้าเลยด้วยซ้ำ แต่ก็นะ เราเลือกแล้ว. โทษใครไม่ได้. เรารักที่เค้าที่เค้ารักครอบครัวมีไรก็คิดถึงครอบครัวเราคิดว่าถ้ามีลูกเค้าก็ต้องรักเรารักลูกเเละครอบครัวของเราเราเลยเลือกเค้า. ตอนนี้ก็ต้องยอมค่ะ. เรายอมอดนะเพราะเราคิดว่าเราเลือกเค้าที่เค้าเป็นคนรักครอบครัวเราไม่ได้เลือกเค้าที่เงิน. เเละเราเลือกเองไม่มีใครสั่งให้เลือก สุดท้ายพอเราท้องเราก็จะต้องสู้ๆต่อรอคลอดเเล้วจะกลับไปทำงานเองอยากช่วยเเบ่งเบาภาระเค้า. เรารู้ว่าเค้าเหนื่อยแต่เค้าก็ไม่ได้บ่น เค้าก็ยังพยายามหาให้เรากิน นานๆทีอะคะถึงจะได้กินของที่ตัวเองอยากกิน. ก็ต้องยอมเเล้วค่ะ. ในเมื่อเราเลือกเอง.
เหมือนกันเลยค่ะ แรกๆก็คิดว่าจะออกมาอยู่บ้านเราดีกว่าเพราะนี่ตั้งเเต่ออกจากงานก็รบกวนเงินแม่ตลอด.จนคิดว่ามาอยู่กับแม่ให้จบๆไปดีกว่า. แต่เรากลัวแม่เราจะถามว่าทำไมกลับมา เราไม่อยากให้แม่เราเคลียดว่าเค้าเลี้ยงเราไม่ได้นั้นนี้ ไม่รู้คิดเยอะไปมั้ย. คือบ้านนี้เเม่เรามีลูกสาวคนเดียวที่เหลือลูกชาย เราไม่อยากให้แม่เราคิดว่าเเม่มีลูกสาวคนเดียวพอมีสามีเเล้วยังมาเจออะไรแบบนั้นแบบนี้กลัวเเม่คิดมากค่ะกลัวแม่เป็นห่วง. เราเลยทนอยู่ต่อ ถ้าเค้ามีเค้าก็ให้ค่ะแต่ถ้าวันไหนไม่มีนี้ก็อดค่ะ. คงต้องสู้และอดทนต่อไปค่ะ. สู้ๆนะคะแม่.
อ่านๆไปเข้าใจเลยค่ะ ทั้งความรู้สึกของแม่ และของสามี คือเขาเคยชินมาตั้งแต่เกิด ว่าทุกอย่างในขีวิตเขาเป็นแบบนี้ เราซึ่งถูกเลี้ยงดูอีกแบบก็จะมองแย้งกัน ถ้าแม่อยู่ตรงจุดนั้นแล้วอึดอัด ไม่สบายใจ ออกมาอยู่บ้านตัวเองดีกว่าค่ะ พอลูกคลอดค่อยกลับมาดูอีกครั้งว่ามีอะไรเปลี่ยนไปมั้ย เพราะยังไงเขาก็ยังคงเป็นสามีที่ดีอยู่ เพียงแต่ขาดภาวะผู้นำ ลองคุยกับเขาก่อนว่าเป็นไปได้มั้ยถ้าจะจัดการเรื่องเงินเดือนของตัวเอง เล่าความคิดไปเลยค่ะ ว่าทำไมถึงอยากให้จับเงินเอง ต้องแบ่งเงินเก็บให้ลูกเผื่ออนาคตด้วย ถ้าคุยยังไม่ลงตัว ก็ออกมาอยู่บ้านตัวเองก่อนจนคลอด ถ้ายังเป็นแบบเดิม ก็พอค่ะ เหนื่อยแทน
ขอบคุณมากๆคะ เหนื่อยจิงๆ
สำหรับ เบนะคะ แยกครอบครัวค่ะ ครอบครัว1 คือพ่อแม่ของเรา , ครอบครัว2 คือ ครอบครัวที่สร้างเองขึ้นมาใหม่ อาจจะ สมบูร หรือ ไม่สมบูร ก็เหอะ ,,, เบไม่มีสถาบันครอบครัวค่ะ ใช้ชีวิตบนความจริง แยกแยะ (เรื่องเงินเป็นปัญหาที่ร้ายแรงฉะนั้นไม่ใช่สิ่งที่ควรเอามาข้องเกี่ยวไม่ว่าสถานะไหน กับคำว่าครอบครัว หรือคนไกล้ชิด ขนาดเพื่อนยังเสียเพื่อน ) ปล. อยู่ในความพอดี เวลามีมากพอ เน้นของขวัญพิเศษๆให้คนที่เรารัก ช่วงเวลาดีดีทานอาหาร พร้อมหน้า แค่นี้ก็เพียงพอ ของขวัญก็ต่างกันไป ตามความเรามี ถ้ามีมากก็เอาบ้านไปเลย ,เอาที่เราไหว ไม่เดือดร้อนด้วย เราต้องให้เกียตตัวเองด้วย
ขอบคุณมากๆนะคะ💓
เข้าใจความรู้สึกแม่เลยค่ะ นี่แต่ก่อนสามีก้อติดแม่เค้ามาก แม่ต้องคอยชี้ทางให้ทุกอย่าง แถมดูเหมือนจะไม่ค่อยชอบเราด้วย เวลาไปไหนมาไหน ก้อจะชอบไปกันยกบ้าน มี พ่อสามี แม่สามี น้องสามี สามี เรา เราอึดอัดมาก ไม่ไปด้วยสามีก้อโกรธ พอบอกให้เค้าอยู่กับเรา แม่เค้าก้อไม่พอใจ จนเราท้อง เราเลยตัดสินใจกลับมาอยุ่บเานเราเอง และเราก้อพาสามีมาด้วย ออกแนวมัดมือชกเค้าหน่อย แต่โชคยังดีที่เค้าเลือกที่จะมาอยุ่ดูแลเรากับลูก แม่เค้าก้อมีเคืองๆบ้างนะคะ แต่อาจจะเป็นเพราะหลานทุกวันนี้เค้าก้อดีกับเรามากขึ้นเยอะเลยค่ะ
หักดิบเเบบ เตงเลยคะ เขาบอกทิ้งเเม่กับพ่อเขาไม่ได้. เเม่เขาดีคะดีเเต่พูด ว่าจะให้นั่นให้นี่ทำนั่นทำนี่ให้ ทำทองให้ คือเงินที่เขาทำใฟ้คือเงิน ผัวเราคะ จะทำทองให้ครึ่งสลึง เขาไม่มีงานทำ ไม่มีเงินทำเเน่นอนคะนอกจากเงินสามีเรา ของเตรียมคลอดยังไม่ได้ซื้อเลย ทำเห่อหลานมากเเต่ไม่เคยให้อะไรเลย เช่น เดี๋ยวหนูคลอดก่อน เเม่จะนั่งรถไปกทม ซื้อของให้หลาน เลยถามเเม่ซื้ออะไร จะไปซื้อมหาหิงค์ คะ คือ ไปตั้งกทมเนาะ ไปซื้อมหาหิงค์ ของเตรียมคลอดตอนนี้ไม่มีสักชิ้นเลย เราจะภูมิใจกับมหาหิงเขาดีมั้ย😂
สามีคุณโครตลูกแหง่เลยเอาจริงๆไม่มีควาทคิดเป็นของตัวเองเอะอะก็แม่เหมือนคนถูกเลี้ยงมาแบบผิดๆ คงไม่มีวันได้ใช้ชีวิตเป็นของตัวเอง ต่อให้คุณคลอดลูกแม่เขาก็คงไม่คืนบัตรให้ อ่านแล้วเห้ยมีด้วยหรอคนแบบนี้ แม่ก็บ้าลูกชายก็ประสาทแล้วถ้าวันนึงไม่มีแม่ให้ใครทำให้อ่ะ เป็นเรายอมเป็นซิงเกิ้ลมัมแน่นอน คนท้องต้องกินต้องใช้ไม่ใช่ได้ใช้อาทิตย์ละพันมันไม่พอกิน แล้วถ้าลูกคลอดออกมาอะเอาที่ใหนในเมื่อสามีให้แม่ถือบัตร คนในบ้านก็มีหลายคนแต่เก็บที่สามีคุณเยอะกว่า เหมือนเลี้ยงคนทั้งบ้าน
ขอบคุณสำหรับเเนวทางมากๆนะคะ💓💓
บ้านนี้ตอนคบใหม่ๆแม่แฟนก็ทำนองนี้เลยค่ะเก็บเงินทุกบาททุกสตางค์ไม่ไห้เงินใช้อยากได้อะไรต้องขอเอาบางทีก็ขอไม่ได้ก็กบายเป็นว่าเราต้องให้เขาใช้อยุ่ดีแต่พอคบนานๆไปเขาก็เริ่มให้เราขยับขยายออกมาอยุ่กันเอง2คนค่ะแต่ก็ยังต้องส่งเงินให้แม่อยุ่ดีพอเราท้องแม่แฟนถึงปล่อยให้แฟนใช้ชีวิตอิสระค่ะไม่เอาเงินสักบาทแถมค่างวดรถกระบะเราเขาก็ส่งไห้อีกต่างหาก ซื้อผลไม้มาไห้กินทุกวันค่ะกลายเป้นคนล่ะคนเลยเรามีหน้าที่แค่รับผิดชอบค่าบ้านกับค่ารถมอไซค์ค่ะ
เหมือนพ่อของลูกเราคนแรก เชื่อแม่เค้าทุกอย่าง เงินทุกบาทเค้าให้แม่เค้าเก็บ แต่พอกินมากินกับเรา ค่าใช้จ่ายลูกเรา เราจัดการเองหมด เค้าไม่รับรุ้อะไรทั้งนั้น จนเราทนไม่ไหว ตัดสินใจเลิกเพราะคิดว่ามีเค้าหรือไม่มี เราก็เลี้ยงลูกเองอยู่แล้ว ตอนนี้เรามีครอบครัวใหม่ แฟนเป็นคนทำงานเลี้ยงเรากะลูก(ลูกกับสามีเก่า) แล้วเราก็ตั้งท้องกับแฟนใหม่ด้วยจ้า ได้ลูกแฝด ได้ผัวดีเหมือนถูกรางวัลที่1 แต่ได้แม่ผัวดีเหมืนถูกรางวัลแจ๊คพอท
โชคดีของคุณเเม่มากๆคะ โดนเหมือนกันเลย ตังเขาไม่ได้ใช้ เเถม มาตอดใช้เงินเราอีกทั้งๆที่เราไม่มีรายได้ พ่อเราส่งเสียให้เรากิน กลายเปนเราต้องควักให้สามี เเล้วเรายอมอดเอา
แย่มากเลยค่ะ ไม่มีภาวะความเป็นผู้นำ พ่อกับแม่ตัดไม่ขาดอยู่แล้ว แต่ก็ควรคิดว่า เราเองก็มีครอบครัวมีเมียมีลูกอีกที่ต้องดูแล ไม่ใช่อะไรๆก็แม่ก็พอ ไม่รู้จักคิดจักโตสักที เข้าใจความรู้สึกค่ะอยู่ในภาวะกดดันลำบากใจ ถอยดีกว่าค่ะ ถ้าอยู่ต่อไปงานไม่ได้ทำ ค่าใช้จ่ายบางอย่างก็ต้อง ไปขอเขาทั่งทีเขาก็ยังต้องขอกับแม่เพราะแม่ยึดเก็บทุกอย่าง ปัญหาจะตามมามีปากเสียงกัน
ใช่คะ เหนื่อยมาต้องมานั่งพุดให้สามีคิดได้ น่าจะคิดได้เองบ้าง 😂
Anonymous