ท้องไม่พร้อม

ขออนุญาติแชร์ประสบการณ์ตัวเองนะค่ะ 😍 ตอนที่ท้องพี่อายุ 21y เกือบจะป.ตรีแล้วอิกแค่ปีเดียว แฟนพี่ที่คบมาตั้งแต่มัธยม พอเค้ารู้ว่าพี่ท้องเค้าก้อเลิกกะพี่ทันที ตอนนั้นพี่ก้อเสียใจ แต่ในใจพี่ไม่เคยคิดอยากเอาลูกออกเลย แต่คนในครอบครัวอยากให้พี่เอาออก แต่พี่ก้อหัวดื้อ อุ้มท้องไปเรียนต่อจนคลอดเลย ตอนท้องพี่แพ้หนักมาก แพ้จนคลอด พี่อยู่หอคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียวตลอด กินข้าวคนเดียว ซักผ้าเอง ทำทุกอย่างเองหมด ขับรถไปเรียนเองด้วย พี่ใช้ชีวิตเหมือนพี่ไม่ได้ท้องเลย คนในหอก้อไม่รู้ จนคลอดถึงได้รู้กัน 😂 ที่จิงตอนนั้นก้อเครียดนะ บางทีก้อนั่งร้องไห้คนเดียวก้อมี แต่พี่ก้อผ่านมาได้คนเดียว บางทีถ้าเครียดมากๆพี่ก้อไปเที่ยวร้านเหล้าเลย แต่ไม่ได้ดื่มนะ ไปพอแต่ให้ลืมเรื่องเศร้าๆบ้าง พอคลอดพี่ก้อกลับมาอยู่บ้าน ดีแต่เป็นช่วงปิดเทอม ตอนนี้น้องได้ 3m18d แล้ว พอเปิดเทอมน้องก้อคง 5d เลี้ยงคนเดียวสนุกดีนะ ตอนนี้รายได้ก้อไม่มีเหมือนกันค่ะ อาศัยแม่บ้าง เงินจากรัฐบ้าง ขายนู้น จำนำนี้ ไปเรื่อย แต่พี่รู้สึกเลี้ยงน้องไม่เปลืองเลยนะ อะไรที่ซื้อมาก้อไม่ค่อยได้ใช้เท่ารั่ย เหนื่อยหน่อยแต่พี่ก้อผ่านมาได้ น้องเองก้อเหมือนกัน ดีกว่าพี่ตั้งเยอะ ไม่ต้องเครียด ไม่ต้องกลุ้ม พอทำงานได้ก้อทำไปก่อนนะ แต่อย่าทำงานหนัก พอคลอดก้อช่วยกันเลี้ยง เลี้ยงไม่อยากหรอก เด็กคนเดียวเอง พี่เชื่อว่าหนูทำได้ สู้ๆนะค่ะ ✌😍😍

พี่อายุ22ค่า ออกมาทำงานตั้งแต่18 ก็ยังไม่พร้อมเหมือนกัน ไม่มีภาระ มีแค่ค่าใช้จ่ายส่วนตัว แต่ในเมื่อเรามีเค้าแล้ว ไม่เสียใจเลย ดีซะอีกเพราะว่า แพลนอนาคตเรา จะได้ชัดเจนมากขึ้น จะได้รู้ว่า สิ่งที่เราทำทุกวันเนี่ย ทำเพื่อใคร อย่างแต่ก่อนเราก็คิดแค่ตัวเรา กิน เที่ยว ไปวันๆ ส่วนเรื่องเรียน ไม่แก่เกินเรียนหรอกค่ะ มีตัวอย่างที่เห็นในบ้านเราก็เยอะแยะ ถ้าระหว่างนี้ไม่ได้มีใบปริญญา เรียนภาษาเพิ่มเติมได้ค่ะ ยกตัวอย่างที่เคยเห็นมาเยอะๆในปัจจุบันบ้านเรา บางคนจบม.6 แต่มีความสามารถภาษามากกว่า อังกฤษพื้นฐาน เพิ่มเติมก็พวกจีน เกาหลี ฝรั่งเศส ญี่ปุ่น ฐานเงินเดือนเท่าหรือเยอะกว่านิสิตจบใหม่ก็มี เรียนไปเลยค่ะ ใช้ได้จริง แต่วันเนี่ย เราก็เลือกเรียนเหมือนกัน ในเมื่อมันออกมานอกกรอบจากที่เราขีดไว้ ปัจจุบัน เราเรียนรู้กับสถานการณ์จริง เรียนรู้กับประสบการณ์ชีวิต ที่ไม่มีใครสอนเราได้ สอนให้เราเติบโต และ เป็นผู้ใหญ่ขึ้น สู้ๆค่ะ กำลังใจจากคนรอบข้าง ก็ไม่เท่ากับกำลังใจของตัวเอง สำคัญที่สุด เดินหน้าต่อไม่ต้องท้อนะคะ ❤️

นี่อายุ20ค่ะ ท้องตอนเรียนเทอมสุดท้ายของปวส.2พอดี ตอนแรกก็เครียดค่ะ เรียนก็ยังไม่จบ แฟนก็เจ้าชู้(ตอนนั้นนะ) ดันมาท้อง รู้สึกอย่างเดียวคือจะเอาเด็กออกค่ะ เพราะไม่พร้อมสักอย่าง ไม่มั่นใจในตัวฝ่ายชายด้วย แต่พอแฟนรู้ว่าท้องเค้าก็เปลี่ยนตัวเองเลย กลายเป็นติดเรางอมแงม เรื่องผญ.ไม่มีอีกเลย แถมรักเรากับลูกมากจนเราเองก็แทบไม่เชื่อ พ่อแม่เราและแฟนรับรู้ อาจารย์ที่วิทยาลัย เพื่อนรับรู้ ทุกคนให้กำลังใจเราค่ะ เราเลยเลือกที่จะเก็บลูกไว้พยายามตั้งใจเรียนเทอมสุดท้ายให้จบ และกลับมามองว่าเราต้องทำหน้าที่แม่ของลูกให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ และกลับกลายเป็นว่ารักเจ้าตัวน้อยในท้องมากๆเลยค่ะ ตอนนี้เรียนจบแล้วแล้วก็ใกล้คลอดละค่ะ😂

บ้านนี้ด้นสดกันเลยค่ะ ตอนนี้คนโตจะ 5 ขวบแล้ว.. ตอนนี้กำลังมีน้องอีกคน เป็นกำลังใจให้นะคะ เชื่อว่าคนเป็นแม่ด้วยสัญชาตญาณแล้วทำได้ทุกอย่าง แต่ก่อนเราลำบากมากด้วยความที่กลัวลูกจะลำบากก็ทำทุกอย่างเลยค่ะ งานประจำไม่มีรับจ้างเล็กๆน้อยๆก็เอาหมดค่ะ จนตอนนี้ไม่เคยนึกเสียดายเสียใจเลยนะคะ ดีใจภูมิใจซ่ะอีกคะ ที่เราทำให้เค้าเติบโตมาด้วยน้ำพักน้ำแรงด้วยปัญญาของเราเอง.. ปล.พ่อน้องคนโตทิ้งไปตั้งแต่น้องได้1ขวบเลี้ยงเองมาตลอดจนเจอคนปัจจุบันเค้ารับได้และดีทุกอย่างไม่ยุ่งเกี่ยวกับสิ่งเสพติดใดๆเหล้าก็เอาแค่เข้าสังคมได้ค่ะ

พี่ท้องคนแรกตอน19 เหมือนกันค่ะ กำลังจะขึ้น ปวส.2 ปีเดียวจะจบอยู่แล้ว แต่ดันท้องซะก่อน เลยตัดสินใจดรอปเรียน ตอนนั้นทางบ้านมีปัญหาอยู่ด้วย เงินเก็บไม่มีเลย ลำบากมากๆ แต่โชคดีที่แฟนรับผิดชอบทุกอย่าง พอคลอดน้องสักพักก็กลับไปเรียนต่อให้จบ ทุกวันนี้ไม่เสียใจเลย ที่เก็บลูกคนนี้ไว้ เพราะเค้าเป็นกำลังใจทุกอย่างในชีวิต และตอนนี้ก็ใกล้คลอดคนที่สองแล้วค่ะ สู้ๆ นะ เป็นกำลังใจให้ พี่ผ่านจุดนั้นมาพอเข้าใจค่ะ ว่าแอบเครียดกังวลสารพัด แต่อยากให้โฟกัสทุกอย่างที่ลูกนะคะ แล้วเราจะมีความสุขแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน

บ้านนี้ท้องก่อนแต่งตอนจบมหาลัยได้1ปี พึ่งทำงานครอบครัวหวังมากๆเพราะเราเรียนสูงเป็นหน้าเป็นตาของครอบครัว ตอนท้องเราตัดสินใจบอกครอบครัวตอน5เดือนไปหมั้นไว้ ครอบครัวเสียใจมากบรรยากาศงานหมั้นเศร้าสุดๆ เราเองก็เครียดเพราะแฟนเราครอบครัวไม่ค่อยชอบ แต่เรื่องก็ผ่านไปด้วยดี พ่อแม่ให้อภัยเสมอ เรากับแฟนคิดเสมอว่าเค้าอยากมาเกิดกับเรา เค้ามาเป็นของขวัญที่ดีที่สุดให้เรา ยิ่งเวลาเค้าดิ้นเรายิ่งมีความสุข สู้ๆนะคะ อยู่ข้างๆน๊าา มีไรเเอดไลน์มาคุยปรึกษาได้น๊า @line :Nantidaa39

เราท้องตอน22ปี.ไม่พร้อมเท่าไร่ ออกจากงานไห้สามีเป็นคนทำชีวิตไม่ดีนักอดบ้างไรบ้างบางทีอยากกินอะไรก็อดไว้เพราะไม่ค่อยมีตัง ช่วงนั้นนะ เพราะว่าทำคนเดียว กว่าจะผ่านอะไรมาได้ พอท้องมากขึ้น รับรู้ถึงการมีตัวตนของเขา ดีใจ พอคลอดออกมาก็รักที่สุด มากกว่ารักสามีอีก แต่พอมีลูกก็ไม่ได้ลำบากอะไรนะ มีความสุขดี รู้เลยว่าแม่เรากว่าจะเลี้ยงเรามาจนโตเหนื่อยแค่ไหน อย่าเอาเขาออกนะเธอ สงสารเด็กกว่าจะมาเกิดเป็นลูกเรา เด็กน้อยไม้ค่อยเปลืองถ้ากินนมจากเต้า

บ้านนี้มีตอนอายุ20ค่ะ แม่ท้องตอนเรียนอยู่ปวส.ท้องตั้งแต่ปี2เทอม1ก็ดันตัวเองไปเรียนให้จบส่วนเรื่องการเงินก็ประหยัดขึ้นค่ะไม่จำเป็นจะไม่ใช้จ่าย อะไรหาเงินได้ก็หา ขายข้างเล็กๆน้อยๆ แฟนก็เรียนอยู่เหมือนกันค่ะเท่ากันแต่ดีช่วงนั้นเขาฝึกงานก็ได้เงินฝึกงายอีกแรกจนทุกวันนี้คลอดมาได้จะ2เดือนแล้วจ้าทุกอย่างออกเองหมดซื้อเองหมด ค่าฝากพิเศษมีแต่ค่าห้องพิเศษพ่อจ่ายให้

มี๊เคยคิดว่าพร้อม พอคลอดออกมากลายเป็นไม่พร้อม เพราะความกังวลใจหลายอย่าง และกลัวสารพัดเลยค่ะ แต่สุดท้ายแล้ว ลูกคือกำลังใจที่ดีที่สุดของเรา เค้าทำให้เราสู้เพื่อเค้า สู้เพื่ออนาคตของครอบครัว อายุยังน้อย ยังมีโอกาสมากมายในการหาเงิน เก็บเงิน ขอเพียงแค่ขยัน อดทน อดออม หนูจะผ่านจุดนี้ไปได้เองค่ะ คิดดี ทำดี พูดดี สิ่งดีๆจะเข้ามาในชีวิตค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

เราก็เป็นคะ ตอนท้องอายุยังน้อยกว่าพี่อีก เจอปันหาทุกอย่างแฟนนอกใจใปคบกับคนอื่น ทนเก็บน้ำตาอุ้มท้องและเลี้ยงมาคนเดียว แต่ยังดีมีแม่คอยอยู่ข้างๆ เป็นกำลังใจใด้ดีมาก พอน้องคลอดออกมา เราดีใจมากเพราะทันคุ้มมากที่ใด้มีเค้า ถ้าเราตัดสินใจเอาน้องออกเร่จะใม่มีความสุขแบบทุกวันนี้เลย เราเลยเป็นทั้งพ่อและแม่ไห้ลูกใด้แบบสบายมาก