เรื่องบ้านแฟนกับบ้านเราเอง

ความรู้สึกเดียวกันค่ะ..อีกไม่กี่วันก็ต้องกลับ ตจว.ไปอยู่บ้านเเฟนเหมือนกัน เเล้วเเฟนก็ต้องอยู่ทำงานใน กรุงเทพ...เเล้วก่อนหน้าที่จะท้องเคยไปอยู่บ้านเเฟน..คนในบ้านเขาไม่คุยกับเราเลยค่ะนอกจากเเฟน..ในครอบครัวก็มีเเต่คนสูงอายุ..ทุกคนจะต่างคนต่างอยู่ใครจะกินข้าวก็หากินเองซื้อกินเองไม่มีเเบบมานั่งล้อมวงกินข้าวเหมือนครอบครัวอื่น.เป็นครอบครัวที่ไม่อบอุ่นเลย.ตอนนั้นเราอึดอัดมากจะไปไหนก็ไม่ได้ไป..พอเราบอกเเฟนไม่ให้ไปหาเพื่อนไม่ให้ไปเที่ยวตอนค่ำๆหรือตอนฝนใกล้จะตก..ย่าเขาอาเขาก็จะด่าเราว่าจะห้ามทำไม..ห่วงอะไรหนักหนา..เเล้วก็จะพูดประชดประชัน...คือเราก็คิดนะว่าเราผิดหรอเราเป็นเมียหลานเขานะเราไม่มีสิทธิ์ห่วงไม่มีสิทธิ์ห้ามหรอ..พอหลังๆเราเริ่มทนไม่ไหวเพราะมันเกิดเรื่องเเบบนี้ทุกวัน ย่าเขาก็พูดประชดเราทุกวัน..จนเราบอกเเฟนว่าถ้าเป็นเเบบนี้เราไม่อยากอยู่เเล้ว..เเฟนเลยพามาอยู่ที่กรุงเทพ..จนตอนนี้ท้องใกล้คลอดเเฟนก็ขอให้ไปอยู่บ้านเขาอีก..ตอนนี้คิดหนักมากจะไปเช่าห้องอยู่เองก็ห่วงลูกเพราะไม่เคยเลี้ยงเด็ก....

เราก็เจอปัญหานี้อยู่ค่ะ เราเลือกที่จะกลับมาอยุ่บ้านเรา มารอคลอดด้วย ส่วนแฟนก็ไปๆมาๆ รู้สึกแย่นะที่ต้องห่างกับแฟนแต่เราทนอยู่กับบ้านเขาไม่ได้ เขาไม่เคยสนใจเราเลย ท้องอยู่แต่ก็สูบบุหรี่ในบ้าน ข้าวปลาก็ไม่เคยทำเผื่อ ต้องหากินเองตลอด เงินก็ช่วยทุกเดือนแต่ไม่เคยทำกับข้าวให้กิน เราเลือกที่จะห่างแฟนเพื่อให้สุขภาพจิตเราดีไม่ส่งผลกับลูกในท้องดีกว่า ที่ไหนก็ไม่อบอุ่นเท่าบ้านเรา ส่วนถ้าคลอดก็วางแผนไว้ว่าจะอยุ่ที่บ้านสัก1-2เดือนก่อนรอลูกแข็งแรงแล้วค่อยกลับไปบ้านแฟน เราก็ไม่อยากกลับมาเป็นภาระของพ่อแม่เราเหมือนกัน ถ้าเลือกที่จะออกไปมีครอบครัวแล้วก็ต้องไม่เป็นภาระของพ่อแม่อีก..สู้ๆนะคะคุณแม่ ทุกอย่างอยู่ที่ใจเรา

เราเองตอนนี้อยู่บ้านสามีก็ไม่สบายใจคะ ทั้งที่เมื่อก่อนอยู่กันแค่ 2 คน พอแม่สามีกับน้องสาวสามีมาอยู่ด้วยเราอยากกลับไปอยู่บ้านพ่อแม่เรามากๆ คะ ยิ้งตอนนี้คลอดน้องใหม่ๆ เรายิ่งอยากกลับบ้าน เพราะแม่สามีกับน้องสามีนับวันยิ่งทำตัวให้เราเกลียดและระแวงคะ อยากกลับบ้านแต่สามีไม่อยากให้กลับเพราะเค้าอยากดูแลลูกเองหลังจากเลิกงาน ตอนนี้เราพยายามอดทนอยู่แต่ถ้าถึงขีดสุดเราก็จะหอบลูกหนีจริงๆ คะ

คุยกับแฟน หรือถ้ากลับไปยุบ้านก้ให้แฟนไปมาหาสู่ลูกบ่อยๆก้ได้ถ้าแฟนมีการงานแถวบ้านเขาจะไห้เขาไปยุบ้านเราแล้วไม่มีงานแล้วจะหาเงินไหนมาเลี้ยงลูก ในกรณีที่แฟนทำงานนะคะ เพราะเราก้อยากกลับไปบ้านเราเหมือนกันในบางทีแต่บ้านแฟนดีกับเรานะไม่ว่าไม่อะไร เราไม่มีตังเรียนไม่จบด้วย เราอายที่อาศัยเขาเกิยไปด้วย แต่ก้อย่างว่าลองคุยกับแฟนและคิดดีๆสบายใจไหนไปนั่นค่อยเอาลุกมาเยี่ยมบ้านแฟนก้ได้

จริงๆ ถ้าเลี้ยงในสถานที่ๆทำให้เราและลูกปลอดภัย สบายใจก็ให้เลือกที่นั่นค่ะ กม่ได้ถือว่าเป็นการแยกพ่อออกไป ยิ่งช่วงคลอดใหม่ๆ เราอาจจะต้องหาผู้ช่วยที่พร้อมช่วยเราได้จริงๆ อย่างยาย (แม่เรา) น่าจะไว้ใจและเหมาะสมที่สุก หากลูกโตแล้วค่อยกลับมาก็ได้ค่ะ อันนี้ขึ้นอยู่กับการพูดคุย

นี่ก็อยู่บ้านแฟนนะส่วนพ่อแม่เขาอยู่อีกจังหวัดนึง ที่นี่มีแต่ญาติๆแฟน เขาจะให้คำแนะนำเรามากกว่า ความคิดเห็นไปในทางเดียวกันหมดทุกคน แฟนเรามีอา4คน ทุกคนเข้าใจกันดีมาก ไม่เคยทะเลาะกันเลย แล้วทุกคนก็เอ็นดูเราด้วย อยู่แล้วสบายใจดี ยังไงคุณแม่ก็สู้ๆนะคะ

นี่ก็อยู่บ้านแฟนเหมือนกันค่ะ อยากกลับไปอยู่บ้านตัวเองมากเพราะยายของแฟนเกลียดเรามากไม่รู้ทำไมทั้งด่าทั้งแช่งเราเลยค่ะ ไม่รู้เราไปทำอะไรให้ รู้สึกอึดอัดมากไม่ค่อยได้เป็นตัวของตัวเองเหมือนอยู่บ้านตัวเองค่ะ

อันนี้ต้องคุยกับแฟนนะคะ ว่าเราอยู่บ้านเขาแล้วเรารู้สึกยังไง บอกเขาคลอดลูกแล้วจะกลับไปอยู่นะ จะไปอยู่ไหม รักเราและลูกเขาก็ต้องไปแหละคะ แล้วค่อยตกลงกันคะเดียวพาลูกมาเล่นบ้านแฟนสักอาทิตย์​ละครั้ง อะไรแบบนี้

มันไม่ชินนะการอยู่บ้านคนอื่นเราก็อยู่บ้านแฟนมา7ปีก็ยังไม่ค่อยสนิทใจเลยแต่เราเลือกที่จะอยู่บ้านแฟนต่อเราไม่อยากห่างจากแฟนแฟนก็ต้องมีภาระดูแลพ่อแม่เขาเหมือนกันให้เขาไปอยู่บ้านเราเขาก็อึดอัดเหมือรกัน:)

อยุที่ไหนสบายใจก้อเลือกที่นั่นแหละค่ะ​ เราตัดสินใจกลับมาอยุ่บ้านจะได้มีคนช่วยเลี้ยงลูก​ด้วย​ ลองคิดดู​อยุ่บ้านแฟนเรากล้าใช้เขาดูแลลูก​มั้ย​ มันจะทำให้เราเหนื่อย​และ​เคลียดอีกนะ