เรื่องบ้านแฟนกับบ้านเราเอง

ความรู้สึกเดียวกันค่ะ..อีกไม่กี่วันก็ต้องกลับ ตจว.ไปอยู่บ้านเเฟนเหมือนกัน เเล้วเเฟนก็ต้องอยู่ทำงานใน กรุงเทพ...เเล้วก่อนหน้าที่จะท้องเคยไปอยู่บ้านเเฟน..คนในบ้านเขาไม่คุยกับเราเลยค่ะนอกจากเเฟน..ในครอบครัวก็มีเเต่คนสูงอายุ..ทุกคนจะต่างคนต่างอยู่ใครจะกินข้าวก็หากินเองซื้อกินเองไม่มีเเบบมานั่งล้อมวงกินข้าวเหมือนครอบครัวอื่น.เป็นครอบครัวที่ไม่อบอุ่นเลย.ตอนนั้นเราอึดอัดมากจะไปไหนก็ไม่ได้ไป..พอเราบอกเเฟนไม่ให้ไปหาเพื่อนไม่ให้ไปเที่ยวตอนค่ำๆหรือตอนฝนใกล้จะตก..ย่าเขาอาเขาก็จะด่าเราว่าจะห้ามทำไม..ห่วงอะไรหนักหนา..เเล้วก็จะพูดประชดประชัน...คือเราก็คิดนะว่าเราผิดหรอเราเป็นเมียหลานเขานะเราไม่มีสิทธิ์ห่วงไม่มีสิทธิ์ห้ามหรอ..พอหลังๆเราเริ่มทนไม่ไหวเพราะมันเกิดเรื่องเเบบนี้ทุกวัน ย่าเขาก็พูดประชดเราทุกวัน..จนเราบอกเเฟนว่าถ้าเป็นเเบบนี้เราไม่อยากอยู่เเล้ว..เเฟนเลยพามาอยู่ที่กรุงเทพ..จนตอนนี้ท้องใกล้คลอดเเฟนก็ขอให้ไปอยู่บ้านเขาอีก..ตอนนี้คิดหนักมากจะไปเช่าห้องอยู่เองก็ห่วงลูกเพราะไม่เคยเลี้ยงเด็ก....