แม่เลี้ยงเดี่ยว(ขอระบาย)

ท้องใกล้คลอด..อยู่ดีๆแฟนทิ้งแบบไม่ใยดีเลย..ตั้งตัวไม่ทันคะ..คาดหวังไว้เยอะว่าจะเป็นครอบครัว..แต่สุดท้ายก็พังคะ...เมื่อวานพ่อแฟนเสียกระทันหัน...เราไปกราบศพพ่อเขา...เขาทำเหมือนไม่รู้จักเรา..ทำเหมือนเราเป็นฝุ่น...ทรมานคะ...แต่ด้วยหน้าที่..เราต้องไป..ถามตัวเองตลอดว่าเราผิดอะไร...ทำไม่เหมือนเมื่อวานเรายังรักกัน..แต่มาวันนี้เรากลายเป็นคนอื่นไปได้ง่ายขนาดนี้..จุกคะ..เพราะเรายังรักเขา...แต่เราทำไรไม่ได้คะ...นอกจากอดทนและกลั้นน้ำตา?..สงสารลูกสุดใจเลยคะตอนนี้..อยู่ดีๆพ่อก็ไม่รัก..แต่เราก็ต้องสู้..อดทน..เพื่อลูกคะ...คิดซะว่าคนอื่นเขาเจอหนักกว่าเราเขายังผ่านมาได้..พยายามให้กำลังใจตัวเองตลอดเวลา✌?