มีใครเป็นบ้างค่ะ

เรื่องแต่งงานเป็นเรื่องละเอียดอ่อนสำหรับชีวิตคู่มากค่ะ ส่วนคู่เรา ท้องโดยไม่มีการแต่งการ ไม่มีการเจรจาจากผู้ใหญ่ของฝ่ายชาย (สามีอายุเยอะกว่าเรา 8 ปี สามี 31 เรา 23) สามีคิดว่าเค้าโตแล้วสามารถจัดการทุกอย่างได้ แต่ความเป็นจริงโตแค่ไหนก็ควรเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ เราไม่ได้อย่างแต่งอยู่แล้ว เพราะสามีก็ส่งเรียนจนจบ ป.ตรี หมดไปหลายแสน เห็นใจเค้าด้วย แต่ตั้งแต่คบกัน อยู่ด้วยกัน จนท้อง พ่อแม่ทั้ง 2 ฝ่ายยังไม่เคยพบปะพูดคุยกันเลย (ประจวบเหมาะกับช่วงแม่เราอยู่ต่างประเทศ แต่สามารถติดต่อทางออนไลน์ได้) ทางบ้านฝ่ายชายไม่พยายามติดต่อ อ้างหลายเหตุผล จนลูกคลอดมา เราเลยให้ใช้นามสกุลเรา เข้าบ้านเลขที่ของเรา สุดท้าย พ่อสามีมามีปัญหา ว่า “สิ่งที่เราทำไม่ถูกต้อง ทั้งๆที่สามีเราก็หาเลี้ยงเรากับลูกอยู่ ทำเหมือนลูกเราเป็นเด็กไม่มีพ่อ” เราโกรธนะ แต่ทำไรไม่ได้ แม่เราบอกว่าก็เปลี่ยนๆนามสกุลไปเหอะ เรื่องจะได้จบๆ ทุกวันนี้ ยังคงความเกลียดพ่อสามีไว้ในใจ **เรื่องแต่งงานก็หายไปในกลีบเมฆไปแล้ว ไร้ซึ่งการพูดคุยใดใด**

เราเสียเปรียบตั้งแต่ท้องแล้วค่ะ บางบ้านแค่ลูกไปมาหาสู่กันจีบกันเขาก็กีดกันแล้วค่ะยิ่งถ้าคนอีสานถ้า ผญ.ยอมหรือไปหาเขา พ่อแม่ฝ่ายนั้นจะเมินเลยค่ะ การแต่งงานคือเรื่องละเอียดอ่อนมาก ส่วนตัวเราไม่ได้แต่งไม่มีพิธีใดๆแต่พ่อแม่ฝ่ายชายรับเราเข้าบ้านและเลี้ยงดูเหมือนลูกตั้งแต่ยังไม่ท้อง จนตอนนี้ท้อง4เดือนฝ่ายชายรับผิดชอบทุกอย่าง พ่อแม่ดูแลไม่เคยให้แตะงานบ้านใดๆ เราว่าครอบครัวและฝ่ายยอมรับคือการดีที่สุด เพราะการแต่งงานไม่การันตรีเลยจ้า เราท้องก่อนเราเสียเปรียบเขาหนักมากนะ เราเรียกร้องสินสอดไม่ได้ด้วย ถ้าสมมุติเป็นคนอีสานจะรู้เลยว่าเสียเปรียบหนักขนาดไหนที่ท้องก่อน สู้ๆนะคะ

มันต้องมีสาเหตุนะ การแต่งงานมันขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย มันไม่ได้เป็นเครื่องหมายการันตีว่าเขาจะรักและซื่อสัตย์กับเรา แต่งแล้วเลิกก็มีให้เห็นเยอะ แบบนั้นน่าอายกว่ามั้ยคะ จุดประสงค์ของการแต่งงาน เพื่อเป็นการให้เกียร์ติฝ่ายหญิงก็จริง แต่ถ้าแต่งแบบไม่พร้อม ต้องไปกู้หนี้ยืมสินมาแต่ง มันน่าประทับใจตรงไหนคะ ? แต่ถ้าฝ่ายชายมีฐานะทางการเงินพร้อมที่จะแต่งได้ พ่อ แม่ฝ่ายชายยอมรับและเห็นดี เห็นงามด้วย ยังไงเขาก็แต่ง ค่ะ คำถามของคุณแม่ น่าจะมีคำตอบในใจอยู่แล้วนะคะ

บางครั้งการแต่งงานก็ไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุดเท่ากับการที่ผช.คนนั้นดูแลเรากับลูกดีพอไหม ส่วนที่เขาไม่อยากแต่งงานด้วยก็ต้องเปิดใจคุยกันดีๆว่าทำไม เงินไม่มีหรืออะไร บ้านนี้พร้อมทุกอย่างแต่คุยกันว่าไม่แต่งงาน เอาแค่ผู้ใหญ่ไปคุยกันก็พอ มันคบกันมานานและพอโตขึ้นรู้สึกเสียดายเงินที่จัดงานแต่ง เลยตัดสินใจมีลูกแล้วเก็บเงินไว้ซื้อสิ่งที่ดีในช่วงตั้งครรภ์ หลังคลอด และตลอดลูกเรียนค่ะ

ที่เขาไม่อยากแต่งเพราะสาเหตุไหนเราต้องดูนะค่ะ ไม่แต่งเพราะไม่รัก หรือ รักแต่เงินทองอาจมีไม่เยอะ ถ้าข้อแรกปล่อยไปค่ะเลี้ยงเองดีกว่า ถ้าข้อ2เขาอาจคิดว่าเก็บเงินที่จะมาจัดงานไว้ให้ลูกดีกว่าคือความคิดดีค่ะ เอาแค่ผูกข้อมือพอค่ะเรื่องหน้าตาปล่อยผ่านค่ะ ทุกวันนี้อย่าไปสนใจคนอื่น ถ้าคนในครอบครัวเรามีความสุขคือจบค่ะ คนนอกช่างมันค่ะ

เราจดทะเบียนก่อน แล้วค่อยแต่ง แล้วปล่อยมีน้อง จริงๆเราไม่อยากแต่งเพราะมันสิ้นเปลือง เราเป็นคนขี้งก แต่แฟนอยู่ดีๆก็มาอยากแต่งตอนปีที่ 14 คบกันมานาน สำหรับเราจดทะเบียนก็พอแล้ว ตอนนางอยากแต่งทะเลาะกันอยู่พักนึง เพราะเราไม่อยากแต่ง แต่งช่วงโควิดพึ่งมากำลังพีคๆ เครียดเข้าไปอีก😂

แต่งไม่แต่งไม่สำคัญเท่า จดทะเบียนสมรส อย่างน้อยๆลูก จะได้เกิดในสมรส กันผู้ชายมีคนอื่นด้วย บางคนบอกว่าจดทะเบียนไม่สำคัญ แต่เราว่ามันสำคัญมาก 1.ลูกเกิดในสมรส 2.ถ้ามันมีคนอื่นระหว่างที่เราท้องเราสามารถฟ้องร้องได้ จะได้ไม่เสียใจฟรีๆ

ลองคิดดูนะคะว่า เขาไม่พร้อมทางการเงินรึเปล่า ถ้าเป็นไปได้มามัดข้อมือขอขมาก็พอค่ะ กรณีเขายอมรับจะเป็นพ่อเด็ก จดทะเบียนสมรส แค่นั้นพอค่ะ เพราะมันเกิดช่วงโควิด เศรษฐกิจ​ไม่ดี ต้องคุยกันค่ะ คนครอบครัวเดียวกันแล้ว

บ้านนี้ตอนแรกตั้งใจจะแต่งต้นปี 63 พอดีมาท้องก่อน เลยพากันซื้อบ้านให้ลูกอยู่ แล้วหลังออกพรรษาถึงจะพากันไปผูกข้อไม้ข้อมือ พร้อมจดทะเบียนสมรสให้เรียบร้อย จ้าา

บ้านนี้พอรู้ว่าท้องตอน2เดือน ก้ตกลงกัน2ฝ่ายว่าจะหมั้น กำหนดวันไว้หมดแล้ว แต่พอมีโควิดเลยต้องเลื่อนไปแบบไม่มีกำหนดจนตอนนี้ท้องได้8เดือนแล้วจ้า