ไม่ได้ใช้ชีวิตอยุ่ด้วยกับแฟนในขณะตั้งครรภ์

คือตอนที่รู้ว่าท้องช่วงนั้นโควิดระบาดหนักขึ้นเรื่อยๆแฟนไม่สามารถบินเข้าประเทศได้(แฟนเป็นต่างชาติคะ) คบกับแบบไม่ผูกมัดคืออารมณ์แบบเพื่อนมากกว่า จนช่วงที่ตั้งครรภ์เดือนสองเดือนแรกคิดฆ่าตัวตายเครียดมากเพราะว่ายังไม่แต่งงานกับแฟนน่ะคะ แล้วคือไม่กล้าบอกเขาด้วย ช่วงนั้นคือชีวิตแย่มากๆคิดมากคนเดียว นอนทั้งวันไม่อยากออกไปไหนคิดอยากจะฆ่าตัวตาย แต่ก็ยังคิดถึงลูกในท้องเพราะลูกเลยคะที่ทำให้เริ่มคิดได้ตัดสิ้นใจบอกแฟนเขาบอกว่าเขาจะรับผิดชอบคะ เราเลยตัดสินใจกลับไปอยู่กับพ่อ แม่ ที่ต่างจังหวัด เครียดเรื่องต่อไปคือการจะบอกกับพ่อแม่ยังไงดี ก่อนบอกจึงตัดสินใจไปฝากครรภ์ก่อนคะ ครั้งแรกไปคือ 8 week 5d คุณหมอจะมีแบบประเมินอะไรสักอย่าง แล้วหมอก็คุยกับเราถามว่ามีเรื่องเครียดอะไร ดูจากแบบสอบถามคือเราเสี่ยงภาวะซึมเศร้าแต่เป็นแค่ระดับอ่อนคะ คุยกับหมอด้วยร้องให้ไปด้วย หมอเลยบอกวิธีทำใจให้สบายถ้านัดรอบหน้ามาแล้วยังไม่ดีขึ้นนจะต้องส่งไปพบจิตแพทย์ด้วยความที่ไม่อยากให้ตัวเองถึงคั้นต้องพบจิตแพทย์เริ่มบอกคนที่เราสนิทในครอบครัว คือ แม่คะ แม่ก็ตกใจคำถามแรกคือลูกมีพ่อมั้ย (คือเรามีแฟนเป็นใครทางบ้านไม่ทราบคะคือคบกับแบบไม่เปิดตัว)โดนด่าบ้างแต่ไม่ได้มากมายเลยทำให้โล่งไปเยอะ แต่ก็ยังไม่กล้าบอกพ่อนะคะ บอกคนในครอบครัวมันทำให้ความคิดดีขึ้นจริงๆนะเรายังดีที่มีแม่ที่เข้าใจและไม่ให้เราทำแท้ง ข่าวดีคือไปพบหมอ แล้วคุณหมอบอกว่าไม่ต้องพบจิตแพทย์ ดูมีชีวิตชีวาขึ้น เวลาผ่านไปเรื่อยๆไม่ได้พบแฟนเลย น้อยใจมากๆคิดถึงแต่ทำอะไรไม่ได้ตอนนี้22 week แล้วทำได้แค่คุยกันทางไลน์ จนบางครั้งเราเบื่อเบื่อจนอยากเลิก แบบไม่อยากมีแล้วพ่อของลูก ช่วงนี้เขาทำอะไรก็งอลคะเป็นหนักมากๆ แค่ได้ยินเสียงก็ไม่อยากได้ยิน ไลน์ยังไม่อยากอ่านข้อความเลย บางคนบอกแพ้ท้องเบื่อผัว จริงหราคะ มีใครเป็นบ้างมั้ย ?? ?? มันมีจริงๆหรา