มาแชร์​ประสบการณ์​บล็อคหลังแต่ยังเจ็บตอนคลอด

กำหนดคลอดวันที่3เมษา แต่เลยมาถึงวันที่8 ขอบอกเลยว่าเจ็บซ้ำซ้อนมากค่ะ วันที่8เมษาประมาณตี3ลุกไปฉี่ มีเลือดสดออกมา เราพอรู้แล้วว่าวันนี้แน่ๆ แต่ก็ไปนอนต่อค่ะ ตื่นอีกที9โมงเช้า ทีนี้เป็นน้ำใสๆเมือกๆไหลออกมา เลยตัดสินใจไปโรงบาลเลยถึงประมาณ​9:40น. นอนเช็คปากมดลูกเปิด2เซน หมอเลยให้ยาเร่งมา เข้าห้องรอคลอด หลังจากได้ยาเร่งไปก็ปวดท้องมากขึ้นเรื่อยๆ จากที่ทนไหวก็ทนไม่ไหว เลยตัดสินใจขอบล๊อคหลัง พอได้บล๊อคหลังไปดีขึ้นอาการ​เจ็บปวด​เริ่มเบาลงและค่อยๆหายไป แต่เราดันไปขยับตัวแล้วสายยาดันไปหลุดตอนไหนไม่รู้ ความปวดก็กลับมาอีก พอครบเวลาให้ยา3ชม. ก็ได้รับยาไปแต่อาการปวดยิ่งทวีคูณ​มากขึ้น ด้วยความที่ไม่เคยผ่าตัดมาก่อนเลยไม่รู้ว่าการบล๊อคหลังคือยังไง ต้องเจ็บแบบไหน ต้องมีอาการแบบไหน เลยทนเจ็บ จนประมานบ่ายโมงน้ำคล่ำแตก ความปวดก็ทวีคูณ​ขึ้นไป​อีก หมอมาตรวจปากมดลูกเปิดแค่3เซน เราทรมารมาก หมอบอกให้สวนท่อฉี่ สวนอยู่2ครั้งฉี่ไม่ออก เวลาผ่านไปเกือบ3ชม. ปากมดลูกไปยอมเปิดเพิ่ม เลยบอกหมอผ่าเลยได้ไหมทรมารไม่ไหวแล้ว หมอเลยจัดให้ เข้าห้องผ่าหมอเตรียม บุรุษพยาบาล​แบกเราลงเตียง เตรียมผ่า เท่านั้นแหล่ะด้วยความที่หมอคิดว่าบล๊อคหลังแล้วผ่าได้เลย ลงมีดเลยค่ะ ใช่ค่ะลงมีดสดๆแบบนั้นเลย แต่เราไม่ชาไงเพราะสายยาหลุดตอนไหนไม่รู้​ขาข้างขวาดีดขึ้นมา หมอตกใจอ้าวบล็อคหลังไปแล้วทำไมยกขาได้ เท่านั้นแหล่ะ หมอรีบมาเช็คที่หลังอ้าวสายหลุดต้องบล๊อคใหม่ ถึงเพิ่งรู้​ว่า​บล็อคหลังจริงๆมันชาไปหมดเลยไม่รู้สึกเกือบถึงคอ สรุปนี่กุทนทรมารเพื่ออะไรตั้งหลายชั่วโมง​ในห้องรอคลอด​ แต่ก็ได้คิดในใจ เวลาผ่านไปไม่ถึงครึ่งชม. เสียงลูกชายก็แว๊กลั่นห้อง เวลา 16:42น. เพศชาย. น้ำหนัก 3700 กรัม ยาว57. ชื่อน้อง เวกัส พอได้เห็นหน้าเขาแล้วมันทั้งดีใจและตื้นตันที่ได้เจอเขา หมอก็เย็บแผลไป หลังจากนั้นก็เตรียมตัวขึ้นห้อง คิดในใจอยู่เสมอว่า จะเอาคนที่2ดีไหม 555 มีลูกคนนึงทำไมมันเจ็บและทรมารขนาดนี้ แต่ก็ให้เป็นเรื่องของอนาคตต่อไปค่ะ เพราะทั้งหมดทั้งมวลที่เล่ามานี้มันแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น ?