Help

Breadwinner din ako. Tho medyo may pera naman kami pero panganay ako and I feel responsible din sa pagtulong sa mga kapatid ko and besides matatanda na parents ko. So when I got pregnant, I also felt like not wanting to continue it kasi syempre pag nagkaanak na ako, paano pa ako tutulong dahil syempre ipa-priority ko ung anak ko. Ung needs nya and everything. E ung. Ga kapatid ko, di pa tapos and sa prestige school pa sila pumapasok. But I also felt that happiness when I learned that I was pregnant. Natakot akong wag ituloy kasi paano kung sya lang ibigay ni Lord tapos eliminate ko pa sya. Baka sa susunod di nya na ako bigyan. Big helo dun ung partner ko since die hard Christian sya and totally against sa abortion, he helped me out in thinking how to tell my parents. Syempre dalawa kami nagsabi. At first of course they were heartbroken. Nakita ko umiyak si mama, parang naisip ko ulit na ipalaglag nalang. Pero si hubby talagang he took a stand. Until slowly they began to love the thought na magkakaroon na ulit ng baby sa bahay. 5 mos old na baby ko. And I was never happier. First apo and apo sa tuhod kaya medyo nahhihiram ko lang pag magdede na. I was afraid of what other may think kasi sobrang luma ng family ko. Strict. Pero totoo nga na kung anjan na. Nakikita nila, nawawala lahat. Ngayon sa mga kapatid ki, sinusuportahan ako ng hubby ko sa mga business ventures ko para makatulong kahit sa expenses lang sa bahay dahil di pa ako makabalik sa work. So ung kinikita nila mama, pure tuition lang.