ako lng ba nahhrapan

sino dito madalas umiyak ng first trimister hirap n hirap nko :( lalo n ngaaral pako dko man lang masabi sa family ko n sobrang hrap ginusto ko to eh :( napakaselan ko pa minsan naiisip ko na tlga sumuko prang inaantay mo n lng mamatay at kong kelan ka lalakas madalas sumakit ulo ko. d makagawa ng thesis ang layo p ng bf ko ng wowork in short walang ng aalaga samin walang problema sa pera pero ung mauutusan walang wala pg my gusto k ipabili. bkt ang infair ng mundo

21 Replies
undefined profile icon
Magsulat ng reply

gnyan din ako sis. nung 1st trimester ko nagaaral ako 4th yr law student ako at puro review subjects ako that time, ako pa nagpapakain at gumagastos sa tatay ng anak ko na wala nang ginawa kundi humilata. hindi ko din masabi sa parent ko ung pagbubuntis ko kasi iniisip ko maggalit kasi nd ko man lang tinapos ung pagaaral ko eh xa pang mang dadagdag sa stress. ang iniisip ko na lang that time eh ung kapakanan namin ni baby na kung lagi ko iniisip problema ko hindi ko din naman sila massolve at that point in time kaya take it one step at a time an lang. I tried to survive day by day na hindi iniisip ung mangyayari sa furture para lang maging ok naman si baby sa loob ko. i hope this helps you

Magbasa pa