Hi po. Yes im 19 yrs old nung nanganak ako. Tho sa father side ko puro panlalait ang nalalaman ko tungkol sakin.. Hindi sila kasi yung tipong mapera kaya sila nag nag sisikap ng mabuti para mai ahon ang buhay nila sa hirap.
Yung mga tito tita ko from father side na graduated ng magandang kurso na pinagmamayabang nila but sadly to say hindi sila ganun ka success.
Parents ko hindi graduate ng kolehiyo but they strive harder more than them kasi ng puro sila panlalait dahil nabuntis ng papa ko ang mama ko at the age of 18. Until may kaya na magulang ko.. Yung mga kapatid ng papa ko sa magulang ko sila mismo nag trtrabaho..
May anak nako pero ewan ko ba. Yung mga relatives ko from father side wala silang magawa kundi laitin ako.. Ni dipa ako nakapag kolehiyo naging nanay nako. There are times na pinapahiya ako sa harap ng iba. Tinatawag akong "buntis buntis" since ayaw ko silang patulan ngumingiti nalang ako kahit masakit hindi naman sa nagpapa abuso ako but i know there will be a time na mahihiya rin sila sa mga ginagawa nila. Sabi nga ng mama ko walang nakakahiyang mag buntis ng maaga ang masama yung pinalaglag namin si baby. My parents both accepted me they are even excited more than me na mag kaka apo na sila kasi matatanda narin sila. Tsaka thankful nalang ako na they are open minded not toxic and pinanindigan ako ng boyfriend ko kahit hindi sila yung tipong mayaman.
Btw this second semester pinayagan ako ng mama ko na mag aral since may mag aalaga sa baby ko. Im so happy na halos maiyak pako. Hindi ako nahihiyang may anak ako kasi i know na they are blessings and inspirations . Sorry mahaba po ?