Naiyak ako today umagang umaga. Pano ba naman mismo kapatid ko sinabihan ako na darating na ang malas mo sa buhay which means yung baby ko na dinadala 4 mo. Na ako hindi ko pa sinasabi sa family ko kase i want to establish my soon family bwtween me and the father of the baby. So bale we make decision just the two of us since matanda na rin kami ayokong maging pabugat sa family ko since responsibility namin ito ng papa nya.
So yun na nga hindi lang terms na "karma" "mamalasin" "maabort" "walang ama ang bata" tapos sasabayn pa nya ng tawa grabe talaga sis 20 lang ang kapatid ko may baby na sya naawa nga ako sa kalagayan ng baby kase ang bata mag isip ng kapatid ko tapos parang wala siyang pake palagi inaaway ang papa ng anak nya kaya dito sya sa amin nakatira paminsan minsan. Sinasabihan ko naman siya na pag naumay yan sa kakaputak mo iiwan ka nyan. Hindi siya nakikinig kawawa ang bata. Hindi ko talaga ma take yung mga sinasabi nya sa akin. Since kami ng papa ng magiging anak ko hindi kami mag ka ano ano it just happen but matured enough naman na pag usapan ang mga dapat gawin since hes on his mid age na and so far since i made a background check, wala namang sabit. I feel sjncerity din pag nagkikita kami once a month lang kase understand ko naman trabaho nya. Gusto ko na nga magbukod kami but i understand his situation pero we will make it happen, wag lang muna sa ngayon. So ayun napaluha ako sa sinabi ng immature kong kapatid iniignore ko nalang pero masakit pa din grabe talaga mga taong ganyan no