Hi mga momsh, just want to share my experience.
Oct 22 i went to my OB for my monthly check up. That time magisa lang ako kasi nasa work pa husband ko. Pero susunod sya. As usual im always kabado everytime na monthly check up ko.. Kasi i had miscarriage last year. So eto na si OB ko pinahiga nako para icheck heartbeat nya using fetal doppler. Actually ayoko naeexperience yun kasi may trauma ako dun. Dahil nga last year nung ginanon ako walang makitang heartbeat si baby. At yun nga di nagdevelop si baby at nawalan ng heartbeat.
Past forward. So nung nakahiga nako at magsstart na si OB ko na hanapin heartbeat ni baby grabe na kaba ko sa takot at nilalamig nako.. Ang tagal di makita yung heartbeat so tumutulo na luha ko. So she decided na mag ultrasound na kame. But that time may pasyente na nauna sakin so i have to wait pa. Ang nagawa ko nalang is umiyak at magdasal ng magdasal. And i know hindi kame pababayaan ni God dahil strong ang faith ko. So dumating na husband ko at simabi ko nangyari.. Im lucky to have a good husband.. Halos di nako makalilos that time. Pero he keep on talking to me na relax lang ako at ok si baby. Safe sya at hindi nya tayo iiwan. And always kiss me on my forhead and hug me tight.. So eto na uultrasound nako. Pero umiiyak parin ako. Dasal nalang ako ng dasal. Coz i know in God nothing is impossible. Then pinakita na sakin yung ultrasound and thank God my baby is ok and malikot. Yung takot ko napalitan ng saya.
Kaya mga momsh dasal lang tayo lagi at kausapin si baby. God is with us.. Wag tayo mawawalan ng pagasa...
Shella Marie Acosta-So