....

If you guys read this, I don't need any reactor here na napaka panget ng ugali, nega, at walang magandang sasabihin. Di ko kailangan ng mga taong kulang sa aruga. Skip and wag ka ng papansin na magco comment pa sa baba. I just want burst out my feelings. Ang kapal na kasi ng mukha ng tatay ng anak ko pati ng pamilya niya. After all sacrifice I've done. Tatakbo at tatakas sila sa obligasyon nila, they want the baby alive pero sustento at tulong wala silang maibigay then they want the last name to be in their name. Ngayon, ayaw ng parents ko kasi napakasama na ng ugali ng partner ko. He's living his life to the fullest; buhay binata at pasarap. Siya na may mali at may kasalanan siya tong nagagalit. And making the story rotate to make himself the fckng innocent one. Malala pa, wala ata siyang pangarap? No plans. At di niya pa ata masink in sa utak niya na buntis ako (high risk kondisyon ko) at magkaka anak na siya. He do things na bawal at nakakasama sa buntis. He's making all things worst, thinking back na hindi naman siya ganto before when I met him. He don't have a respect sakin. He don't respect my family. Pinapahiya niya ako infront of other people, especially infront of his family pag may di siya naiintindihan, it become war at sobrang kulang ata sa aruga to nagpapapansin siya sa pamilya niya pag andon kami sa kanila mag aaway. Magwawala siya na parang adik to threaten everyone. Then syempre family niya siya kakampihan kahit di nila alam nangyari o even anak nila may kasalanan. Ako lalabas na mali and palalayasin ako. I'm 7months turning 8 pero nagbigay lang financial for 3months pang gatas at vitamins ko and some of my laboratories. Sobrang palya pa niyan, more on ako na gumagastos. Knowing na siya tong may regular work samin and ako, savings na naipon ko from my work before. And ayon lang yong tulong at gastos na nagawa niya for my whole pregnancy and sa 7yrs+ namin. Even before na kami pa, ako na ang lahat gumastos. Sasamahan niya na lang ako, ayon lang ambag niya. Magrereklamo at mag iinarte pa siya. I don't request or demand anything from him. Time and attention lang hinihingi kong kapalit di niya mabigay. (You can tell me I'm so stupid, martir, marupok or any words you could tell but keep it by yourself.) This month na hospital ako sa kagagawan niya, mas inuuna pa niya ML nun then leave me hanging para puntahan mga katrabaho niya. I keep calling him kasi need ko na ma confine kaso gabi na niya ako puntahan. From 6am to 9pm naka stambay lang ako sa lobby ng hospital kasi di nila ako maconfine agad agad. My parents are out of town kaya din sila makapunta. But they try their best to come kasi walang nag aasikaso sakin doon. Gabi na sila nakarating, Expecting na dapat yong tatay ng bata dapat mag aasikaso sakin kasi responsibility niya yon. Pero mas inuuna niya mga katrabaho niya and never visit me at the hospital for a week I stayed there. Hindi niya ako kinamusta kung buhay pa kami ng anak niya, walang paramdam na kahit ano. I tried to contact him pero hindi niya sinasagot ni isang tawag. Kahit silipin niya lang ako sa hospital o sumaglit siya he never did. E malapit lang naman yong work niya sa hospital kung saan ako na confine. Di niya nagawa pero makasama at unahin niya mga katrabaho niya nagagawa niya. Thinking, he might enjoying his life now. After that case, my parents plans na wag na wag ng hihingi ng kahit ano from the boy side. The last name will be my dad's last name kasi wala naman daw silang karapatan. **Actually pumunta yong guy before ako dalhin sa room saan ako mag istay for a week but he did a bad impression infront of my family and to whole people in the hospital. Nagkalat siya ng napaka panget niyang attitude. There's an head ob doctor ask him ask something. Na dapat sasagutin niya in polite and ask for pity and help. yabang, attitude, ego and pride and pinairal niya. Where all ppl out there shock even me. And now nagagalit whole family niya sakin dahil hindi isusunod sa kanila yong apelyedo. And the thing happened at the hospital, sakin nila sinisisi. Na kasalanan ko bakit ako nabuntis. And now, Pinatitigilan nila anak nila sa kahit anong koneksyon, pagsustento, etc? Like anong sustento? E ipon sa panganganak at gamit ng baby wala pa silang na Ibibigay. And pinalalayo at itinatago nila yong anak nila now. Like wth! ---- Ngayon sobrang gulo at nai stress na ako. Ayoko naman iasa sa parents ko yong kagagahan ko. Ayokong humihingi ng tulong coz I'm so independent. Nasanay akong ako lang. And Ayoko din namang magka utang na loob sa iba kasi iba na mindset ng mga tao ngayon. Iba ang ugali at napakakitid ng pag iisip. Kaso natitirang saving ko sobrang kulang na sa panganganak ko. And yong mga gamit kahit magpakonti konti ako di ko na talaga kaya. Sobrang hirap, sakit at ang bigat na sa pakiramdam. Like I want to end this up. Feeling alone like no one is there to save you and help you genuinely. PS: I'M Suffering too much, stress and depression since I was a child where I really hurt myself so bad when things went too dark. Now, I still can control but I can't tell until when.