SAMA NG LOOB

hi everyone share ko lang since wala akong ma sabihan.. sa Ngayon nakatira ako sa hubby ko bali 3 kmi sa bahay.. kasama ang byenan ko.. nakakainis lang kasi twing magkakaroon ng problem sa bahay ung kuya ng hubby ko sakin binabagsak ung galit nya hindi sa hubby ko.. which is di nman ako nangengealam sa kung anong meron sila.. then sakin sya nakakapagsalita ng masasakit hindi nya kayang magsalita ng ganun sa hubby ko.. kahit ung mga pamangkin nya ganun din.. lagi ako ung nasisilip.. tahimik akong tao masayahin.. lagi kong pinapasaya ung nanay nila.. alam ko nakikitira ako.. ung mga bagay na hindi ko na gagawa sa bahay nmin ginagawa ko dito.. nauutos utusan nila ako kung saan.. mga pamangkin nga nya ndi tita ang tawag sakin kundi pangalan ko lang.. pero OK lang wala nman akong magagawa.. sabi ko nga sa hubby ko di ko kailangan isiksik sarili ko dito.. anytime pwede nman akong umuwi.. kung ayaw nila sakin OK lang ndi sila ung pakikisamahan ko.. pero ang hirap lang na makarinig ng di magagandang salita.. wala pa kaming anak.. which is yun ang hinihingi ng nanay ni hubby.. ikakasal pa lang kmi this year.. di ko pa ma bigyan ng anak hubby ko kasi na diagnose ako ng pcos. TTC kami at pabalik balik na din ako sa ob ko.. minsan parang may mga nililihim sakin ung hubby ko.. ewan ko di ko alam kung tama pa ba ung feelings na ganito.. kaya minsan umiyak na lang ako mag isa sa kwarto nmin.. di ko pinapakita sa kanya.. pero minsan sumasabog din ako nasa sabi ko lahat.. pero nonsense wala nman nangyayari.. feeling ko nagiisa lang ako.. ANO ba dpat kung gawin?.. sorry na share ko lang mga mamshies..