PPD?
Ang hirap kapag young mom ka at may gusto kang gawin na ginagawa mo naman talaga dati. Hindi mo na magawa at all. Hindi ka na makapag-art, makapagluto o makapag-ayos ng sarili. No regrets naman syempre kay baby kasi blessing siya, pinakang mahalagang blessing. Ang hirap lang na andon yung pakiramdam na wala kang katuwang. Hindi ka nagkakaroon ng "me time" o oras para sa sarili mo pero yung asawa mo, meron. Nakakapaglaro pa siya ng online games kahit nagsabi ka na na may gagawin ka sana bukod sa pag-aalaga sa anak niyo. Ang hirap. Nakakalungkot lalo kapag wala ka ring masabihang kaibigan. Hindi ko alam ang gagawin ko. Gusto ko na lang umuwi sa mga magulang ko kaysa ganitong parang wala akong asawa. Nagkakaroon pa ba kayo ng oras para sa sarili niyo mga momshies? Paano? Huhu.