me.. minumura din kmi Ng father nmin in public pag nagagalit. pati mom ko.. mas natakot ako nung 4-5yrs old ako naalala ko pinalakol Niya pintuan Ng kapit bahay nmin Kasi lumayas kmi sa bahay dahil susunugin daw Niya. tpos sumisigaw nag wawala siya sa kalsada tinatawag kami. pag d daw kmi lumabas manggugulo daw siya. sa sobrang takot ko nanginginig Ng kusa buong katawan ko pati panga ko. π d ko makalimtan Kasi sobrang takot na takot kmi nila mama n nag tatago nun sa katapat nmin n bahay. tinulungan kmi.. kinaumagahan pinunthan kmi sa bahay para kausapin Ng baranggay dahil dun sa incident Ng pag wawala Niya. kahit honor student ako nung elem never siya natuwa skin. Ang tanggap lng Niya is top 1. dahil matalino siya (UP scholar at nag dodoctor Nung mabuntis Niya si mama kaya napilitan siya buhayin kmi at mahinto sa pag aaral.. consistent valedictorian since elem. at hs sa ateneo. , judge na babaero Ang Lolo nmin) hanggang top 3 lng ako over all sa grumaduate nung elem ako. Kya ayaw Niya umakyat sa stage Kasi d nmn daw ako top 1π.. na overcome ko Ang takot ko nung makatapos n ko. nagalit ako sa knya dahil sinasaktan Niya si mama at Natuto n ko lumaban.. Alam ko kasi kaya ko n tumayo sa sarili ko and alagaan mother ko. . pero Mali pala Yun. Nung nakilala ko si Lord dun ko lng napagtanto na sa knya k lng gagaling. kahit bato ako umasta sa bahay at akala nila ok n ko.. Hindi p pla ko ok deep inside. . πsi Lord lng nag heal sakin and lahat Nung hinanakit ko binigay ko n sa knya.. ayoko n rin mabuhay Ng may takot Ska laging pakiramdam wlang kwenta. may times pa rin n my inferiority complex ako lalo n pag superiors nakakausp ko.. pero lagi ko nireremind sarili ko na I'm a work in progress. na Mahal ako ni Lord. and I can do Great things Kasi nasakin si Lord at d ako nabubuhay para sa ibang Tao or para sa sarili ko ,. lahat Ng ginagawa ko is para I glorify si Lord even in smallest things.. π dun n nawala Yung insecurities ko and mas nkita ko ung halaga ko..
Pasensya na po sa tanong ko, pero na try niyo na po ba magpacheck up? Like psychologically? Kasi nakakatakot po kasi yung ganyan na lumaki ka sa abuse, sa pagkakaintindi ko parang nasasanay ka na lang na ina-abuso ng mga tao sa paligid mo to the point na hindi mo nakikita yung worth mo at kahit wala kang ginagawa feeling mo ikaw parin ang may kasalanan. Or kung may mga pagkakamali ka man, dapat pinang huhugutan mo yun ng life lesson na magagamit mo ngayon, at hindi mo dapat iniisip na kung ano man ang magiging pag kukulang mo ngayon or mangyayari sayo as a mom, ay parusa yun sa mga nagawa mo nuon. Natatakot din ako para sayo kasi baka kapag pinagbuhatan ka ng kamay at iniwan ka or kung ano man ang gawin ng LIP mo sayo, ay baka tanggapin mo na lang, and see it as ikaw ang may kasalanan kaya ginanon ka. Hindi pwede yun, dapat humanap ka ng support group kung hindi mo makuha sa parents mo sa siblings or friends mo sana. Yung mga kakaintindi sayo. May tinatawag din na constructive criticism, mga pamumuna na makakatulong sa growth natin bilang tao, kung yung nga sinasabi ng tao sayo ay mapagkukunan mo ng gabay at makakatulong sayo - pakinggan mo, pero kung hindi, iwanan mo at wag mong intindihin. Hindi porket may pagkukulang tayo bilang anak, kapatid, asawa or ina eh ibig sabihin masama na tayong babae. Hindi, ibig sabihin lang nun tao tayo, at walang perfect na tao. Pagsikapan lang natin gawin yung dapat at tama at the rest ipagkatiwala sa Panginoon. Pakatatag po kayo, at mag tiwala sa kakayahan ng Panginoon at sa sarili ring kakayahan na magiging mabuting anak, kapatid, asawa, ina or tao ka in general.
same, kaya pag may naririnig ako lumalakas ang boses ng ibang tao or nagsisigawan na kapitbahay, bilis takbo ng puso ko, Natataranta ako. Ganyan na ganyan ginawa ng stepmom ko sakin noon. Kaya at the age if 16 nong alam kong pwede na ko magtrabaho lumayas kami ng kapatid ko na 12yrs old. kahit walang kasiguradohan. Nilalagay kami dati sa sako saka pinagpapalo kahit di mo alam anong kasalanan mo. Talagang di lang kami gusto ng stepmom namin noon. pag wala ang tatay ko, since sundalo sya, di nya alam na sinasaktan kami. pag sinusumbong namin sa kanya, di sya naniniwala. ilang beses kami nag attempt magpakamatay ng kapatid ko.
Hala grabe! πHugsss for u sis! I know traumatized ka that's why until now it haunts u kaya ganyan yung response mo sa mga ingay and all but don't overthink and never think na di mo mapi-play yung role mo as a mom just because of your past kasi tayo ang in control sa mga bagay na pwedeng mangyari aside from God. And please sis don't let anyone ever hurt you again, they don't have the right to do that. Remain strong!
Same here... Pero I am so blessed to have a husband who is so understanding... I talked to him about everything na naexperienced ko... Luckily he accepted me and loved me... So with that nachange ako... Nawala na yung takot ko dahil alam ko may tao na magtatanggol na sa akin... You can share it to your husband... Para maibsan naman yung nararamdaman mo...
Kaya mo yan mommy pra sa baby mo pray ka lang po na I guide ka ni GOD AT Mwala na lahat ng takot mo ππππ
same pero natutuna akoπ
same tau mommyπͺπͺ
π’π’π’
Millennial Ina