Privacy PolicyCommunity GuidelinesSitemap HTML
Download our free app
Hoping for a child
ยุติการตั้งครรภ์
สวีสดีค่ะแม่ๆ เราจะมาแชร์ประสบการณ์ เมื่อวานตอนเย็นๆ เรามีเลือดออกจากช่องคลอดเป็นสีดำ และมีอาการหน่วงท้อง วันนี้เราจึงตัดสินใจไปรพ. หลังจากที่เกิดท้องลม เราไปถึงเวลาประมาณ10โมงนิดๆ ก็ไปติดต่อใช้สิทธิประกันสังคม มีบัตรประชาชน เซ็นสำเนาถูกต้อง แล้วแจ้งว่า มาขูดมดลูกค่ะ รอคิวสักพัก พยาบาลก็เรียก ชั่งน้ำหนัก วัดความดัน สอบถามฮาการ มีเวียนหัวไหม เลือดออกรึป่าว จากนั้นจึงให้ไปนั่งรอหมอหน้าห้องตรวจ คุณหมอ ให้เปลี่ยนผ้าถุงเพื่อขอซาวนด์ซ้ำ ปรากฎว่า เจอแต่ถุงการตั้งครรภ์ จึงคุยถึงที่มาที่ไป ว่ามันเกิดจากภาวะไม่สมบูรณ์ จึงทำให้หยุดการเจริญเติบโตไป วิธีที่แนะนำ คือ การใช้เครื่องสูญญากาศดูดออก เพราะการขูดจะมีผลกับเนื้อเยื่อในมดลูก คุณหมอบอก ดูดออกแล้ว พักการตั้งครรภ์ไปก่อนนะครับ 3-6เดือน จากนั้นหมอจะให้ยาฆ่าเชื้อ และยาแก้ปวด หลังจากนั้นค่อยกลับมาตรวจอีกสองอาทิตย์ ได้สอบถามว่า เจ็บไหมค่ะ ไม่ครับเพราะจะให้คนไข้ดมยาสลบ หลังจากนั้นพอฟื้นก็ดูอาการสองชั่วโมง ไม่ต้องนอนรพ.กลับบ้านได้เลย แต่มีญาติมารับใช่ไหมครับ จากนั้นเราก็ออกไปรอข้างนอก เพื่อเซนเอกสาร การรับการรักษา มีค่าใช้จ่ายส่วนต่างอุปกรณ์ อยู่ที่หลักพัน ให้ชำระก่อน แล้วมีใบรับรองแพทย์ให้ แต่ไม่สามารถนำไปเบิกได้ จากนั้นก็เรัยกญาติมาเซ็นต์ พยาบาลให้ชุดไปเปลี่ยน เรียกเข้าห้อง เพื่อเจาะเลือด ใส่สายน้ำเกลือ ตรวจโควิด ด้วยการเอาก้านสำลีล้วงเอาไปในปาก และรูจมูก จากนั้นให้ไปเอ็กซเรย์ปอด นั่งรอสักพัก ก็พาไปแผนกห้องคลอด เข้าไปที่ห้องผ่าตัด พอไปถึงก็ให้ขึ้นนอนเตียง ใส่แมส ใส่หมวกคลุมผม แล้วเคลื่อนรถเข้าไปด้านใน ห้องที่มีไฟดวงใหญ่ๆ ข้างในมีทีมหมอรออยู่ คนหนึ่งมาวัดชีพจรที่ปลายนิ้ว วัดความดัน จัดแขนให้กางออก วางบนแท่น ให้ยกขาวางบนแท่น กางออก เขาเตรียมอุปกรณ์กันสักพัก หมอก็มาถึง เริ่มให้ใส่สายออกซิเจน หมอบอก ไม่ต้องเกร็งนะครับ เดียวจะทำความสะอาดก่อน เขาบอก จะให้ยานอนหลับแล้ว ปวดๆตรงแขนหน่อยนะคะ สักพักเราก็หมดสติไปเลย ฟื้นอีกทีในห้องพักฟื้น หลังจากทำการ15นาที ไวมาก แต่เขาให้นอนพักก่อน พอผ่านไปสักชม. จึงให้ลองนั่ง ถามว่ามีอาการเวียนหัวรึป่าว เอาสายน้ำเกลือออก แล้วบอกให้ไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำ นาทีที่ลุกขึ้น เลือดไหลลงมาจากขา เป็นเส้น ลงพื้น จนต้องใช้ผ้าห่ม คลุมข้างล่างไว้ ไม่ให้เปื้อน พอไปเปลี่ยนผ้า ออกมานั่งรอ หมอก็บอก นี่ใบนัดนะคะ จะต้องกลับมา ช่วงนี้จะมีเลือดออกคล้ายประจำเดือน สองสามวันก็จะหายไป จากนั้นก็ไปรับยา กลับบ้านมานอน ส่วนอาการคือรู้สึกง่วงมากๆ เหมือนคนไม่มีแรง แต่ไม่มีอาการเจ็บ ครั้งหนึ่งของลูกผู้หญิงท่บทบาทความเป็นแม่สิ้นสุดลง เราเลยอยากจะแชร์ประสบการณ์ ว่าถ้าเกิดท้องลม ต้องทำแบบไหน ขอเป็นกำลังใจให้แม่ๆทุกท่านจ้า
สอบถามคุณแม่ที่ท้องลมค่ะ
คุณหมอแนะนำการรักษา ว่าให้กินยา รึขูดมดลูก แต่วันนี้เรามีเลือดออกมาเอง เป็นสีดำ มีอาการหน่วงท้อง ใครเคยเปนแบบนี้มั่งค่ะ แล้วไปหาหมอเลยไหม รึรอจนเลือดออกเยอะ แล้วขูดมดลูก ฉีดยาไหม ต้องนอนรพ.ไหมค่ะ ขอบคุณค่า แอบกลัว
ความเสียใจครั้งที่สอง
หลังจากที่เสียลูกคนแรกไปเมื่อต้นปี ด้วยอายุ4เดือน ตอนนี้เราต้องผิดหวัง เมื่อไปรพ.ซาวนด์ครั้งที่สอง 12วีค ไม่พบตัวเด็ก ทั้งหน้าท้องและช่องคลอด หมอให้เวลาทำใจหนึ่งอาทิตย์ เราสะเทิอนใจมาก ร้องไห้ เพราะเราหวังว่าลูกจะมาเกิด แต่ฝันสลาย เราท้องลม ตลอดเวลาที่ผ่านมา ก็ดูแลเป็นอย่างดี เพราะหวังว่าลูกคนนี้จะได้อยู่กับเราไปนานๆ คุณหมอบอกว่า ให้ไปคุยกับนักจิตวิทยา เพื่อจะทำใหเราคลายความเครียด ไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้ รึโชคชะตาไม่ได้อยากให้เราเป็นแม่คน เราขอทำใจ ก่อนที่จะไปรพ.เพื่่อยุติการตั้งครรภ์
จำเป็นต้องเปนคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว
สวัสดีค่ะแม่ๆ เรามีปัญหาครอบครัว คือสามี เคยมีครอบครัวมาก่อน แล้วมีลูกติด ตอนนี้เอาลูกเข้ามาอยู่ที่บ้าน แล้วเด็กมีนิสัยก้าวร้าว เราก็ไม่เคยยุ่งรึก้าวกาย เพราะไม่ใช่แม่ของเขา ขนาดพ่อเขายังอบรมไม่ค่อยจะได้ แต่ที่แย่กว่านั้น เวลามีอะไรเกิดขึ้น ลูกเอาไปฟ้องแม่ แล้วแม่คือไม่รู้เรื่อง มาถึงมาด่าเรา เราก็ไม่โต้ตอบ อยากพูดอะไรพูดไป เรารู้สึกไม่สบายใจมากๆ ส่วนสามี ไม่เคยปกป้องเราเลย ให้เมียมาด่าเรา เข้าข้างกันเอง เพื่อตัดปัญหาที่ตามมา เราขอเปนคนเดินออกมา ถ้าต้องมีครอบครัวที่วุ่นวายแบบนี้ เราขอเลือกชีวิตให้ลูกเอง บางที การที่สสมัครครอบครัวเก่ามากกว่าปัจจุบัน เราก็ได้คำตอบแล้ว ว่าเราต้องออกมา ก่อนที่เราจะแย่ไปกว่านี้ สงสารลูกนะ แต่เคยเลือกอยู่กับสามี ตอนท้องแรก ก็ไม่ได้มีอะไรดีขึ้น
สวัสดีค่ะ เป็นครั้งที่สองที่กลับมาเล่นแอพนี้
ตอนนี้เรากำลังตั้งครรภ์ลูกคนที่สอง ไปตรวจมา เจอแต่ถุงตั้งครรภ์กับไข่แดง กังวลว่าจะท้องลมค่ะ แต่หมอก็ให้ยามากิน แล้วนัดซาวน์อีกที ปลายเดือนหน้า อยากเห็นลูกไหมแล้วค่ะ แม่ๆ ซาวนด์เจอน้องตอนกี่วีคค่ะ
นอนไม่หลับ
ตอนนี้ลูกใกล้จะสามเดือนแล้ว เขามีพัฒนาการที่ดีขึ้น เปนเด็กที่เริ่มพูด ยิ้ม สบตาแล้ว แต่ตอนนี้เรากำลังเจอปัญหา หลังจากที่ใช้วันลาครบกำหนอ เราก็ต้องกลับไปทำงาน ซึ่งตอนแรกเราตกลงกับแฟนว่าจะเลี้ยงกันเอง แต่พ่อแม่ไม่ยอม บอกจะเลี้ยงให้ พอถึงวันนี้การที่แม่เลี้ยงลูกเรากลายเปนว่า เราต้องมารับผิดชอบแทนทุกอย่าง เพราะอ้างว่าเลี้ยงหลานให้ ทั้งที่เราไม่ได้ขอ สุดท้ายคือการทวงบุญคุณ เราเลยตัดสินใจว่าจะออกมาอยู่กัยแฟน จะได้จบปัญหา ไม่งั้นแม่ก็จะทวงบุญคุณ แล้วอาละวาดด่าเรา หาว่าอกตัญญู ปกติเราเปนคนรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในบ้านหมด พอเรามีคนอบครัว เราก็ขอให้ที่บ้านช่วยเราหน่อย แต่แม่ไม่พอใจ เราจะต้องทำให้แม่ทุกอย่าง โดยที่ไม่ต้องสนใจครอบครัวตัวเอง แม่จะเอาตามใจ ไม่ให้เราไปอยู่บ้านแฟน พอครั้งนี้เราพูด กลายเปนเรื่องใหญ่ ที่ว่าเราเลือกผัว คนเราทุกคนอย้างมีครอบครัวเป็นของตัวเอง แม่ไม่มีเหตุผล พูดง่ายๆว่า เลิกเลย ไม่เคยแครความรู้สึกเรา ว่าจะรู้สึกแบบไหน เพียงแค่เราไม่ยอมอีกต่อไปแล้ว พ่อแม่ก็ส่วนพ่อแม่ เราดูแลเขา แต่ลูกเราก็รัก ต้องดูแลเขาให้ดี ไม่ใช่ว่าแม่จะเอาแบบนี้ เรายอม จนครอบครัวแยกกันอยู่ การที่เราตัดสินใจออกไปอยู่กันเองคงจะสบายใจขึ้นเยอะ
ของขึ้น
ตอนนี้เรามีปัญหากับแฟนทะเลาะกันถึงขั้นจะเลิก แล้วแฟนพูดขึ้นมาว่าจะเอาลูกไปเลี้ยงเอง แต่เราไม่ยอมแน่นอน เพราะลำพังเขาก็หาเลี้ยงตัวเองไม่พอ พึ่งพาเราตลอด เลยโทรไปปรึกษาพี่สาวเขา เผื่อจะช่วยได้บ้าง แต่คำตอบที่ได้ทำจุก พูดแค่ว่าไม่อยากยุ่ง ให้คิดเอาว่าจะเลือกเลี้ยงเองรึให้แฟนเลี้ยง แต่มันคงไม่มีเงินส่งเสียหรอกนะ พูดง่ายๆ คือไม่ได้มาเป็นแม่คน แล้วลูกพึ่งจะได้เดือน มาปัดความรับผิดชอบ แล้วไม่รู้ไม่ชี้ เห็นแก่ตัวไปรึป่าว เรานิสงสารลูก ร้องไห้บ่อยมาก เครัยดจนอยากจะตาย แต่ต้องสู้เพื้อลูก
พรุ่งนี้หมอนัด
ตอนนี้เราท้องได้38w 4วันแล้ว พรุ่งนี้หมอนัดตรวจถายใน และถ้าปากมดลูกเปิดก็คลอดได้เลย ตอนนี้เราอยู่บ้านกับสามีสองคน ถามว่ามีกังวลใจไหม เราพยายามทำใจให้สบายๆ แต่วันนี้ที่บ้านโทรมาบอกว่า คลอดเสร็จจะให้เรากลับไปอยู่บ้าน เพราะจะต้องอยู่เดือน แต่ที่เราคุยกับสามีคือจะให้แม่มาช่วยเลี้ยง เพราะตอนนี้แกก่ยังทำงานอยู่ กะจะเลี้ยงกันเอง แต่แล้วปัญหาก็เกิดจึ้น พ่อแม่ต้องการบังคับ แล้วแฟนเราก็พูดเชิงน้อยใจว่า การที่เรามาอยู่บ้านเขา พอคลอดบุปแต่พ่อแม่จะให้ย้ายไปอยู่บ้าน เพราะคิดว่าเขาดูแลเราไม่ได้รึ เราก็เข้าใจนะ โคตรอึดอัด ที่บ้านเราเบี้ยงหมา เราก็คิดว่ามันไม่น่าจะสะดวก แต่เหตุผลของพ่อแม่คือห่วง จะให้อยู่บ้าน ไม่ให้ทำไรเลย จะทำให้หมดทุกอย่าง เราก็คิด เฮ้อ มันใช่หรอ คนพึ่งคลอดก็อาจจะต้อวดูแลตัวเอง แต่เราไม่ใช่คนพิการ เราก็อายุจะสามสิบ เราคิดว่า เราสามารถดูแลตัวเองได้ แต่พ่แม่ก็ยกเอาคนนั่นคนนี่มาอ้าง เราละเหนื่อยใจ พอเราพูดก็หาว่าเราไม่เชื่อ เพราะเขาเป็นคนหัวโบราณมากๆ นี่ก็ใกล้จะคลอด สั่งห้ามเตรียมของ แต่เราก็เตรียมไว้บางส่วน เพราะเกิดบุปปับมาจะได้ไม่เหนื่อย เขาพูดง่าย เดียวค่อยเตรียม แต่พอถึงสถานการณ์จริง มันจะวุ่นวาย แถมเขาก่แก่กันแล้ว ไม่คล่อง จะมาหาตอนนั้นยิ่งจะลำบาก
เอาไงดี
เรามีปัญหาทะเลาะกับแฟน แล้วเก็บผ้ามาอยู่บ้านกับพ่แม่ มันก็สบายใจดี ส่วนแฟนเราก็เงียบไปสามสี่วัน เราก็ไม่ได้ติดต่อไป แต่วันนี้เขาโทรมาว่าจะมารับไปอยู่ด้วยกัน แต่แม่ไม่อยากให้ไปอยู่ ลึกๆเราก็อยากอยู่แบบครอบครัว ตอนนี้ตัดสินใจอยู่ว่าควรทำไง
เหนื่อยจัง
พรุ่งนี้ก็จะแปดเดือนแล้วค่ะ อีกนิดเดียวก็จะได้เห็นหน้าลูก ตลอดเวลาที่ตั้งท้องเรามีเรื่องให้เครียด แถมสุขภาพก็ไม่ดี เปนเบาหวานตอนท้องค่ะ ตอนนี้รู้สึกหายใจหอบ อ่อนเพลีย เรามีเรื่องทุกขใจ และต้องผ่านมันไปให้ได้ บางทีก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อไป แต่คิดถึงลูก ตอนนี้เรากำลังจะเปนแม่เลี้ยงเดี่ยว สาเหตุมาจาก เราท้องแบบไม่พร้อม ทางแฟนเขาก็ไม่ได้เต็มใจและอยากให้เอาออก แต่เราเลือกที่จะเก็บลูกเราไว้ ช่วงเวลาที่ผ่านมาจึงมีแต่ความวุ่นวาย ทั้งการแต่งงานกระทันหัน เหตุการณนี้ทำให้พ่อแม่เราเสียใจมาก เรื่องราวมันไม่จบง่ายๆ เพราะเราต้องเปนฝ่ายไปอยู่บ้านแฟน แต่เขาไม่ได้ดูแลเอาใจใส่ เราก็ทนเพราะไม่อยากให้ที่บ้านไม่สบายใจ เขาอายุเยอะกว่าเรา 12ปี แต่เขาไม่รู้จักขยันทำงาน วันๆเอาแต่เล่นเกม ไม่เคยถามรึห่วงใยเรา แถมยังขอเงินเราใช้ เราคิดตลอด สงสารลูกจัง ที่ต้องมีพ่อแบบนี้ เขายังไม่เคารพพ่อแม่เราเลย แล้วเปนคนที่หยาบคายสุดๆ เราก็คิดว่าเขาน่าจะปรับตัว แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย เราให้เขาทุกอย่าง แต่เขาไม่มีน้ำใจให้เราบ้าง รักแต่ตัวเอง ตอนนี้เราเก็บเสื้อผ้ามาอยู่กับพ่อแม่ ทั้งสองรักและดูแลเราดีมาก ส่วนแฟนเราไม่พูดอะไรสักอย่าง แล้วเหตุการณนี้ก็เกิดมาเปนรอบที่สามแล้ว เขาจะนิ่ง เราก็บอกถ้ายังไงช่วยส่งเสียค่าเลี้ยงลูก เขาก็ไม่ทำอะไร เราก็คงไม่หวังอะไรแล้ว ตอนนี้ต้องพยายามเข้มแข็งและผ่านไปให้ได้ ไม่เคยคิดว่าจะเจอคนแบบนี้ แต่ทำให้รู้ว่าพ่ออม่รักเรามากแค่ไหน