ไม่กลัวการเลี้ยงเดี่ยว

ไม่ได้อยู่​เพื่อให้ใครซ้ำเติม​ ไม่ได้​อยู่​เพื่อ​ต้องรอใครกลับมา​ แต่ที่ยังอยู่เพราะว่าเจ้าตัวน้อยต่างหาก​ที่เป็​น​คำขอจากผู้ใหญ่​หลายๆคน เดี๋ยว​อีกไม่นานเราจะได้เจอกันแล้วนะ​ อดทนรออีกหน่อย​ ไม่มีอะไรที่จะทำร้ายเราได้​ เพราะเราไม่ได้คิดทำร้ายใครก่อน​ หนู​ลืมตาดูโลกเมื่อไหร่​ แม่จะพาหนูไปอยู่ที่มีความสุข​และสุขสบายที่สุด​ ทิ้งความทุกข์​ความทรมานไปให้หมด​ เพราะเริ่มต้น​ใหม่​มีแค่เราเท่านั้น​ ทำใจได้มั้ย? ทำไมถึงจะไม่ได้​ คนอื่นเค้ายังผ่านมันมาได้เลยบางคนอาจเลวร้ายกว่าเราด้วยซ้ำ​ เค้ายังผ่านมันได้​ ชีวิต​เราเคยผ่านความลำบากและความเลวร้ายทั้งขึ้นโรงขึ้นศาล​มามากกว่า​นี้แล้วยังผ่านมันมาได้​ เราจะคิดย่อท้อทำไมกับเรื่องแค่นี้​ สู้ต่อไปสิจ้ะ​ รอไรใครจะยังไงช่างหัวมัน​ แล้วแต่จะมอง???