การเลี้ยงลูก🥲

โพสต์นี้ขอระบายนะคะ เรารู้สึกแย่จังเลยค่ะที่เป็นคนไม่ได้เรื่อง เราแต่งงานแล้วก็ย้ายมาอยู่บ้านสามีค่ะ พ่อปู่กับแม่ย่าเราท่านไม่ค่อยลงรอยกัน เราก็พอรู้มาบ้างจากที่สามีเล่าแต่ก็ไม่คิดว่าจะหนักขนาดทะเลาะกันทำลายข้าวของ เราวางแผนกับสามีว่าจะเก็บเงินไว้ค่าคลอดและค่าของใช้ต่างๆของลูกแต่พอท่านทะเลาะกันเงินส่วนนั้นก็ทะยอยเอามาสร้างบ้าน ใช่ค่ะพวกท่านหย่ากันแม่เป็นคนขอออกมาเอง บ้านเลยต้องรีบสร้างเพื่อที่จะได้มาอยู่ตอนนั้นเราท้องได้7เดือนยอมรับว่าเครียด จนคลอดแต่ทุกอย่างก็ผ่านมาได้อย่างทุลักทุเล โชคดีที่ค่าคลอดไม่แพง เราเตรียมชื่อลูกมาแล้ว พร้อมจะแจ้งเกิด แต่ป้าเขาไม่ชอบ (พี่สาวสามี) มันเป็นอะไรที่วุ่นวายมาก ลูกเราตัวเหลือง น้ำนมเราไม่ค่อยมีเราก็เครียดล่ะต้องมาเจออะไรที่มันจุกจิก ลูกเราๆก็อยากตั้งชื่อให้เอง แต่เราก็กลัวเขาจะไม่รักหลาน จะอคติกับเรา เราเลยยอมอย่างน้อยก็ขอให้เขาเอ็นดูลูกเรา พอออกจากโรงบาลเราขอมาอยู่บ้านตัวเองก่อน เพราะสิ่งแวดล้อมเอื้ออำนวย แต่พอลูกได้1เดือนเราก็ต้องกลับมาอยู่กับสามีและก็แม่ย่า ซึ่งเป็นบ้านของน้องชายแม่ย่า เพราะบ้านที่จะอยู่ยังสร้างไม่เสร็จ มันค่อนข้างอึดอัดและไม่เป็นส่วนตัว อีกอย่างญาติพี่น้องเยอะและชอบสังสรรค์กัน เราที่มีลูกน้อยเวลานอนก็ยังไม่มียังต้องมาคอยต้อนรับญาติๆ และสิ่งที่ตามมาคือวิธีการเลี้ยงลูก เลี้ยงยังไงก็ขัดใจเขา ซึ่งทั้งที่เป็นลูกเรา อึดอัดมากค่ะ สามีก็ไม่มีเวลาให้ทำงานทั้งวัน พอจะคุยกันตอนเย็นก็ไม่ได้เพราะไม่มีห้องส่วนตัว มันเหนื่อยทั้งกายทั้งใจ เครียดจนน้ำนมหด มันรู้สึกแย่ที่ทำหน้าที่แม่ได้ไม่ดีพอ