แม่ๆที่คลอดเอง ช่วยเล่าเรื่องตอนคลอดให้เราฟังหน่อยนะคะ อยากคลอดเองแต่กลัวมาก อยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ปวดแบบไหน เอาแบบบรรยายให้เห็นภาพยิ่งดีเลยอยากฟังมากๆ ขอบคุณค่ะ

07​ เม.ย.​ 62​ คลอดธรรมชาติค่ะ​ บ้านนี้คลอดตอน​ 39​ w​ พอดีวันนั้นนอนรู้สึกตัวตอนตี​ 5​ ปวดแปลกๆ​ปวดเรื่อยๆเป็นๆหายๆแต่ไม่ถี่คิดว่าปวดท้องธรรมดาไม่มีอะไร​เพราะไม่มีน้ำเดินด้วย นอนต่อกึ่งหลับกึ่งตื่นแบบทรมารตื่นมาอีกทีตอน 9​ โมงเช้า​ ลุกไปอาบน้ำ​เห็นมูกเลือดออกเลยไปหาหมอนั่งรถเมล์ไปกับแฟน​สองคนวันนั้นรถเสียเอาไปซ่อมพอดีเลยไม่มีรถใช้​ แต่ตอนไปก็ยังปวดอยู่นะค่ะ​ปวดเบาๆชิลๆ​ ไปถึงเขาก็ซักประวัติเข้าห้องตรวจ​ เช็คปากมดลูก​ ให้นอนพักดูอาการสักพัก​ แต่หมอไม่ได้บอกเลยว่าปากมดลูกเปิดกี่เซน แต่บอกแค่ว่าถ้าถึง​ 5​ โมงเย็น​ ยังไม่เปิดเพิ่มก็กลับบ้านได้​ พอถึงเที่ยงก็ให้ออกมากินข้าวแล้วกลับเข้าไปนอนใหม่​ พอประมาณบ่าย​ 3 หมอเดินมาเช็คปากมดลูกอีก​ บอกว่าปากมดลูกเปิดเพิ่มน​ะ​ สรุปค้างโรงพยาบาลนะรอคลอดคืนนี้เลย​ พยาบาลก็ไปบอกแฟนให้กลับเลยเพราะเรานอนรอคลอดคืนนี้​ ( ที่ให้กลับเพราะโรงพยาบาลที่ทำคลอดปิดการให้ญาติเยี่ยม​ 2​ ทุ่ม​)​ แล้วก็ให้ไปนอนซักประวัติอีกครั้งขณะซักประวัติก็ตรวจความดันตรวจเสียงหัวใจของตัวเจ้าเล็ก​โกนขนสวนก้น​ แล้วก็ให้ไปอาบน้ำทำธุระให้เสร็จ​ ท้องก็เริ่มรู้สึกปวดมากขึ้นเรื่อย​ๆ​ พออาบน้ำเสร็จ​ พยาบาลก็เรียกให้เก็บของแล้วเดินตามไปยังห้องรอคลอด​ ก็ให้นอนรอแล้วมีพยาบาลมาใส่สายน้ำเกลือกับยาเร่งคลอดให้​ แล้วก็นอนฟังเสียงคนอื่นคลอดหลายห้องเสียงพยาบาลเชียร์เบ่งของพยาบาลเสียงแม่ที่ร้องด้วยความเจ็บปวดเสียงเครื่องมือแพทย์เสียงเด็กร้องคนแล้วคนเล่า​ในใจไม่ไม่มีความกลัวเลยตื่นเต้นดีใจไปหมด​ ( อีกไปกี่ชั่วโมงก็จะได้เจอกันแล้วคนแปลกหน้าที่รักที่สุด)​ ท้องก็เริ่มเจ็บและปวดมากขึ้นเรื่อยๆ​ แล้วก็มีนักศึกษาแพทย์มาซักถามเลเวลความเจ็บปวดสอนวิธีหายใจยังไงให้ช่วยลดความปวด​ได้ บลาๆๆ​ นี้ก็นอนปวดเรื่อยๆเสียงร้องเริ่มออกมาเองเริ่มดิ้นมากขึ้น​เริ่มมีน้ำตาไหลพราก​ด้วยความเจ็บปวดทุกอย่างมันเกิดขึ้นเองแต่มีนักศึกษาแพทย์ยื่นให้กำลังใจอยู่ข้างๆ​ ขนาดที่รอคลอดห้องอื่นก็คลอดกันไปเรื่อยๆ พอสัก​ 2​ ทุ่ม​ มีคุณหมอมาตรวจปากมดลูกบอกตอนนี้เปิด​ 5​ เซน​ แล้วนะค่ะ​ โอ๊ะคุณพระพึ่งครึ่งทางเองหรอตัดท้อกับพยาบาล​ 555​ แล้วมันก็เจ็บขึ้นเรื่อยๆชักดิ้นชักงอร้องทรมารอยู่บนเตียงเรื่อยๆเพลียมากหลับๆตื่นๆแบบทรมารจนถึงเวลาประมาณ​ 4​ ทุ่ม รู้สึกเหมือนมีน้ำเดินนักศึกษาแพทย์ก็เรียกหมอให้​ พอหมอมาตรวจบอกปากมดลูกเปิด​ 9​ เซนแล้วนะค่ะ​ ตอนนั้นดีใจมากแต่ที่ดีใจกว่าคงจะเป็นนักศึกษาแพทย์ตื่นเต้นกว่าอีกเตรียมเครื่องมือรอใหญ่เลย​ แล้วก็ลองให้เบ่งดูประมาณ​ 3​ ที​ แล้วก็ให้หยุดเพราะไม่ออกเรยให้เก็บเเรงไปเบ่งตอน​ 10​ เซน​ เพราะเดียวแรงหมด​ แล้วก็นนอนปวดเรื่อยๆต่อไปจนทุกคนในห้องคลอดประมาณ​ 10​ กว่าคนตั้งแต่มาและมาเรื่อยๆ​ คลอดหมดแล้วนอนพักสบายรอย้ายอย่างเดีียวเหลือแต่เราคนเดียวที่ยังไม่คลอดคนมาหลังก็คลอดก่อนอิจฉามา​ จนเวลา​ 22:50 น. บอกไม่ไหวแล้วกั้นเบ่งไม่ไหวแล้วจะเป็นลมอยากเบ่งแล้ว ชักดิ้นชักงอทรมารมาก นักศึกษาแพทย์ก็เดินไปตามหมอ​ให้อีก หมอก็มาเช็คปากมดลูกอีกบอกเปิด​ 10​ เซนแล้วพร้อมคลอด​ แล้วนักศึกษาก็ใส่ชุดทำคลอด​ ห่ะ.!! ไม่ใช่หมอทำคลอดหรอ​ในใจคิด​ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร​ เพราะอยากคลอดมาก​ นักศึกษาคนนั้นก็ทำคลอดไปโดยท่องไปด้วยว่าต้องทำไงๆ​ โดยมาหมอยื่นคุม​ และนักศึกษาแพทย์คนอื่นยื่นรุมดูรอช่วยเชียร์เบ่งอีกประมาณ​ 4​ คน​ แต่เหมือนนักศึกษาแพทย์คนนี้จะพึ่งลองทำคลอดเป็นครั้งแรกเรยทำไปโดยหมอด่าไป​ ผิดๆถูกๆ​ จนมาถึงช่วงเวลากรีดปากมดลูกแม่เจ้า​ กรีดสด​ ที่ศึกษามามาอ่านผ่านเน็ตหรือเรื่องของคนอื่นเขาฉีดยาชานิ​ แต่โดนกับตัวไม่เลยจ้า​ เจอกรีดสดร้องลั่นเลย​ โอ๊ะ​ เหงื่อแตก​ ด้วยความกรีดสดเรารับรู้ถึงความที่นางกรีดแบบเหมือนหั่นเนื้อหมู​ เลยโดนหมอที่ยื่นคุมด่าอีกตามเคย​ ว่าทำไมกรีดแบบนี้ทำไมไม่กรีดแบบนี้แต่แร้วหมอก็กรีด​ให้นักศึกษาแพทย์ดู โอ๊ย.!! ​ เหมือนตัวเองมาเป็นหนูทดลองยังไงไม่รู้​ ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมา​ จนเวลา​ 23:07​ น. เจ้าตัวเล็กก็ออกมา​ มันเหมือนชีวิตที่ตายแล้วเกิดใหม่เหมือนยกภูเขาออกจากอกมันโล่งไปหมด​ เขาก็ได้ยกเจ้าตัวเล็กให้ดูเพศ​ ว่าได้ลูกสาวพอเห็นตัวเล็กเท่านั้นและลืมความเจ็บปวดไปหมดเลยแล้วนักศึกษาแพทย์ก็พาไปทำความสะอาด​ แล้วก็ตัวเองก็รอทำคลอดรกต่อ​ แล้วเข้าก็พาตัวเล็กมาให้ดูอีกทีหลังทำความสะอาด​ แล้วก็เขียนแปะชื่อต่อหน้าเช็คชื่อว่าถูกต้องไหมแล้วแล้วบอกจะพาน้องไปอยู่ห้องนี้ชั้นนี้นะ​ เดะคุณแม่เสร็จแล้วก็จะถูกย้ายไปอยู่ใกล้ๆห้องน้องห้องนี้ชั้นนี้​ บลาๆๆ​ แล้วก็พาน้องไป​ พอรกคลอดออกมานักศึกษแพทย์ก็ดูลักษณะรกอธิบายต่อ​ บลาๆ​ๆ​ แล้วก็เอารกไปแล้วนางก็หายไปพร้อมรกและนักศึกษาแพทย์คนอื่นเหลือแต่คุณหมอคุณหมอก็เย็บแผลให้พร้อมฉีดยาชาไปรู้อะไร​ แล้วนักศึกษาแพทย์ทั้งหลายก็เดิมมาลาบอกมาออกเวรแล้วนะค่ะไหว้​ แล้วคุณหมอก็ด่าตามเคยทำไมไม่ทำให้เสร็จไม่มาเย็บแผลล่ะทำคลอดแบบนี้เอาไว้ให้ใครทำต่อ​ทำแบบนี้จะได้อะไร​ แล้วนางกะเหมือนรู้สึกผิดกะมาจะช่วยแล้วก็โดนหมอไล่ให้ไป​ จะมาช่วยอะไรตอนนี้เย็บจะเสร็จแล้ว​ ให้ไปเลย​ แล้วนางก็ลาแล้วก็ไป แล้วก็นอนฟังหมอบ่นๆๆ​ จนเสร็จ​ แล้วก็นอนพักรอแต่เจ้าหน้าที่มาย้าย​ แล้วก็ได้ย้ายไปห้องพักฟื้นประมาณตี​ 1​:45 น. เพลียมากแต่นอนไงก็ไม่หลับ​ แผลก็ตึง​ นอนตะแครงก็ยาก​ เพราะไม่ชอบนอนตรง​ ข้อดีของการคลอดธรรมชาติคือฟื้นตัวเร็วมาก​หลัง​ 7​ ชั่งโมงหมอค่อยอนุญาติให้ลุกจากเตียงได้ จนเช้า​ 10:00 น.​ ก็ให้ไปอบรมสอนการเลี้ยงลูก​ อื่นๆ​ จนเสร็จก็กลับมานอนรอ​ จน​ 11:00 น.​พี่เลี้ยงและพยาบาลก็พาตัวเล็กมาให้กินนม​ วินาทีแรกที่เห็นชัดๆ​ ทำไมอุ้มท้อง​ 9​ เดือน​ แพ้ท้อง​ 4​ เดือน​ นอนไม่เต็มอิ่ม​ 5​ เดือน​ เจ็บท้องคลอดอีก​ 8​ ชั่วโมง​ ทำไมๆ​ เอาพ่อมาหมดเลยย​ เหลือแค่เพศที่เหมือนแม่​ หืออ​ อิแม่ละเศร้าใจ​ 555 ประสบการณ์ที่ไม่มีวันลืม ท้องแรกกังวลมากแต่ทำใจให้สบายนะค่ะส่วนตัวปวดท้องคลอดทรมารมาก ยิ่งปากมดลูกเปิดมากยิ่งปวดมากแต่พอน้องออกมาก็โล่งเลยค่ะ​ แต่มันไม่ได้หน้ากลัวอย่างที่คิด พอไปถึงจุดๆนั้นปวดท้องอยากเบ่งคลอดอย่างเดียว​ ความกังวลหายไปหมดเลยไม่กลัวเจ็บไม่กลัวอะไรเรย คลอดธรรมชาติไม่ได้หน้ากลัวอย่างที่คิด​ สู้ๆนะค่ะคุณแม่​ ขอให้คลอดง่ายๆนะค่ะ​ 🤗❣️

ไม่มีอะไรน่ากลัวอย่างที่คิดค่ะ ถ้าปวดท้องประจำเดือนบ่อยๆก็คงชิน ปวดท้องกระเพาะก็คล้ายๆนะคะ มันจะมาแปล๊บๆแล้วคลาย ปวดสองเซนต์เบาๆ เริ่มหนักหน่วงตอน 4-5 เซนต์ หลังจากนั้นอยากเต้นซูมบ้าเลยจ้า 555 ปวดท้องทีไรเราหัวเราะทุกที คนอื่นเขาร้องไห้ ก็มันปวดอ่ะ ตอนที่เริ่ม 9 เซนต์น้องชวนเบ่งแล้ว เหมือนปวดอึ ตอนนี้เริ่มทนไม่ไหว พยาบาลกำลังพักเที่ยงยุ พยาบาลฝึกงานบอกทนอีกนิดนะคะคุณแม่ 555 แต่เขาชวนเบ่งแล้วนะ นอนจ้องนาฬิกาเลยจ้า คลอดช่วงเที่ยงอีกหิวข้าวก็หิว หิวน้ำอีก พยาบาลให้งดน้ำอาหารตั้งแต่เปิดสี่เซนต์ เที่ยงพยาบาลมาตรวจเปิดได้เก้าเซนต์ คุณแม่เบ่งเลยค่ะเดี๋ยวจะช่วยเจาะน้ำคล่ำให้ เราใช้เวลาเบ่งเจาะน้ำคล่ำนานกว่าคลอดลูกอีก เหนียวเกิ้น คนอื่นเขาแตกตั้งแต่ยุบ้าน น้ำคล่ำแตกก็เข้าห้องคลอด ก่อนหน้าพยาบาลฝึกงานมาสอนเบ่ง เบ่งอย่าให้มีเสียง เหมือนเราเบ่งอึ เราก็เบ่งสุดแรงเกิดเลยจ้า พยายามไม่ให้มีเสียงแต่มันก็ออกมายุดีไอ้เสียงนี่ พอลูกออกมาตั้งแต่เบ่งเจาะน้ำคล่ำ+เบ่งคลอดใช้เวลา 29 นาที อย่างที่บอกเจาะน้ำคล่ำนานกว่าคลอดลูกอีก คลอดลูกเบ่ง 4 ยก ยกละสองครั้งก็ออกแล้ว สู้ๆนะคะ คลอดเสร็จมีตึงๆที่แผลเย็บนิดนึง แต่ก็เดินเหินได้สะดวกสบาย ผ่าคลอดก็กลัวมีดที่สุดในโลกคงช็อกตายก่อนได้คลอดลูก หมอบอกว่าถึงมดลูกเปิดได้สี่เซนต์แล้วก็ไม่ใช่ว่าจะคลอดได้นะ ถ้าคลอดไม่ได้ต้องผ่าอีก เรากลัวมากตั้งอกตั้งใจเบ่งลูกสุดแรงเกิด จนเสียงแหบเสียงแห้งขนาดกลั้นเสียงไว้แล้วนะ ผ่านไปเกือบสองชั่วโมงเสียงถึงกลับมา ดูคนผ่าคลอด เดินก็ไม่ได้ ขยับก็ไม่ได้ ได้สวนเยี่ยวอีก ลูกเสี่ยงหัวใจเต้นผิดจังหวะอีก พอดีน้องสนิทกันคลอดก่อน 12 วัน เขาผ่าคลอด ลูกไม่มีภูมิคุ้มกัน เป็นหวัดง่าย ไม่แข็งแรง พอมาคิดดูแล้ว ดีแล้วแหละที่คลอดเองและที่สำคัญต้องกินนมแม่ด้วยนะ

คลอดเองเมื่อ ต.ค.ปีที่แล้วค่ะ ตั้งใจจะคลอดเองอยู่แล้วเลยค้นข้อมูลทุกอย่าง เวลาคลอดจะได้ไม่กลัวค่ะ ที่เค้ากลัวกันเหตุผลนึงเพราะอาจจะไม่รู้ข้อมูลของการคลอดเอง แนะนำว่าหาข้อมูลอ่านเยอะๆค่ะ จะได้เลิกกลัว ช่วงท้องเราเล่นโยคะ ฝึกร่างกายให้แข็งแรงพร้อมต่อการคลอด ลูบท้องบอกลูกบ่อยๆว่าขอให้เค้าคลอดง่ายแข็งแรง สวดมนต์ทุกวันพระ เรียกว่าเสริมกำลังทั้งทางกายและใจเลย พอเข้าสัปดาห์ที่ 39 ช่วงตี 5 ของวันที่27 ต.ค. เริ่มมีอาการแปลกคือมีน้ำใสๆไหลเปื้อนชุดนอน เข้าห้องน้ำไปดูเพื่อเช็คว่าเป็นตกขาวหรือน้ำเดิน ก็ไม่แน่ใจเพราะว่าเป็นท้องแรก เลยโทรถามห้องคลอด เค้าให้ไปโรงพยาบาลเลย เราก็ไปรพ.เลย ถึงตอน 6 โมงเช้า พอ 6 โมงกว่าๆน้ำเริ่มไหลออกมาเยอะจนเปียกผ้าอนามัย 7 โมงเช้าคุณหมอมาตรวจปากมดลูกเปิดแล้ว 1 ซม. ก็รอไปเรื่อยๆจนประมาณ 7 โมงครึ่งเปิด 3 ซม. คุณหมอเลยพิจารณาใช้ยาเร่งคลอด พอได้ยาเร่งเท่านั้นแหละปวดท้องทันที ปวดเหมือนปวด ปจด.แต่ความรุนแรงมากกว่า 10 เท่า ระหว่างนั้นก็รอไปค่ะ รอให้รู้สึกว่าปวดเหมือนอยากจะเบ่งออก ของเราใช้เวลาไม่นาน พอ 11 โมงเราก็อยากเบ่งแล้ว เข้าห้องคลอดเลยค่ะ พอเข้าไปหมอ พยาบาลเค้าก็จะบอกให้เบ่งเหมือนเราเบ่งถ่าย ให้หุบปากเวลาเบ่ง แรงจะดีค่ะ เราเบ่งอยู่ 5 ทีลูกก็คลอดค่ะ ความเจ็บปวดทุกอย่างหายเป็นปลิดทิ้ง คลอดเองไม่น่ากลัวนะคะ ขอแค่คุณแม่เตรียมร่างกาย เตรียมใจ ศึกษาข้อมูลเพื่อขจัดความกลัวของตัวเอง เท่านี้ค่ะ รับรองพอคลอดลูกออกมา เราจะภูมิใจว่า นี่เราคลอดเค้าออกมาเองจริงๆเหรอ เป็นกำลังใจให้นะคะคุณแม่

ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดนะค่ะ บ้านนี้ดูคลิปจากยูทูปค่ะ ทั้งแบบคลอดเอง แล้วก็ผ่า อาการปวดท้องมีมากค่ะ ปวดท้องคลอดนี้ทรมาณสุดๆ เจ็บเหมือนจะขาดใจเลย คนที่ปากมดลูกเปิดไวมันก็โชคดีไป แต่ถ้าคนไหนเปิดช้าเราก็จะปวดท้องอยู่นาน หมอบอกว่าปากมดลูกจะเปิดชั่วโมงล่ะเซ็น บ้านนี้เข้าห้องเตรียมคลอดเพื่อไปนอนรอตอนห้าทุ่ม มดลูกเปิดแค่สองเซ็น พยาบาลทำความสะอาด โกนให้ แล้วก็สวนขี้ แล้วบอกว่าตอนนี้ปากมดลูกเปิดสองเซ็นต์ ให้นับไปชั่วโมงละเซ็นต์น่าจะคลอดประมาณตีสี่ตีห้า ช่วงนั้นปวดท้องมากได้แต่นอนอดทน พยาบาลก็มาวัดปากมดลูกเราตลอดพร้อมทั้งวัดเสียงหัวใจเด็ก พอซักพักเดินไปเข้าห้องน้ำทีนี้กลับมาที่เตียง น้ำคร่ำก็แตกดังโบ๊ะเหมือนที่ดูในคลิปเลย พอน้ำคล่ำแตกพยาบาลก็บอกว่าถ้ามีลมเบ่งให้เรียกนะ นอนต่อำม่ถึงชั่วโมง ตอนนั้นประมาณตีหนึ่งครึ่ง ลมเบ่งก็มา พยาบาลมาวัดปากมดลูกอีกครั้งคราวนี้แหละได้ไปห้องคลอดทันทีเลย หมอก็มารออยู่แล้วนะ เพราะว่าเราฝากพิเศษ หมอบอกว่าให้เราซ้อมเบ่งไปก่อน เราก็นอนเบ่งไปเรื่อยๆ จนหมอคงคิดว่าน่าจะพร้อมแล้ว สำหรับจะคลอด หมอก็เดินมาที่เราแล้วก็ให้เราเย่งให้สุดแรง เบ่งประมาณสองสามครั้งยาวๆ แล้วตอนนี่หมอกรีดแทบไม่รู้สึกเลย เพราะว่ามันชาไปหมด เด็กออกมาปลอดภัย รู้สึกโล่งมาก ยิ่งเวลาหมอเย็บแทบจะไม่รู้สึกมารู้สึกเจ็บนิดๆตอนเข็มสุดท้ายแล้ว จะบอกว่าตอนคลอดไม่เจ็บเลย เจ็บที่สุดก็ตอนปวดท้องคลอดนั่นแหละค่ะ

เราน้ำเดินก่อนค่ะ เวลานอนจะฉี่กระปิบกระปอยเลยใส่ผ้าอนามัยนอน คืนนั้นตื่นมาฉี่ตี1 แล้วเห็นผ้าอนามัยเป็นก้อนๆสีขุ่นๆ แล้วอยู่ดีๆ ก็มีน้ำไหลออกมาจากช่องคลอดเยอะมาก กลั้นยังไงก็ไม่หยุดไหล ดีนะที่อ่านมาก่อนว่าจะมีอาการอะไรก่อนคลอดบ้าง พอน้ำเดินสัก 3-4 ครั้ง แต่ไม่เจ็บท้องคลอดเลย แต่ก็ต้องไปโรงพยาบาลเพราะกลัวติดเชื้อจากที่อ่านมา จึงไปโรงบาล ตี 1 ครึ่งหมอเจาะน้ำคร่ำให้จึงเริ่มปวดท้องตุ๊บๆ ปวดฉี่พยาบาลก็มาสวนออกให้ จะไม่ให้ลุกไปไหนเลย พอปวดถี่ขึ้นเรื่อยๆ เหมือนปวดอึแต่อึไม่ออก ปล้วหมอจะเดินมาตรวจเรื่อยๆว่าช่องคลอดเปิดกี่เซนแล้ว ถึงจะปวดมากแต่ก็ยังออกไม่ได้ ก็ได้แต่ทนและนอนรอจนรอไม่ไหวจึงบอกพยาบาล จนเที่ยงกว่าๆ ได้เข้าห้องคลอด พอถึงเวลานี้นั้นจริงๆ เราจะมาแรงเบ่งเอง ต้องเบ่งยาวๆ ห้ามมีเสียง แล้วเราจะเบ่งออกค่ะ รวมเวลาเจ็บท้อง 10 ชั่วโมงค่ะ แต่เราตอนนอนรอให้เจ็บท้องแต่ไม่เจ็บสักทีหมอให้ยาเร่งคลอดทางสายน้ำเกลือ แต่ลูกเราหายใจช้าลง เลยต้องใส่ออกซิเจนตลอดเวลาจนคลอดเลยค่ะ รำคาญก็รำคาญแต่ก็ต้องใส่เพื่อช่วยลูกค่ะ ของเราถือว่าคลอดลำบากมากๆค่ะ

เราปวดท้องนิดๆ. พอเข้าห้องน้ำมีมูกออกเลือดออกนิดนึงแล้วไปหาหมอบ่ายสอง. มดลูกเปิดแค่3เซน หมอให้ยาเร่งคลอดมันจะปวดถี่ขึ้นเรื่อยๆ ชนิดที่ปวดมากกกกกก. ดิ้นอยู่บนเตียง ดิ้นจนพยาบาลว่า ตอนหมอล้วงเข้าไปตรวจเจ็บมากกเลือดเราไหลออกมา. แล้วเจาะน้ำคร่ำให้. เจาะแป้ปเดียวค่ะไม่ถึงนาทีด้วยซ้ำ แล้วปวดถี่ขึ้นมากตอนนั้นคืออยากเบ่งแล้ว แต่ต้องรอปากมดลูกเปิด นักศึกษาแพทย์คอยให้คำแนะนำจะชวนคุยตลอดคอยพัดให้ตลอด หมอก็มาตรวจปากมดลูกทุก ชม. หมอบอกปากมดลูกเราเปิดเร็วมากจนถึงเวลาที่รอคอย เบ่ง4ครั้ง เอากรรไกรมาตัดฉับรู้สึกถึงความเจ็บ หัวลูกออกมันก็โล่งมาหน่อยพอไหล่ออกมาเท่านั้นเเหละโอ้โห้สวรรค. แล้วเย็บแผล คลอด19:59. คืนนั้นนอนไม่หลับเลยเจ็บแผลมาก. พอพยาบาลเข็นออกมาเจอแฟน เราบอกแฟนว่าเราไม่เอาอีกแล้วนะพอแล้ว555555555. ตื่นเช้ามาลองลุกไปเข้าห้องน้ำหน้ามืดจะเป็นลม. น้ำคาวปลากว่าจะหมดตั้งเดือนกว่า

การคลอดเองไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดจริงๆค่ะ เพียงแค่ต้องอดทนกับการบีบ การปวดท้องตอนใกล้คลอด จะปวดจนทนไม่ไหวจริงๆ หายใจช้าๆ มีสติอย่างเดียว พอปากมดลูกเปิดครบคุณหมอจะมาทำการคลอด พอคุณหมอบอกเบ่ง คุณแม่ต้องเบ่งแบบไม่มีเสียงเลยนะคะ เม้มปากกัดปากตัวเองทนเอา เบ่งรอบที่สองคุณหมอจะฉีดยาชาและขลิบช่องคลอด แล้วเราก็เบ่ง ฮึดใจเดียว เบ่งแบบถ่ายหนัก เบ่งลงก้น เน้นย้ำห้ามออกเสียงเพราะจะไม่มีแรงเบ่งนะคะ พอเบบี้ออกมาก็โล่งเลยค่ะ คุณหมอจะวางลูกบนตัวแล้วถามผู้หญิงผู้ชาย บอกน้ำหนักบอกเวลา แล้วทำการคลอดรก แล้วเย็บฝีแผล เสร็จเราก็นอนรอเวลาขึ้นห้องพักฟื้น ระหว่างรอพยาบาลจะให้คุณแม่ปัสสาวะ คุณแม่ต้องดื่มน้ำเยอะๆนะคะจะได้ปัสสาวะออก ไม่งั้นก็ต้องสวนเอา จำได้ประมาณนี้ค่ะ ตอนนี้คลอดน้องมาได้1เดือน5วันแล้วค่ะ

ไปถึงโรงพยาบาลก็จะต้องเช็คร่างกาย สวนทวาร นอนรอให้ห้องคลอด ก็จะมีอุปกรณ์มาติดที่ท้องเรา มีพยาบาลเดินเข้ามาดูเป็นระยะ แต่ของเราคลอดคืนนั้นคนเดียว พยาบาลเลยนั่งเฝ้าตลอด คุณหมอก็จะเข้ามาดูเป็นระยะเพื่อเช็คปากมดลูกเปิด ต่อจากนั้นก็รอไปคะ จะบล็อคหลังหรือไม่บล็อคหลังก็แล้วแต่คะ ความเจ็บปวดมันอธิบายได้ว่า มากกว่าที่ปวดประจำเดือนร้อยเท่า พอปากมดลูกเปิดกว้างขึ้นมันก็จะยิ่งปวด จังหวะการคลอดเราควรฝึกการหายใจมาระดับหนึ่งแล้วนะคะ จะช่วยได้มาก เราหายใจและกลั้นได้นาน อิมแพคการเบ่งจะดีขึ้นคะ พอน้องออกมาหมอก็จะวาวน้องเอาไว้บนตัวโดยมีผ้าเขียวๆมารองแต่เราจับไม่ได้นะ เพราะมันฆ่าเชื้อมา แล้วก็คัดสายสะดือ เค้าก็ติดแท็คให้ลูกเราและก็ไปห้องเด็กอ่อน เราก็คลอดรกต่อไปคะ

บ้านนี้ปวดท้องถี่ๆแต่ทนได้ตอน9:30เช้าคะ ท้องแรกไม่รุ้ว่าจะปวดท้องแบบไหนเลยมา รพ หมอบอก มดลูกเปิด3เซนแล้ว นอนรอคลอดเลย ระหว่างรอหมอก็ให้ยาเร่งคลอด จะเริ่มปวดท้องมากขึ้นเรื่อยๆ ปวดจนไม่สามารถทนได้ กว่ามดลูกจะเปิดได้10เซน ล่อเข้าไป9ชั่วโมงได้คะ เกือบได้ผ่าเพราะปวดท้องจนไข้ขึ้น ตกเลือดและความดันขึ้นสูงเกือบครรภ์เป็นพิษ ชั่วโมงนั้นทรมารมากคะ พอได้ทุ่มนึงหมอบอกปากมดลูกเปิดไม่ถึง10จะผ่าแล้ว ตอนนั้นเปิดได้9เซน ความปวดท้องจนทนไม่ไหวเลยลองเบ่ง เบ่งอยู่12นาที ออกเลยจ้าคลอดง่ายมากกกแต่ตอนปวดท้องรอคลอดทรมานมากจ้าคลอดเอง แแต่ละคนอาจจะไม่เหมือนกันสู้ๆคะ ต่ฟื้นตัวไวคลอดเสร็จลุกเดินเองได้เลยจ้า แต่กรณีผ่าฟื้นตัวได้ช้ากว่าคลอดเอง สู้ๆนะคะ

เราน้ำเดินก่อนค่ะ ปากมดลูกไม่เปิด ไม่ปวดท้องซักนิด คุณหมอให้ยาเร่งค่ะ โอ้โห ปวดสุดตริ่งยิ่งกว่าปวดเมนส์ค่ะ แต่ความอดทนคนเราไม่เท่ากันค่ะแม่ เราอาจจะทนได้น้อย ตอนแรกเรากินยาแก้ปวดค่ะ ผ่าน 2 ชั่วโมง ฉีดยาแก้ปวดต่อ 2 ชั่วโมงผ่านไป ปากมดลูกเปิด 5 เซนแล้วคือปวดมาก สุดท้ายบล็อคหลังค่ะ 5555 สบายยย แต่เรายาหมดฤทธิ์ตอนปากมดลูกเปิด 8-9 เซนพอดี ก็ไม่เติมแล้วค่ะเพราะเดี๋ยวไม่มีลมเบ่ง เบ่งตั้งแต่ 4 โมง คลอดเกือบทุ่มค่ะ จะเป็นลม แต่ฮึดค่ะ รู้สึกดีที่คลอดเองค่ะแม่ คลอดเสร็จนอนพัก 3 ชั่วโมง อุ้มลูกให้นมได้เลย เดินเข้าห้องน้ำเองได้เลย เจ็บแผลไม่มากเท่าปวดท้องคลอดค่ะ สู้ๆนะคะแม่ เราทุกคนทำได้คาะ คำว่าแม่ยิ่งใหญ่จริงๆ 😍