12 ตอบกลับ
สำหรับเรา..ไม่น่ากลัวนะ..เพราะตอนเราท้องคนแรก พอ35 สัปดาห์ เราเริ่มนอนไม่ได้ กลางวันร้อนมาก การคืนลูกดิ้นแรงเดินไม่ไหว ขาบวมทรมานมาก เลยบอกคุณหมอผ่า 38 สัปดาห์ ลูกหนัก 4,150 กรัม มิน่าทำไม..แยกร่างตัวเองไม่ไหว..
ไม่น่ากลัวเลยค่ะ ตอนท้องแรกนี่ได้นอนเป็นอาจารย์ใหญ่ให้นักศึกษาพยาบาลทำคลอดไปเลยจ้า มุงรอบๆเป็น10คนเลย พยาบาลที่ทำคลอดก็สอนน้องๆไปด้วย เราก็ได้แต่นอนคิดในใจว่าเมื่อไหร่ลูกจะได้ออกมา 😄😄
น่ากลัวไม่กลัวหรอก อายอ้าขาให้หมอดู แต่เราคิดว่าเห็นก็ชั่งเราไม่มีความอายแล้ว เราไม่ได้เห็นอุปกรณ์ออะไรของหมอเลยค่ะ เตรียมใจเจ็บท้องนี่แหล่ะทรมานที่สุด คลอดไม่เจ็บเลย
ตอนเบ่งไม่เจ็บเลยหรอค่ะ กลัวมากๆไกล้เข้ามาทุกวัน
ไม่น่ากลัวค่ะ ตอนคลอดไม่เจ็บเลย นึกอย่างเดียวว่า “ออกมาได้แล้วลูก” จะทรมานแค่ตอนเจ็บท้องรอปากมดลูกเปิดค่ะ สู้ๆนะคะ
เราก็กลัวแต่พอถึงเวลา มันไม่มีอารมณ์กลัวแล้วค่ะ อยากจะเบ่งอยากเดียว แต่ก็คลอดเองไม่ได้ต้องผ่าฉุกเฉิน 😆
เหมือนกันคะแม่ อยากเบ่งให้ออกมาเร็วๆ😁😍
สู้ๆนะคะ แม่บ้านนี้ก็ท้องแรกมีความกลัวเหมือนกันแต่ทำใจไว้แล้วคะ ไม่ต้องคิดมากนะ เดี๋ยวก็ผ่านไป ✌🏻✌🏻
ความเจ็บตอนเจ็บคลอดน่ากลัวกว่าตอนเบ่งคลอดอีกนะคะ ตอนเจ็บบางคนเจ็บนาน พอคลอดก็ไม่มีความรู้สึกแล้วค่ะ
นี่ยังไม่รู้เลยค่ะว่าเค้ากรีดตอนไหน พอคลอดเสร็จ มารู้สึกอีกทีตอนเค้าเย็บอ่ะ แต่ตอนเย็บก็ไม่เจ็บนะคะเค้าน่าจะฉีดยาชาให้
คลอดไม่มีอะไรน่ากลัว กลัวมากตอนเจ็บท้องนี้แหละคะ ทรมานสุดๆ
สู้ๆนะคะ ขอให้คลอดง่าย
Patsachon Kongmin