ไม่รู้ว่าเป็นฮอร์โมนตอนท้องด้วยมั้ย

เหนื่อยใจทุกวัน ด้วยความที่แฟนเด็กกว่ามั้ง มันเลยยังคิดอะไรไม่ค่อยได้ ทุกวันนี้มันทำงานกับพ่อแม่เรา แต่ตังส่วนนั้นเราไม่คิดใช้เลยเพราะต้องผ่อนรถ เราก็ไม่ได้ว่าอะไรตรงนั้น ฝากท้องตั้งแต่แรกจน5เดือนตังพ่อแม้เราหมด กินใช้ทุกวันนี้ตังพ่อแม่หมด แถมเดือนไหน ไม่พอผ่อนรถ พ่อแม่ก็ต้องช่วยออกให้ ช่วงนี้ เป็นช่วงหมดงาน อะไรที่เค้าช่วนเราได้เราก้ออยากให้ช่วย ถึงท้องเราจะยังโตไม่มากแต่ทำไรนิดหน่อยก็เหนื่อย นี่เค้าเล่นใช้เราเกือบทุกอย่างไม่ว่าเรื่องเล็กๆน้อยๆหรืออพไร แม้แต่เสื้อผ้าทำงานกับใส่ทั่วไป เราวางตระกร้าไว้ให้แยกเพราะแยกซักเค้ายังทำไม่ได้ต้องให้ไปแยกตามหละง ผ้าเช็ดตัวใช้เสร็จกองไว้บนที่นอนจนในห้องเหม็นอับ เสื้อผ้าแค่เอาใส่เครื่องกดปุ่มอัตโนมัตเค้ายังทำไม่ได้ ยอมไม่เหลือผ้าใส่ ทุกวันนี้เราคิดถึงแต่เรื่องลูก ซื้อของใช้ลูก แต่เค้าไม่มีท่าทีจะช่วยอะไรตรงนี้เลย เราพูดตลอด ว่าแนกมามีครอบคระวแล้ว จะพึ่งครอบครัวเราทุกอย่างก็ไม่ได้ นี่ถ้าขนาดเสื้อผ้าลูกยังต้องให้พ่อแม่เราซื้ออีกก็ไม่ไหว มันเอาไปซื้อเบ็ตตกปลาเหยื่อปลาเล่นไปวันๆไม่เคยคิดถึงลูก แล้วตังที่แยกไว้ใช้ ก้อใช้แค่วันสองวะนหมด พอหมดจะซื้อไรเราก็ต้องขอพ่อแม่เรา ทุกวันนี้เหนื่อยใจมาก ถ้าไม่ติดว่ามีลูกคงจะไม่ยุกับเค้า แต่ตอนนี้รู้สึกเหมือนยุคนเดียวยังดีกว่า ไม่มีเงิน แต่ก็ไม่เพิ่มภาระให้พ่อแม่ตัวเองต้องมาเลี้ยงลูกเขยอีกคน นี่ดีที่แต่งเข้าบ้านเรายุกับพ่อแม่เรา ถ้าแต่งเข้าบ้านเค้าเราคงเหนื่อยกว่านี้ ครอบครัวเราใช้ชีวิตต่างกันมาก ครอบครัวเรามีแต่ให้กัน ของเค้าจะไม่มีใครยอมเสียเปรียบใครเลย ตังนี่อย่าหวะงว่าจะยื่นมาช่วยค่าฝากท้อง ค่าสินสอดยังเลื่อนแล้วเลื่อนอีก ไม่ใช่เค้าจน แต่เค้าเหมือนจะเอาเปรียบเราทุกทาง ต่อจากนี้คิดว่าถ้าไม่ไหวก็จะให้เค้ากลับไปยุบ้านเค้าแล้ว ถ้าไม่ติดกับเหนื่อยง่าย จะออกไปหางานทำเองแล้ว