รู้สึกท้อ น้อยใจสามี แต่ก็สู้เพือลูก

เหนือยจังขนาดเราไม่สบายปวดหัวมากกปวดเหมือนหัวจะระเบิดเลยปวดจิ๊ดๆจนน้ำตาไหล แต่สามีไม่อยู่บ้านช่วยเลี้ยงดูลูกเลยลูก10เดือนกำลังซนเลยเราจะยืนแทบไมไหวต้องนอนดูลูกเล่นเผลอๆเราหลับไปตืนมาไม่เห็นลูกล่ะ ลุกขึ้นไปดูลูก ลูกก็คลานไปเข้าห้องครัวบ้างเข้าที่นอนบ้าง เราก็ปวดหัวมากพอแฟนกลับมาบ้านก็ถามเราว่ากับข้าวกับอะไรจร้า เราก็ตอบสามีไปว่า มึงเห็นเราไหมว่าเราไม่สบายอยู่ ปวดหัวมากจนน้ำตาไหล เราเหมือนคนกำลังจะตาย ปวยแค่ไหนก็ต้องสู้เราก็ต้องเล้ยงลูกอีกไม่สงสารเราบ้างหรอ เจอแบบนี้บอกเลยว่าน้อยใจมากแต่จะป่วยแค่เราต้องสู้เพือลูกคะ