กลัวจะเป็นซึมเศร้า

ไม่มีใครเข้าใจก็เข้าใจตัวเองค่ะ คุยกับตัวเอง ระบายกับตัวเอง ให้กำลังใจตัวเอง เราตอนท้องอยู่คนละชั้นกับสามี (เขาสูบบุหรี่เราเลยแยกห้องนอน) เขาก็ไม่ลงมาดูดำดูดีเราเลย เจอกันแค่ตอนกินข้าว การพูดคุย การเข้าใจไม่ต้องพูดถึงค่ะ ไม่เคยมีให้ คุยไปก็จบที่ทะเลาะทุกเรื่อง เราก็อยู่กับตัวเอง คุยกับลูก หาอะไรทำ คุยกับเพื่อนมั่ง ดูหนัง ดูการ์ตูน ทำนั่นทำนี่คนเดียว ไม่มีใครเข้าใจเราสักคน เราก็เอ้อช่างมันเถอะ ฉันเข้าใจตัวเองก็ได้ รักตัวเองก็ได้ ไม่เรียกร้องอะไรจากใครทั้งนั้น ดีขึ้นโอเคขึ้น ปลงได้มากขึ้น

มีอะไรก็คุยกับแม่ๆในนี้ได้นะคะ แม่ส่วนใหญ่เป็นกันในขณะที่ตั้งท้องค่ะ เนื่องจากฮอร์โมนเปลี่ยนแปลง อารมณ์แปรปรวน ยังมีอีกหลายคนที่เป็นเหมือนเรานะคะ เราไม่ได้โดดเดี่ยวนะ ตั้งกระทู้คุยกับแม่ๆในนี้ก็ได้ค่ะ