เครียดไม่จบ

เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ เราท้องห้าเดือนเเล้ว ทำงานไม่ไหวกลัวลูกเป็นอะไรไป ก็ต้องมาอยู่บ้านเเฟน เเม่เเฟนครอบครัวเเฟนก็คอยพูดกดดัน ด่าว่าเราอ้อมๆ เปรยๆลอยๆทุกวัน ทั้งๆเราตื่นเช้ามาทุกวันหุงหาข้าวปลา ช่วยงานนู่นนี่ที่ช่วยได้ ช่วยเเฟนตัดยางนิดๆหน่อยๆด้วย กลับบ้านมาก็ต้องมาคอยเก็บกวาดสาระพัดเยอะเเยะไปหมด น้องชายกับน้องสะใภ้เเฟนก็ขี้เกียจ คอยหาเรื่องไปฟ้องเเม่เเฟนทุกวัน ทุกวันนี้เครียดมากไม่มีความสุขเลย