ผ่านมันไปได้อย่างไร

ตอนแรกเราก็คิดว่าโลกถล่มทับ อยากตายตามลูกไปค่ะ ผ่านมาได้เพราะพันทิพดึงสติค่ะ (คนเสียลูกแบบเราเยอะและมีใหม่ได้เราเลยมีกำลังใจ) ลูกเราเสียในท้องตอน 36 สัปดาห์ สายสะดือพันคอ เราคอยแต่โทษตัวเองตลอดว่าถ้าฝากหมอที่ใส่ใจกว่านี้ลูกน่าจะรอด ผ่าก่อนก็ได้ถ้าหมอเห็น เราวนๆซ้ำๆไปมาแบบนั้นนั่งร้องไห้ตลอด จนครบ 2 เดือน เราไปตรวจหลังคลอดเพื่อวางแผนมีลูกอีกครั้ง หมอให้เริ่มทำเลยค่ะไม่ต้องรอ ครบ 6 เดือน เดือนที่ 3 เราออกเที่ยวค่ะ ไปป่า ไปเขา เริ่มออกนอกบ้าน ไม่เก็บตัว แต่กลางคืนนอนไม่หลับยังแอบร้องไห้คิดถึงลูกตลอด จนเดือนที่ 4 เราท้องค่ะ คราวนี้เราโฟกัสที่ลูกในท้องแทน ถามว่ายังคิดถึงคนก่อนหน้าไหมคิดถึงตลอดค่ะ มีร้องไห้บ้างเวลาดึกๆ มันใช้เวลาค่ะ ไม่ลืม และจำได้ทุกวินาที ของลูก แต่เราจะเข้มแข็งขึ้นค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

สู้ๆนะคะแม่ บ้านนี้ท้องแฝด 2 ครั้ง ท้องเดี่ยว 1 ครั้งรวมกัน 3 ครั้งแล้วค่ะถามว่าเสียใจไหมสุดๆค่ะร้องไห้ตลอดเวลาบอกเลยยากที่ทำใจค่ะแต่เราต้องสู้ๆค่ะหาอะไรพยายามอย่าให้ตัวเองมีเวลาว่าง สักวันมันก็จะจางๆเองแต่ไม่เคยลืมท้อค่ะแต่ไม่เคย เพื่อตัวน้อยและสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก

คิดถึงปัจจุบันค่ะ มองสิ่งที่ต้องทำในแต่ละวัน เพื่อให้ใจเราไหวก่อน ถ้าไม่ไหว ก็ปรึกษาคนใกล้ตัว ถ้ารู้สึกแย่มาก ๆ อย่ากลัวที่จะไปหาจิตแพทย์นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ เรื่องราวร้าย ๆ ผ่านเข้ามา เพื่อทดสอบความเข้มแข็งในจิตใจเรา อีกไม่นาน เรื่องดี ๆ จะเกิดขึ้นแน่นอนค่ะ

สู้ๆนะเรานี่ลูก1ขวบ3เดือนนอนหลับไหลตายโดยที่ไม่รู้ไรเรยพอรู้จากคนเลี้ยงใจสลายทำงานอยู่ก้อต้องหยุดทุกอย่างเหมือนชีวิตหมดอาไรจายากขนาดเรามีลูก3คนแต่คนที่เสียคือน้องเล็กสุดเราหมดกำลังใจจะไปจนกระทั่งตอนนี้

สู้ๆนะคะ เราก็เคยเสียลูกคนแรกไปเหมือนกัน ทำใจยากมากค่ะแต่ก็ผ่านมาได้จากกำลังใจของคนใกล้ตัว ทำบุญให้น้องบ่อยๆ ช่วยเรื่องจิตใจเราได้ค่ะ ตอนนี้เรามีน้องอีกคนอายุได้ 1เดือนแล้ว เป็นกำลังใจให้นะคะ

เคยผ่านมาแล้วเหมือนกันค่ะเวลาเท่านั้นค่ะ​ กำลังใจจากคนรอบข้าง​ หมั่นทำบุญให้น้องนะค่ะ​ สู้ๆค่ะแล้วทุกอย่างจะค่อยๆดีขึ้น​เราลืมน้องไม่ได้หรอกค่ะแต่เวลาจะเยียวยาความเจ็บปวดให้น้อยลง

สู้ๆค่ะแม่ หลังจากนี้ก็ดูแลตัวเองดีๆ บำรุงตัวเองเยอะๆ และซื้อโฟลิคทานด้วย เผื่อน้องกลับมาใหม่ น้องจะได้แข็งแรงๆนะคะ

สู้ๆค่ะเราก็พึ่งจะเสียน้องไปเมื่อวันศุกร์ หมั่นทำบุญให้น้องนะคะ พอเรานึกถึงก็ร้องไห้ตลอดเลยเหมือนกัน ทรมานใจมาก

สู้อยากเดียวคะแม่ คงมีความคิดถึงอยุ่บ้าง แต่เวลาจะรักษาเราเองนะคะ แม่บ้านนี้ก้เสียน้องไป ก็สู้อย่างเดียวคะ ✌️✌️

เวลาจะช่วยเยียวยาทุกสิ่ง ไม่ง่ายแต่ต้องทำค่ะ ถ้าคิดถึงเขาให้รักตัวเอง ดูแลสุขภาพ แล้วน้องจะกลับมา สู้ๆ ค่ะแม่